แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 805

“ฉันจะถามกลับว่า ผู้ชายคนนี้มีค่าให้รั้งไว้ไหม ถ้ามีการใช้ความรุนแรงหลายครั้งแล้วก็แสดงว่าอีกฝ่ายขาดการยับยั้งชั่งใจ มีนิสัยหัวรุนแรง ผู้ชายแบบนี้ไม่ว่าจะรักหรือไม่ก็ไม่มีค่าให้รั้งไว้อีก ในขณะที่ช่วยให้ผู้ขอรับคำปรึกษาเรียกความมั่นใจกลับคืนมา ฉันก็จะแนะนำให้เขาใช้กฎหมายช่วยแก้ปัญหา…แต่ฉันกับเขาไม่ใช่เหตุการณ์ในลักษณะนี้ ครั้งแรกที่เขาลงมือพวกเรายังรักกันอยู่”

เสี่ยวเชี่ยน หึ ออกมา “ผู้หญิงที่ถูกทำร้ายทุกคนล้วนใช้คำปลอบใจที่เป็นเหมือนตลกร้ายเหล่านี้หลอกตัวเอง ฉันยอมรับว่าหลายคู่ที่เกิดการใช้ความรุนแรงยังมีความรักให้กันอยู่ แต่ความรักแบบนี้ควรจะมีดีไหม? เธอเป็นถึงดอกเตอร์ แต่กลับพาชีวิตตัวเองมาถึงจุดนี้ นี่เธอไม่รู้จริงๆเหรอว่าสาเหตุของปัญหามันอยู่ที่ไหน?”

“ฉันโชคไม่ค่อยดี…”

“เพ้อเจ้อ ลูกศิษย์ฉันชะตาเล่นตลกยิ่งกว่าเธออีก แต่เขากลับรับมือกับปัญหาการใช้ความรุนแรงภายในบ้านได้อย่างดี คำพูดของเขาไม่กี่คำทำให้ฉันมั่นใจว่าประสบการณ์รับมือกับการใช้ความรุนแรงในครอบครัวของเขามีมากกว่าเธอเยอะ ส่วนการแสดงออกอย่างไร้ความสามารถในเรื่องนี้ของเธอก็เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ที่เธอล้มเหลวในวันนี้ เพราะเธอขาดคำพูดเหล่านี้”

“คำพูดอะไร?”

“เรียกความมั่นใจกลับคืนมา หลิวเสี่ยวฮวา คุณค่าของตัวเธอคืออะไร? เรียนสูงเป็นศิษย์อาจารย์ดังแต่กลับจองหอง หาแฟนที่ฐานะดีเพื่อมาเป็นทาสเขางั้นเหรอ? โง่”

“ฉัน…”

“ถ้าเธอคิดแค่อยากจะอุทิศตัวเพื่อความรัก ถ้าอย่างนั้นเธอจะลำบากเรียนมาตั้งหลายปีไปเพื่ออะไร? พ่อแม่เลี้ยงเธอมาตั้งนานเพื่อมานั่งมองเธอใช้ชีวิตขมขื่นด้วยเปลือกที่สวยหรูอยู่ในเมืองอย่างนั้นเหรอ? ฉันไม่อยากพูดถึงพ่อแม่เธอแล้ว เอาแค่อาจารย์ของพวกเราแล้วกัน มีเรื่องไหนบ้างที่เธอทำไปแล้วไม่ผิดต่ออาจารย์?”

พอพูดถึงเถ้าแก่ใหญ่ หลิวเสี่ยวฮวาก็ยังไม่ยอมแพ้

“เขาดูถูกฉันมาตลอด”

“เขาดูถูกเธอแต่รับเธอไว้เนี่ยนะ? ถ้าเขาดูถูกเธอจะสั่งให้ฉันคอยดูแลเธอเหรอ? ถ้าไม่มีเถ้าแก่ใหญ่เธอคิดว่าฉันจะมายืนอยู่ตรงนี้มองคนไม่ได้เรื่องอย่างเธอ ตามเช็ดล้างเรื่องที่เธอก่อไหม? เถ้าแก่ใหญ่หัวใจไม่ดีมาตลอด ถ้าเขารู้เรื่องของเธอครั้งนี้ เธอว่าเขาจะสบายใจไหมล่ะ? เธอไปตามหาดูได้เลยนะ เถ้าแก่ใหญ่ที่ไหนจะดูแลลูกศิษย์ตัวเองดีขนาดนี้ ที่เขาไม่ให้เธอรับเคสแบบนี้ไม่ใช่ดูถูกความสามารถของเธอ แต่เพราะไม่อยากให้เธอก้าวกระโดดไปเจอกับจุดหักเหของชีวิต ลูกศิษย์ที่เขาดูแลมาหลายปีอยู่ๆเขาต้องมาเสียไป เธอว่าเขาจะเสียใจไหมล่ะ?”

คำพูดนี้จริงทุกอย่าง หลิวเสี่ยวฮวานึกถึงสีหน้าเข้มงวดของเถ้าแก่ใหญ่แล้วก็รู้สึกว่าครั้งนี้เธอทำให้อาจารย์ผิดหวังมาก เธอนั่งเอามือปิดหน้าอยู่บนเตียง ในใจรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป

คนเรามักต้องรอให้ถึงจุดที่ล้มเหลวก่อนถึงจะคิดได้ คำพูดของเสี่ยวเชี่ยนทำให้เธอกระจ่างทุกอย่าง

“ฉันจะไม่แนะนำเธออย่างละเอียดหรอกนะ แค่จะบอกกับเธอว่า ถ้าเธอไม่อยากเป็นคนไร้ค่าไปตลอดชีวิต ไม่อยากให้อาจารย์กับคนในครอบครัวเธอผิดหวัง เธอก็รีบลุกขึ้นมาหาวิธีจัดการปัญหาซะ เธออยากรักษาคนไข้ อยากรักษาชีวิตคู่เอาไว้ พวกนี้ล้วนอยู่บนพื้นฐานของการเรียกความมั่นใจของตัวเองกลับคืนมา ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องคิดไม่ใช่หย่าหรือไม่หย่า และก็ไม่ใช่การหนีข้อผิดพลาดในหน้าที่การงาน เธอต้องหาตัวตนของตัวเองให้เจอก่อน ขอแค่เธอเรียกความมั่นใจกลับมาได้ ก็จะสามารถหาวิธีปัญหาที่เหมาะสมได้”

“ความมั่นใจของฉันคืออะไร…เฉินเสี่ยวเชี่ยน ฉันในสายตาเธอเป็นยังไง ไร้ความสามารถ ไร้ค่าใช่ไหม?”

“อยากฟังความจริงเหรอ?”

“อยาก” มาถึงขนาดนี้แล้ว เสี่ยวฮวารู้สึกว่าต่อให้เป็นคำพูดที่แรงกว่านี้เธอก็รับฟังได้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน