แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 696

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 696 สวรรค์ลงโทษตามกรรมที่ได้ก่อ
เวยเวยที่นอนอยู่บนเตียงหลังจากถูกเสี่ยวเชี่ยนสะกดจิตพอได้ยินเสียงนี้ก็ดูเป็นทุกข์ เสี่ยวเชี่ยนตบบ่าปลอบ “ไม่ต้องกลัวนะ ผ่านวันนี้ไปก็ไม่มีใครทำร้ายหนูได้แล้ว ค่อยๆสัมผัสถึงความรู้สึกสำนึกผิดของคนเลวคนนี้ หนูจะให้อภัยไหมก็ขึ้นอยู่กับตัวหนู คอยฟังนะ”

นักข่าวไป๋จิ่นอยู่ที่ห้องรับแขก เธอพูดกับเย่ต้าเชียนตามที่เสี่ยวเชี่ยนสั่งไว้ “คุณเริ่มคำนับได้ ฉันจะเป็นคนนับ บอกแล้วนะว่า81ก็81 ขาดหนึ่งทีก็ไม่ได้!”

ไอดอลสั่งไว้ นี่เป็นวิธีรักษาเด็กคนนี้ได้ดีที่สุด ไป๋จิ่นเคยเห็นฝีมือของเสี่ยวเชี่ยนมาแล้วจากการเจรจากับคนร้าย ดังนั้นเธอจึงเชื่อเสี่ยวเชี่ยนโดยไม่มีข้อสงสัย

เย่ต้าเชียนแค่อยากจะหลุดจากฝันร้าย เขารีบคำนับทันที น้ำเสียงของเสี่ยวเชี่ยนดังออกมาจากห้องนอนอย่างชัดเจน

“ต้องคำนับพร้อมพูดคำว่าขอโทษ ผมผิดไปแล้ว!”

“เมื่อกี้ไม่นับ เอาล่ะ เริ่มใหม่” ไป๋จิ่นเริ่มนับใหม่อีกครั้ง

เสียงหน้าผากกระแทกพื้นตามมาด้วยเสียงสำนึกผิดของคนเลวดังก้องอยู่ในหัวของเวยเวยครั้งแล้วครั้งเล่า เสี่ยวเชี่ยนคอยอยู่ข้างเธอตลอด

เห็นตั้งแต่เวยเวยหวาดกลัว ต่อมาก็น้ำตาไหล จนสุดท้ายคิ้วที่ขมวดก็คลายออก รู้สึกได้ว่าเด็กผู้หญิงคนนี้กำลังดิ้นรนจากความตายเพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อ

“ขอโทษ ผมผิดไปแล้ว ผมขอโทษ…”

เสียงสำนึกผิดดังก้องอยู่ในห้อง บาดแผลที่ลบไม่ออก ความทุกข์ที่ลืมไม่ลง เวลาและช่องว่างได้เกิดการบิดเบี้ยวขึ้นในเวลานี้ ความทรงจำของเวยเวยที่อยู่ในสภาวะกึ่งถูกสะกดจิตเริ่มเลือนราง อดีตที่เคยถูกทำร้ายเหล่านั้นในที่สุดก็ได้รับคำขอโทษ ถึงใจของเธอจะยังคงเจ็บแต่กลับไม่ได้ฝังลึกอยู่ในส่วนลึกของจิตใจแล้ว

“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นความผิดของเขา ตอนนี้คนเลวสำนึกผิดแล้ว หนูเป็นเด็กผู้หญิงที่สะอาดและสวยงาม ทั้งหมดเป็นความผิดของเขา ไม่ใช่ความผิดของหนู หนูเป็นเด็กที่ใสสะอาดและสวยงาม”

ถัดจากเสียงสำนึกผิดของเย่ต้าเชียนเป็นเสียงพูดของเสี่ยวเชี่ยนที่เต็มไปด้วยความรักของแม่กระซิบข้างหูเวยเวย

ได้รับคำขอโทษจากคนที่ทำผิด ได้รับการยอมรับจากคนข้างกาย นี่เป็นทางเดียวที่จะฟื้นฟูบาดแผลในจิตใจ

คำปลอบโยนของเสี่ยวเชี่ยนทำให้จิตใจของเวยเวยสงบลง เย่ต้าเชียนยังคงขอโทษต่อไป

การคำนับพร้อมพูดขอโทษไปด้วยทำให้เขาเริ่มมึนหัว ไข่ที่ยังไม่หายดีก็ถูกเสียดสีตามการเคลื่อนไหวของเขา เวลานี้เย่ต้าเชียนทรมานมาก ระหว่างที่เขาขอโทษในสมองก็ปรากฏภาพตอนที่เขาทำเรื่องเลวๆ ตอนนั้นเขาคิดว่าไม่มีใครรู้และลงโทษเขาได้ แต่ตอนนี้ตอนที่เขากำลังถูกลงโทษกลับพบว่า ไม่มีใครช่วยเขาได้

อย่าใช้กำลังที่เหนือกว่าของตัวเองรังแกคนอื่น เพราะโลกก็ใหญ่แค่นี้ มันย่อมมีคนที่แข็งแกร่งกว่ารอแก้แค้นตัวเองอยู่ ตอนที่เย่ต้าเชียนใกล้สลบได้เกิดความคิดนี้ขึ้นในสมอง แต่น่าเสียดายที่มันสายไปแล้ว

เสียงคำนับพร้อมคำขอโทษช้าลงเรื่อยๆ เสียงหน้าผากกระแทกพื้นก็เบาลง ดูเหมือนร่างกายของเย่ต้าเชียนมาจนถึงขีดสุดแล้ว

ไป๋จิ่นยืนนับอยู่ข้างๆ เย่ต้าเชียนคำนับถึงครั้งที่ 80 แล้ว สำหรับคนทั่วไปนี่ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ตอนนี้เขาเป็นผู้ชายที่ไข่หายไปครึ่ง ร่างกายบาดเจ็บ แค่ขยับนิดหน่อยก็รู้สึกว่าแผลที่ถูกเย็บตรงไข่เหมือนจะปริออก เจ็บปวดทรมานมาก

รู้สึกเหมือนมีของเหลวซึมเลอะกางเกง ไม่รู้ว่าเป็นเลือดหรือเหงื่อ เจ็บจนชาไปหมดรู้สึกเหมือนจะตาย

ยังขาดครั้งสุดท้าย แต่เขาลุกไม่ขึ้นแล้ว ร่างกายหนักอึ้ง

การรักษาเวยเวยของเสี่ยวเชี่ยนดำเนินมาจนถึงขั้นสุดท้ายแล้ว