“อารมณ์ดีเหรอ?” ตอนอวี๋หมิงหลางโทรหาเสี่ยวเชี่ยน เธอกำลังออกกำลังกาย น้ำเสียงดูสดใส
“อืม วันนี้ฉันเสียทรัพย์ แต่เสียแล้วสบายใจ”
“ซื้อของใหญ่เข้าบ้านเหรอ?”
“เปล่า ฉันเอาเงินไปซื้อตอนจบนิยายที่ฉันชอบ มีทองเป็นพันชั่งก็ซื้อไม่ได้นะ—”
เรื่องนี้ทำให้เสี่ยวเชี่ยนอารมณ์ดีมาก แต่เธอก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมอารมณ์ดีได้ขนาดนี้
“เงินคุณเอาไปไว้ที่สุ่ยเซียนรอซื้อหุ้นฟิวเจอร์หมดแล้วไม่ใช่เหรอ เงินพอใช้หรือเปล่า?” น้อยครั้งที่อวี๋หมิงหลางจะถามเรื่องการเงินของครอบครัว แต่เสี่ยวเชี่ยนก็รายงานการใช้เงินภายในบ้านให้ฟังเป็นประจำ
เสี่ยวเชี่ยนมีแผนจะเปลี่ยนรถ ดังนั้นเธอจึงเก็บเงินไว้ล่วงหน้าชนิดที่ไม่แตะต้องเงินก้อนนี้ รอถึงเวลาก็เอาไปซื้อรถ ส่วนเงินที่เหลือแสนกว่าเอาไปให้สุ่ยเซียนช่วยเล่นหุ้น
อวี๋หมิงหลางเป็นห่วงมากว่าระหว่างที่เขาไม่อยู่บ้านช่วงไม่กี่วันนี้เมียเขาจะเอาแต่กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป
“ไม่เป็นไร ฉันใช้ไปสองหมื่น รับมาสามหมื่น”
“…ไปหลอกใครมาได้อีก?”
แสดงว่าเมียเขาได้ลูกค้ามาอีกแล้ว?
“ทำไมใช้คำว่าหลอก? ฉันทำงานสุจริต วันนี้ฉันใส่กางเกงอัปลักษณ์ที่นายเลือกให้ไปสอน เจอผู้ป่วยพอดี เขามีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรง ฉันก็เลยรับไว้ เป็นเคสเล็กๆที่ใช้เวลาจัดการแค่ไม่กี่ชั่วโมง!”
พูดไปก็บังเอิญจริง คนไข้ที่ศาสตราจารย์หลิวต้องการให้เธอรักษาก็คือนักศึกษาหญิงคนที่เอาตะปูใส่ในรองเท้าลั่วเสียวหย่า
เด็กคนนี้ที่บ้านทำธุรกิจฐานะค่อนข้างดี แต่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรงมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ชอบใช้วิธีแปลกๆข่มเพื่อนคนอื่น นับวันจะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น และเรื่องที่เป็นตัวกระตุ้นให้พ่อของเด็กคนนี้มาหาศาสตราจารย์หลิวก็คือ เด็กคนนี้เอาน้ำร้อนไปราดลูกแมวในบ้าน
พฤติกรรมแบบนี้น่ากลัวมาก โดยเฉพาะเด็กคนนี้ชอบอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับการใช้ความรุนแรงด้วย พ่อของเธอกลัวว่าลูกสาวจะกลายเป็นคนที่น่ากลัวจึงรีบมาหาศาสตราจารย์หลิว
เดิมศาสตราจารย์หลิวอยากให้เสี่ยวเชี่ยนจัดการเคสนี้ แต่ไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะไปเจอของแข็งเข้าเสียก่อน เจอผู้ป่วยที่มีแนวโน้มชอบใช้ความรุนแรงที่อาการหนักกว่า เลยถูกทำร้าย
ขณะที่เสี่ยวเชี่ยนกำลังกลุ้มที่ตัวเองเอาเงินค่าขนมไปให้คนอื่นยืมเฉย พอไปถึงบ้านศาสตราจารย์หลิว อาจารย์เล่าให้ฟังเธอถึงได้รู้ว่า นักศึกษาสาวที่แกล้งลั่วเสียวหย่าก็คือคนไข้ที่อาจารย์พูดถึง จากนั้นรูปเงินก็ปรากฏตรงหน้าเสี่ยวเชี่ยนทันที
“ฟังๆดูคนไข้คนนี้ไม่ถูกใจคุณเท่าไร” อวี๋หมิงหลางหัวเราะแหยๆ
เคสเล็กๆที่รักษาแค่ไม่กี่ชั่วโมงเรียกเงินไปสามหมื่น จะต้องเป็นคนที่เมียเขาเกลียดเป็นพิเศษแน่นอน
“ฉันเป็นหมอใจดำที่เห็นแก่เงิน ฉันนิสัยแบบนี้ ถ้าเสียดายเงินก็ไปหาคนอื่นสิ”
เสี่ยวเชี่ยนไม่อยากพูดถึงคนไข้ที่เธอไม่ชอบขี้หน้าคนนั้น เธอเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น
“ต้าหลงเป็นไงบ้าง ได้เจอหรือเปล่า?”
“เข้าหน่วยไปเรียบร้อยแล้ว อีกสองสามวันเขาจะถูกส่งไปอยู่ค่ายอื่น ตอนนี้ยังไม่รู้อะไร ไม่รู้ว่าพวกเราจะส่งให้ไปอยู่ที่ไหน ยังดูตื่นเต้นอยู่ แต่ว่านะลูกเชี่ยน ผมดูสัมภาระของต้าหลงแล้ว ผมว่ามันแปลกๆนะ”
“แปลกยังไง?”
“ช่วงนี้ต้าหลงอ่านหนังสือที่เนื้อหาค่อนข้างรุนแรง แถมยังเล่นเกมที่เนื้อหารุนแรงด้วย มันจะส่งผลไม่ดีกับน้องคุณหรือเปล่า?”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย