“ถึงเธอกับศาสตราจารย์ชีจะชอบเก็บค่ารักษาแพงๆชนิดที่ไม่ยอมลดให้แม้แต่บาทเดียว แต่กลับดีกับคนรอบตัวเป็นอย่างมาก”
เสี่ยวเชี่ยนร้อง หึ ออกมา แต่ไม่ได้มีท่าทีตอบโต้เหมือนกับเมื่อก่อน
ก็ได้ประโยชน์จากเขามานี่…
“อธิบายยาก เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันต้องอาศัยอยู่กับหมาขี้ดื้อ ฉันเลยว่าจะหาข้อมูลทำความเข้าใจจิตใจหมาหน่อย อาข่าเธอเคยได้ยินคำว่าสาวชาเขียวไหม?”
“มันคืออะไรเหรอ?”
“คือคนที่ต่อหน้าทำเป็นดีด้วยสุดๆ แต่ลับหลังเล่ห์เหลี่ยมแผนสูง”
“อ๋อ ศิษย์พี่ใหญ่เป็นคนแบบนี้”
อาข่ามีคนๆหนึ่งปรากฏขึ้นในสมองทันที อืม ได้เรียนศัพท์ใหม่อีกแล้ว รู้สึกว่าตัวเองเจ๋งจังเลย
“หมาขี้ดื้อบ้านฉันก็คือหมาชาเขียว ใช่ นี่แหละคำที่ใช้บรรยายตัวมันได้ดี”
นังหมาชาเขียว!
ทำตัวเป็นเด็กดีต่อหน้าอวี๋หมิงหลาง แต่พออวี๋หมิงหลางไม่อยู่ธาตุแท้ก็ออก เห่าหอนทั้งคืน ทุเรศที่สุด!
“…ก็แค่หมาตัวเดียว ถ้าเธอไม่ชอบเอามาให้ฉันเลี้ยงก็ได้นะ ฉันเลี้ยงให้”
“ไม่เอา!” สุนัขทหารจะให้คนนอกเลี้ยงไม่ได้ ถ้าความลับรั่วไหลจะทำไง
“ตกลงมันทำอะไรให้เหรอเธอถึงไม่พอใจขนาดนี้?”
“ทำตัวน่ารำคาญได้ตลอด”
“หมาพันธุ์ใหญ่?”
“เอ๊ะ เธอรู้ได้ไง?”
อาข่ายกหนังสือในมือขึ้นมา แล้วเปิดไปหนึ่งหน้า
ในนั้นเขียนไว้อย่างชัดเจนว่า ‘ถ้าสุนัขของคุณเห่าหอนทุกวัน โปรดรู้ไว้เลยว่า คุณควรพามันออกไปเดินเล่น!’
…
ณ บริเวณหมู่บ้าน มีคนจำเสี่ยวเชี่ยนได้จึงทักทาย
“พี่สะใภ้ พาหมามาเดินเล่นเหรอครับ!”
เสี่ยวเชี่ยนลาก—หรือจะพูดว่าถูกลากก็ได้ เธอฝืนยิ้มตอบ
จากสถานการณ์ในตอนนี้ดูยังไงก็เป็นหมาจูงเธอ
หมอนี่อยู่บ้านเอาแต่เห่า เสี่ยวเชี่ยนกลัวมันจะรบกวนชาวบ้านเลยพาออกมาเดินเล่น จึงกลายเป็นภาพน่าเศร้าคือหมาจูงเธอ
ดูท่าที่เล่าลือกันว่าสุนัขทหารนั้นมีระเบียบวินัยสุดๆจะไม่เป็นความจริง ดูอย่างเจ้าตัวนี้สิ แถมยังทำตัวเป็นหมาชาเขียวเสียด้วย
หมามีไอคิวเท่าไรเสี่ยวเชี่ยนไม่รู้ แต่เธอสามารถสัมผัสได้ถึงเจตนาร้ายที่มาจากหมาขี้ดื้อนี้
เดี๋ยวถ้าเสี่ยวเฉียงกลับมาจะต้องเอาหมอนี่ไปให้คนอื่นเลี้ยง ใครอยากได้ก็เอาไปเลย ประธานเชี่ยนไม่อยากเห็นมันแม้สักวินาทีเดียว
แต่ถึงจะเกลียดก็อยู่ส่วนเกลียด แต่ถ้าเห็นสุนัขของเสี่ยวเฉียงถูกรังแกมันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว
หนึ่งคนหนึ่งหมาออกไปเดินเล่นด้วยกันสองวันติด ระหว่างนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ลงไปถึงจุดเยือกแข็ง เหม็นขี้หน้ากันและกัน นับตั้งแต่วันที่อวี๋หมิงหลางไปมันก็ไม่กินอะไรเท่าไร ไม่ว่าเสี่ยวเชี่ยนจะเอาอาหารสุนัขราคาแพงแค่ไหนล่อมันก็ไม่แม้แต่จะมอง
อวี๋หมิงหลางเคยโทรมาครั้งหนึ่ง หลังจากที่เสี่ยวเชี่ยนกดเปิดลำโพง อวี๋หมิงหลางก็ดุเจ้าโฮ่งชาเขียวไปหลายคำ มันถึงได้ฝืนกินอาหารที่เสี่ยวเชี่ยนให้บ้าง เสี่ยวเชี่ยนเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้
มิน่าอวี๋หมิงหลางถึงได้พามันกลับมา จนถึงตอนนี้มันเชื่อฟังแค่อวี๋หมิงหลางคนเดียว ถ้ายกมันให้คนอื่นคงมีชีวิตอยู่ต่อได้แค่ไม่กี่วันแน่
วันนี้เสี่ยวเชี่ยนพาคนสวยลงไปเดินเล่น อวี๋หมิงหลางไม่ได้บอกเรื่องความคืบหน้าภารกิจ แต่การที่เขาไม่ได้กลับบ้านเลยก็แสดงว่างานไม่ค่อยราบรื่น เขาไม่กลับมาเสี่ยวเชี่ยนก็ไม่กล้าไปเดินเล่นไกลนัก เอาแค่อยู่ในหมู่บ้านพอ


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย