แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 574

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 574 หวาดกลัวกับรู้ทัน

คำพูดเร่งให้แต่งงานของเจี่ยซิ่วฟางในโทรศัพท์ทำให้เสี่ยวเชี่ยนจิตใจสับสน

เธอมองท่าทีของอวี๋หมิงหลางออก เขาลาพักร้อนครึ่งเดือนอีกทั้งยังดูจริงจังขนาดนั้น ครั้งนี้คงเอาจริงแน่

เสี่ยวเชี่ยนพอลงจากตึกแล้วก็ไม่ได้ไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต แต่นั่งตากลมอยู่ตรงแปลงดอกไม้ ตอนนี้เธอรู้สึกลนลานนิดหน่อย

เลี่ยวฟู่กุ้ยโทรมา โทรศัพท์ดังอยู่สองรอบเธอถึงจะได้สติจากอาการเหม่อลอย

“เชี่ยนเอ๋อ มีเคสนึงเธอรับได้ไหม?” น้ำเสียงของเลี่ยวฟู่กุ้ยแหบเล็กน้อย คงเป็นเพราะเครียดเรื่องต้าหลงเลยเป็นร้อนใน

“เคสอะไร?”

“เพื่อนที่อยู่ศูนย์ป้องกันความรุนแรงในครอบครัวแนะนำมา บอกว่ามีป้าคนหนึ่งถูกสามีซ้อมหนักเลยไปขอตรวจร่างกายไว้เป็นหลักฐาน พวกเขาสงสัยว่าป้าคนนี้จะเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำเสพติดการแต่งหน้า ที่สามีใช้ความรุนแรงกับเขาเป็นเพราะทุกปีป้าคนนี้จะหมดเงินไปกับเครื่องสำอางจำนวนมาก แค่ลิปสติกอย่างเดียวก็ใช้เงินไปสองหมื่นแล้ว”

“ตัวเองเป็นคนหาเมียเองยังไงก็ต้องใช้ชีวิตด้วยกัน อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็หย่า ทำร้ายผู้หญิงคิดว่าเท่ห์นักหรือไง?”

“สามีรายได้ต่อปีไม่ถึงหมื่น เครื่องสำอางที่ป้าคนนี้ซื้อราคาเกินรายได้ของครอบครัว เลยต้องไปยืมเงินคนอื่น สามีเคยนั่งคุยเรื่องนี้แล้วหลายครั้งก็ไม่เป็นผล ด้วยความกดดันที่ต้องมานั่งใช้หนี้จำนวนมากเลยลงมือทำร้ายป้าคนนั้น ได้ยินว่าป้าแกเสียงานเสียการก็เพราะเรื่องสำอาง ตอนนี้ยังทำให้ครอบครัวต้องเดินมาถึงทางตันอีก”

“เคสที่ต่างฝ่ายต่างหาเรื่องใส่ตัวเองแบบนี้ฉันไม่รับ ฉันไม่ได้มีจิตใจเมตตาขนาดนั้น”

เงินกับใจต้องไปด้วยกัน เคสนี้ทั้งไม่มีเงินทั้งทำให้เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกขยาด แม้แต่ใจที่อยากช่วยเหลือก็ไม่มี

“โอเค งั้นเดี๋ยวพี่ไปหาคนอื่น จริงสิเชี่ยนเอ๋อ โรคย้ำคิดย้ำทำเสพติดการแต่งหน้ามันคืออะไรเหรอ?”

อาชีพของเลี่ยวฟู่กุ้ยคือวินิจฉัยว่าใครเป็นโรคประสาท แต่เรื่องโรคจิตเวชพวกนี้เขาไม่ได้เข้าใจเชิงลึกแบบเสี่ยวเชี่ยน

“เป็นชนิดหนึ่งของโรคย้ำคิดย้ำทำ กลไกในร่างกายจะคล้ายคนเสพย์ยาเสพติดเข้าไป”

“หนักขนาดนั้นเลยเหรอ? ควบคุมตัวเองไม่ให้แต่งหน้าไม่ได้เหรอ?”

“ควบคุมไม่ได้ คนที่เสพย์ยากับคนที่เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำเสพติดการแต่งหน้าตอนแรกๆทำเพราะตัวเองต้องการ แต่พอติดแล้วก็ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป บางคนดึกดื่นแต่งหน้าจัดเต็มใส่ชุดนอนลงมาซื้อแตงโมก็มี”

ประโยคหลังอารมณ์ล้วนๆ

“แต่ผู้ขอเข้ารับคำปรึกษาคนนี้เรียนมาสูงนะ น่าแปลกทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้”

“ก็เพราะได้รับการศึกษามาสูงถึงได้เป็นโรคนี้ไงล่ะ พอเป็นโรคนี้แล้วต่อไปวงจรประสาทของสมองก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลง มีแนวโน้มที่จะซึมเศร้าและวิตกกังวล สุดท้ายแล้วคนที่เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำเสพติดการแต่งหน้าล้วนอยากใช้พฤติกรรมนี้ปกปิดจิตใจที่กลัวการล้มเหลวของตัวเอง อันที่จริงโรคจิตเวชมันไม่เกี่ยวกับการศึกษาสูงหรือต่ำหรอกนะ”

เลี่ยวฟู่กุ้ยจดจำคำพูดของเสี่ยวเชี่ยนอย่างเงียบๆ ถึงจะทำงานกันคนละด้าน แต่เสี่ยวเชี่ยนมักจะให้แนวคิดใหม่ๆได้เสมอ ซึ่งมันมีประโยชน์ต่องานของเขามาก

“จริงสิเชี่ยนเอ๋อ เห็นคุณน้าบอกว่าเธอจะแต่งงานเหรอ?”

เสี่ยวเชี่ยนมองบน แม่เธอนี่ก็ปากไวจริงๆ นี่เพิ่งวางสายไปไม่เท่าไรก็เอาเรื่องไปป่าวประกาศแล้วเหรอ?

“ยังไม่ได้คิดหรอก ฉันไม่ค่อยอยากแต่งงาน”

“ทำไมล่ะ?”

ในสายตาของคนในครอบครัว เสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลางยังไงก็เป็นคู่ที่มั่นคงแล้ว เจี่ยซิ่วฟางพอวางสายก็เริ่มวางแผนงานแต่งให้ลูกสาวอย่างดีอกดีใจ เลี่ยวฟู่กุ้ยเองก็พลอยยินดีไปด้วย หลังจากที่ได้เจอเสี่ยวเชี่ยนหลายครั้งเขาก็จัดการปิดตายความหวังเล็กๆที่เคยมี

ผู้หญิงนิสัยแบบนี้เขาเอาไม่อยู่จริงๆ เป็นพี่ชายแหละดีแล้ว มีน้องสาวที่แสนฉลาดเพิ่มเข้ามากับ…น้องชายที่ไม่อาจบรรยาย เลี่ยวฟู้กุ้ยก็รู้สึกว่าชีวิตมีความสุขดี

“ฉันรู้สึกว่าด้วยหน้าที่การงานในตอนนี้ยังไม่ควรแต่งงาน ยังต้องเตรียมสอบเข้าปริญญาเอก ยังมีงานต้องทำ…”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน