แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 662

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 662 ในที่สุดก็ได้เวลาเก็บงานแล้ว
อวี๋หมิงหลางเอามือขยี้หัวเธอเล่นแล้วตอบอย่างจริงจัง “มีผมอยู่ คุณกับลูกไม่มีทางเจอเรื่องแบบนี้ คุณพูดถึงแค่งานที่แม่ต้องรับผิดชอบในครอบครัว แต่กลับไม่ได้พูดถึงพ่อก็มีหน้าที่ที่ต้องปกป้องสมาชิกทุกคนในครอบครัว คุณปกป้องลูกเต็มที่ ผมก็ปกป้องพวกคุณอย่างเต็มที่ ทุกอย่างจะต้องดี”

“ไม่มีทางทำได้100% ก็เหมือนกับกฎหมายที่ยังมีช่องโหว่ให้พวกจิตวิปริตอยู่เสมอ ฉันอยากรู้ว่านายคิดยังไง”

“ผมเป็นทหาร แต่ผมก็เป็นผู้ชาย บ้านไม่สงบแล้วจะปกป้องประเทศได้ยังไง! ยามที่กฎหมายไม่อาจทำให้บ้านเมืองสงบสุขได้ก็จะเกิดปัญหาตามมา แต่ก็ไม่มีประเทศไหนในโลกที่ที่มีความสงบเรียบร้อยอย่างแท้จริง ดังนั้นผมถึงได้เลือกเป็นทหาร ใช้อีกรูปแบบหนึ่งปกป้องความสงบสุข ผมชื่นชมที่คนในครอบครัวผมทำเรื่องที่ปกป้องความสงบสุขโดยอยู่ภายใต้กฎกติกา เพราะคนบางคนหน้าไม่อายทำผิดได้หน้าตาเฉย การรับมือกับคนพวกนี้ก็ต้องแรงมาแรงกลับ”

ง่ายๆแบบนี้แหละ

เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกว่าคำพูดของเขาทำให้ใจเธอเต้นแรง อยู่ๆก็ถูกเขาสะกด

สายตาของทั้งสองคนประสานกัน จากนั้นบรรยากาศก็หวานขึ้นมาทันตา

ฉิวฉิวกับอวี๋หลิวเหมยถึงกับงง

อิหยังวะ?

นี่เรากำลังพูดเรื่องคนชั่วเดรัจฉานอยู่ไม่ใช่เหรอ?

ทำไมคุยไปคุยมากลายเป็นซีนฆ่าคนโสดเฉย?

ตกลงมันอะไรกันหว่า พูดเรื่องเครียดๆอยู่ดีๆก็กลายเป็นโหมดซึ้ง

คนโสดถูกโจมตี รู้สึกว่าระหว่างเสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลางเกิดความหวานอย่างยากที่จะเข้าใจ การโชว์หวานปกติก็มักไม่เลือกเวลาและสถานที่ บทจะหวานก็หวาน

ทั้งสองคนแลกเปลี่ยนความรู้สึกผ่านทางสายตา คุยกันด้วยภาษาใจ

นี่คือความรู้ใจกันระหว่างคนฉลาดสองคน อวี๋หมิงหลางไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น แต่สิ่งที่เขาทำเสี่ยวเชี่ยนเข้าใจ

แต่สองคนที่อยู่ข้างๆไม่อาจเข้าใจปริศนาเกมใบ้ของทั้งสองคน

หลิวเหมยทำปากจู๋อย่างเซ็งๆ

“ฉันละอยากให้ฟ้าผ่าลงมาจริงๆ เอาให้ไอ้คนชั่วนั่นตายไปเลย สวรรค์ลงโทษตั้งเยอะแยะ ทำไมไม่ถึงคิวมันสักที?”

หนังสือที่ให้แง่คิดกับนิยายต่างๆมักเขียนว่า เมื่อเจอกับคนเลวที่สวรรค์ไม่ลงโทษ คนที่เห็นก็จะหวังให้ฟ้าผ่าคนพวกนั้นตาย แต่น่าเสียดายที่ปีๆหนึ่งมีฟ้าผ่าคนตายตั้งมากมาย แต่กลับผ่าไม่ถูกคนเลว

“ไม่แน่สักวันสิ่งที่เธอหวังอาจเป็นจริงก็ได้นะ” เสี่ยวเชี่ยนพูดจบก็รู้สึกได้ถึงแววตาของอวี๋หมิงหลางที่มองมาอย่างมีเลศนัย เธอผายมือออก

“สวรรค์ทำนะ ไม่เกี่ยวกับฉัน”

ก็ได้ เธอชนะ

เย็นวันนั้นเสี่ยวเชี่ยนกัดหมอนเพื่อไม่ให้เสียง18+เล็ดลอดออกไป ถึงที่บ้านจะมีการบุผนังเก็บเสียงอย่างดี แต่อีกด้านของกำแพงยังมีหลิวเหมยกับเวยเวยอยู่นะ

แต่คนบ้าที่เล่นกิจกรรมเข้าจังหวะกับเธออยู่นั้นกลับไม่สงสารเธอเลยสักนิด กว่าจะได้กลับบ้านสักครั้งไม่ใช่ง่ายๆ ถ้าไม่ทำภารกิจให้สำเร็จก็จะรู้สึกผิดต่อเวลาวันหยุดอันมีค่าสิ

หลังจากที่แท่งจรวดพุ่งเข้าไปจุดพลุให้เบิกบานในใจเธอแล้ว ลมหายใจของเธอก็เร่าร้อนถี่เร็วมากยิ่งขึ้น ตกอยู่ในท่วงทำนองแห่งรัก เธอลืมตามองเขาที่กำลังพยายามทำขั้นสุดท้าย ท่าทางไม่เหมือนกับตอนปกติ กล้ามแขนของเขาเป็นมัดๆอย่างชัดเจน เม็ดเหงื่อผุดขึ้นชวนให้หลงใหล เธอชอบมองสีหน้าบิดเบี้ยวของเขายามที่ใกล้ถึงจุดสุดยอด คล้ายกับเจ็บปวดแต่ก็ไม่เจ็บปวด มันคือความรู้สึกจริงที่แสดงออกมาอย่างมีความสุข ทุกครั้งที่เห็นในใจจะเกิดความพึงพอใจชนิดที่บรรยายไม่ถูก

คล้ายกับรู้สึกได้ว่าเธอกำลังจ้องเขาอยู่ เขาจึงลืมตามองเธอด้วยความรัก “ ‘สวรรค์’ของพี่ กอดพี่ให้แน่นๆนะจ๊ะ พี่จะพาเธอลอย ล่องไปในอวกาศ~”