แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 593

“พูดมาก” ให้คนที่วันๆใช้แต่สมองอย่างเธอมาเดินทางไกลแบบนี้ ไม่เหนื่อยก็บ้าแล้ว

“มา เดี๋ยวพี่แบกเอง”

ฮ่าๆๆ ไม้เด็ดเจ๋งปะล่ะ เขาล่ะนับถือตัวเองจริงๆ อวี๋หมิงหลางทนมาตั้งนานก็เพื่อตอนนี้นี่แหละ

ทางแคบๆเปลี่ยวๆไร้ผู้คนในภูเขา ลูกเชี่ยนของเขาที่เหนื่อยล้ากำลังจะหมดแรง เวลานี้ผู้ชายร่างกำยำอย่างเขาเสนอตัว แบกร่างน้อยๆเดินตามเขาไปเรื่อยๆ มือเล็กๆของเธอช่วยปาดเหงื่อบนหน้าผากให้เขา อีกทั้งยังมอบจูบอันร้อนแรงให้ พูดกับเขาอย่างอ่อนโยนว่า พี่นี่ดีจังค่ะ เป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้จริงๆ กลับไปฉันจะแต่งงานด้วย

ทั้งหมดนี่ล้วนมาจากจินตนาการของอวี๋หมิงหลาง

ซึ่งก็คือต้องการให้เสียวเหม่ยเห็นว่าเขาเป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้ในเวลาสำคัญ เสนอตัวยามคับขัน การทำแบบนี้เสียวเหม่ยจะต้องประทับใจอย่างแน่นอน เธอจะต้องรักเขามากขึ้นชัวร์

อะดรีนาลีนในร่างกายของเสี่ยวเชี่ยนพุ่งปรี๊ด สองมือกำหมัดแน่น

ผู้ชายทุเรศตรงหน้าทำท่ากางแขนออกหลับตาพริ้ม มาเลย มาให้พี่ที่สุดแสนจะพึ่งพาได้นี้กอดหน่อย~

อวี๋หมิงหลางหลับตา เตรียมตัวกอดเสี่ยวเชี่ยนที่จะโผเข้าหาด้วยความประทับใจ แต่อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นยังไม่ทันจะได้มาก็เจอเข้ากับร่มสังหารของเสี่ยวเชี่ยนเข้าเสียก่อน โชคดีที่เขาหลบทัน ไม่อย่างนั้นผู้หญิงใจร้ายคนนี้ได้ใช้ร่มระเบิดเขาแน่

ระเบิดจริงๆ ใช่ เดี๋ยวได้ระเบิดเต็มภูเขาแน่

อวี๋หมิงหลางหลบร่มของเสี่ยวเชี่ยนอย่างฉิวเฉียว เขาเอามือกุมน้องชายอย่างรวดเร็วพลางมองเสี่ยวเชี่ยนที่เต็มไปด้วยรังสีอำมหิต

“ลูกเชี่ยน ทำอะไรน่ะ”

“ยังจะกล้าถาม นายมันบ้าพาฉันเดินอ้อมมาติดอยู่ในเขา แล้วยังจะทำหน้าเหมือนเป็นฮีโร่ช่วยชีวิต ระเบิดน้องชายนายยังน้อยไปด้วยซ้ำ”

คนอื่นที่เขาเป็นฮีโร่ช่วยสาวมีแต่สาวตกอยู่ในความลำบากแล้วถึงออกตัวช่วย แต่ ‘ความลำบาก’ ทั้งหมดของเธอล้วนมาจากไอ้คนหน้าไม่อายนี่เป็นคนทำ เป็นผู้ชายที่ไม่มีเรื่องก็หาเรื่องมาให้ ระเบิดน้องชายยังจะน้อยไป

“ยังจะยืนโง่อยู่อีก มาแบกฉันสิ ตอนนี้นายเป็นนักโทษนะ”

อวี๋หมิงหลางลังเล เขาคาดเดาจากสีหน้าของเสี่ยวเชี่ยนด้วยความระมัดระวัง “คุณแน่ใจนะว่า…จะไม่ลงมือหลังจากผมแบก?”

ในฐานะที่เป็นลูกผู้ชายอกสามศอก ถ้าถูกเมียตัวเองแทงจากข้างหลัง แล้วชีวิตต่อๆไปจะอยู่อย่างไร?

เสี่ยวเชี่ยนถลึงตาใส่ เขาถึงได้ค่อยๆเดินเข้ามาแบกเธอ เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้ทำร้ายเขารุนแรงจากทางด้านหลัง แต่ก็ไม่ไว้ชีวิต เอามือหยิกหูอย่างเต็มแรงแล้วออกคำสั่ง

“รีบเดินไป ฉันทั้งหิวทั้งร้อนเพราะนายคนเดียว”

อวี๋หมิงหลางแบกเสี่ยวเชี่ยนอย่างยอมรับชะตากรรม เขาเดินทีละก้าวด้วยความยากลำบากผ่านทางเดินแคบๆ กระเป๋าเป้สะพายข้างหน้า แบกเมียไว้ข้างหลัง เสี่ยวเชี่ยนเองก็ไม่ลำบากตัวเองทั้งสิ้น เอาร่มแขวนไว้กับกระเป๋าเป้ ไม่ต้องเหนื่อยถือเอง

มือของเสี่ยวเชี่ยนลูบคลำแถวๆกระเป๋าที่อยู่ข้างหน้าเขา ในที่สุดก็หยิบกระบอกน้ำออกมาเปิดได้ อวี๋หมิงหลางคิดในใจ เมียเราก็ยังแอบเป็นห่วงเราแฮะ เขาจึงอ้าปากรอ แต่กระบอกน้ำก็ลอยผ่านหน้าให้เขาได้ดมเพียงกลิ่นน้ำ แล้วเสี่ยวเชี่ยนก็ยกดื่มเอง เธอจงใจดื่มน้ำเสียงดัง

ยัยตัวแสบ…

อวี๋หมิงหลางแอบหยิกก้นเธอด้วยความหมั่นเขี้ยว เสี่ยวเชี่ยนเอากระบอกน้ำออกจากปากแล้วส่งเสียง หึ ออกมา

“นายอยากโดนระเบิดด้วยร่มเป็นครั้งแรกหรือไง?”

“ทำไมผมถึงได้หาผู้หญิงที่เอะอะก็คิดจะระเบิดสามีมาเป็นเมียได้นะ?”

“งั้นกลับตัวตอนนี้ก็ยังทันนะ วางฉันลงแล้วตัดขาดกันไปเลย เอาสิ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน