เสี่ยวเชี่ยนมาถึงโรงพยาบาลโดยการนำของพ่ออวี๋ แม่อวี๋พอได้ข่าวก็มาด้วย เฝ้าอยู่หน้าประตู พอเห็นพ่ออวี๋ทั้งสองก็มองหน้ากัน ในสายตากันและกันต่างเห็นอารมณ์โมโหของอีกฝ่าย
“การผ่าตัดสำเร็จแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังไม่รู้สึกตัวล่ะ?” แม่อวี๋ถามพ่ออวี๋ เมื่อคืนเธอได้รับแจ้งว่าการผ่าตัดของหลี่เจิ้นลุล่วงไปได้ด้วยดี ไม่นึกว่าวันนี้จะมีข่าวว่าอาการน่าเป็นห่วง หลังผ่าตัดเสร็จยังไม่มีอาการที่เป็นปกติ
นี่ก็แสดงว่าอาจจะเป็นอัมพาต
“เดี๋ยวผมไปถามหมอว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ รักษาได้หรือเปล่า ไม่ได้ก็เปลี่ยนหมอ” พ่ออวี๋โมโห
ที่ด้านนอกห้องผู้ป่วย พ่อของหลี่เจิ้นอยู่ริมหน้าต่าง ตอนที่เสี่ยวเชี่ยนเห็นเขาก็รู้สึกตกใจ
ดูเหมือนห่างจากที่เจอกันเมื่อคราวก่อนไม่นานมาก ตอนนั้นเธอกับอวี๋หมิงหลางเพิ่งจะรู้จักกัน อวี๋หมิงหลางพาเธอไปเอาเรื่องถึงบ้านครอบครัวหลี่
ตอนนั้นพ่อหลี่ยังมีสีหน้าสดใส แต่ตอนนี้ดูซูบซีด สภาพอิดโรย เหมือนแก่ลงไปสิบปี เรื่องที่ภรรยาไปทำไม่ดีไว้กับลูกชายเกิดเรื่องได้สร้างความสะเทือนใจให้กับเขา
พอเห็นพ่ออวี๋ เขาก็ยื่นมือมาจับมือพ่ออวี๋แล้วพูดด้วยความรู้สึกผิด
“ผมสอนลูกไม่ดี เอาเมียตัวเองไม่อยู่ทำให้บ้านพี่ต้องเดือดร้อนผมละอายใจจริงๆครับ ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้หลี่เจิ้นป่วยหนักผมคงไปหาที่บ้านแล้วขอโทษด้วยตัวเองแล้ว”
“พูดอะไรแบบนั้น ฉันเองที่ไม่สอนน้องสาวให้ดี ฉันผิดเอง”
“อย่าพูดแบบนั้นครับ ความผิดของผมเอง”
ทั้งสองคนต่างแย่งกันโทษตัวเอง บุคคลระดับสูงที่ปกติพูดจามีมาด เวลานี้ต่างพูดคำขอโทษออกมาจากใจ อาหญิงอยู่อย่างสบาย กลับไม่รู้เลยว่าได้สร้างความลำบากให้กับสามีและพี่ชายมากขนาดนี้
พ่อหลี่เคยเป็นเพื่อนทหารร่วมรบกับพ่ออวี๋มาก่อน ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ถึงแม้ต่อมาพ่อหลี่ได้ดีแล้วก็ยังรักษาความสนิทเอาไว้อยู่ แต่ตอนนี้พ่ออวี๋รู้สึกอายที่จะมาเจอเพื่อนคนนี้ เขาไม่ควรให้น้องสาวไปแต่งงานด้วยเลย
ทางด้านพ่อหลี่ก็รู้สึกผิดต่อพ่ออวี๋ เรื่องทุกอย่างล้วนมีสาเหตุมาจากภรรยาของเขา เขางานยุ่งมากเลยไม่มีเวลาสนใจภรรยาตัวเอง สถานการณ์ในตอนนี้ทั้งสองคนล้วนเป็นผู้ถูกกระทำ
“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมานั่งเถียงกัน อาการหลานเป็นยังไงบ้างคะ?” แม่อวี๋ถาม
พ่อหลี่ถอนหายใจแล้วส่ายหน้า
เสี่ยวเชี่ยนยืนอยู่ข้างๆพวกเขา ฟังพวกเขาคุยกันอย่างเงียบๆแล้วคิดว่าขั้นต่อไปตัวเองควรทำอย่างไร หลี่เจิ้นเรียกหาเธอเพราะอะไรกันแน่?
หมอที่ดูแลหลี่เจิ้นมาพอดี พ่อหลี่จึงเรียกมา หมอจึงเริ่มอธิบายอาการของหลี่เจิ้น
“พวกคุณดูที่แผ่นฟิล์มนี้นะครับ ตำแหน่งที่เขาบาดเจ็บอยู่ในไขสันหลัง ถือเป็นอาการบาดเจ็บที่รากประสาทขาที่ค่อนข้างเบา ความสามารถในการป้องกันความเสียหายของรากประสาทขามีมากกว่าไขสันหลัง ดังนั้นจากการประเมินของเรา สถานการณ์เลวร้ายที่สุดของเขาหลังผ่าตัดก็น่าจะไม่เกินระดับE หรืออาจไม่ถึงระดับEด้วยซ้ำ”
“พูดอะไรน่ะ ช่วยพูดที่พวกเราเข้าใจหน่อยได้ไหม” พ่ออวี๋พูดด้วยความร้อนใจ
แม่อวี๋เป็นหมอเข้าใจเรื่องพวกนี้ จึงอธิบายให้ทุกคนฟัง “กระดูกสันหลังทั้งหมดถ้าเกิดการหักล้วนมีโอกาสที่จะเป็นอัมพาต แต่ระดับความรุนแรงนั้นต่างกัน ระดับการฟื้นฟูหลังผ่าตัดก็ไม่เหมือนกัน ทางการแพทย์แบ่งระดับอัมพาตออกเป็นABCDE ห้าระดับ ระดับAหนักสุด ซึ่งก็คือผู้ป่วยติดเตียงไม่สามารถพึ่งพาตัวเองได้ ขับถ่ายไม่รู้ตัว ระดับEเบาสุด เพียงแค่อวัยวะบางจุดจะเกิดอาการชา”
“งั้นอาการของเขาตอนนี้เป็นยังไงกันแน่?” พ่ออวี๋ถาม


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย