พอฟังเสี่ยวเชี่ยนอธิบายจบ ลูกผู้ชายแมนทั้งแท่งอย่างอวี๋หมิงหลางก็ถอนหายใจ
“ยังดีที่ไม่ใช่ทุกคนที่เห็นด้วยกับงานวิจัยของคินซี่ย์ จำนวนผู้ชายผู้หญิงเดิมทีก็ไม่สมดุลอยู่แล้ว ถ้าพวกผู้หญิงคบกันเองแล้วทหารโสดๆในค่ายผมจะทำไง?”
“ฉันเห็นด้วยกับการวิเคราะห์บางอย่างของคินซี่ย์นะ เพราะผู้ชายบางคนเห็นแก่ตัวมาก กำลังวังชาก็ไม่ได้ดี มาไวไปไว ไม่สู้ผู้หญิงด้วยกันที่เต็มไปด้วยความรักความรู้สึก”
พอเสี่ยวเชี่ยนพูดจบ หลิวเหมยที่ถูกประธานเชี่ยนล้างสมองไปแล้วก็หันมองฟู่กุ้ยโดยอัตโนมัติ
ฟู่กุ้ยเห็นหลิวเหมยมองมาก็รีบตอบ
“กำลังวังชาพี่ยังดีนะ ไม่เห็นแก่ตัวด้วย” เขาออกกำลังกายนะ
แย่แล้ว อยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้ว หลิวเหมยอายเสียจนอยากแทรกแผ่นดินหนี เสี่ยวเชี่ยนหันไปตบบ่าหลิวเหมยด้วยความหวังดี
“กลับไปก็ลองซะนะ นี่ก็ใกล้จะแต่งงานกันแล้ว ทดสอบของหน่อย แต่งไปจะได้ไม่ผิดหวัง”
“เฉิน เสี่ยว เชี่ยน” ฟู่กุ้ยแทบจะพองขน
“อวี๋หมิงหลาง ควบคุมเมียนายหน่อยไม่ได้หรือไง? ดูซิเนี่ยตามใจจนเป็นแบบนี้แล้ว”
อวี๋หมิงหลางทำหน้าบึ้ง แสร้งหันไปพูดหน้าขรึมกับเสี่ยวเชี่ยน “เสียวเหม่ย ทำแบบนี้ได้ยังไง?”
ฟู่กุ้ยพยักหน้า ใช่ สั่งสอนเสียบ้าง ชักจะเอาใหญ่แล้ว ทำหลิวเหมยอายขนาดนี้
“พี่ฟู่กุ้ยอยากทำตัวเป็นสุภาพบุรุษก็อย่าไปขวางสิ เอาแบบนี้ พวกเรามาสนับสนุนให้พวกเขามีความรักที่บริสุทธิ์ไปตลอดชีวิตเลยดีไหม?”
“พี่” หลิวเหมยทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว เล่นเอาเธอกับพี่ฟู่กุ้ยไปล้อเล่น ประเด็นหลักไม่ได้อยู่ที่ฉิวฉิวหรือไง?
มีแค่อาข่าที่เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว เธอทำเสียง จึ๊ๆ คู่เหม่ยเฉียงนี่เข้าขากันดีจริงๆ เป็นคนแบบเดียวกัน
ฉิวฉิวกับไป๋จิ่นเดินเคียงข้างกันไป ถึงจะไม่ได้พูดอะไรแต่ก็รู้สึกว่าบรรยากาศเปลี่ยนไป
“ทำไมนายต้องทำผมทรงนี้ด้วยล่ะ?”
“คุณเขียนบทความเก่งนะ”
ทั้งสองคนอยากหาหัวข้อสนทนาร่วมกัน ปรากฏว่าพออ้าปากพูดกลับไปกันคนละเรื่อง
“ผมคิดว่าทรงนี้มันจัดทรงง่ายดี”
“อันที่จริงฉันก็ไม่ได้เขียนเก่งเท่าไรหรอก”
ทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วหัวเราะ รู้สึกเหมือนรู้จักกันมานานหลายปี แค่สองประโยคก็ย่นระยะห่างได้มาก
ก่อนหน้านี้เคยคุยกันในเน็ต เลยพอจะรู้จักนิสัยของกันและกัน บวกกับเพิ่งผ่านความลำบากมาด้วยกัน ยิ่งทำให้ทั้งสองคนเริ่มแตกหน่อความรู้สึกอีกแบบหนึ่ง
“หมีชิว?”
ฉิวฉิวหันไปมองแล้วก็เห็นผู้หญิงวัยกลางคนยืนอยู่ด้านหลัง เขานึกออกทันที?”
“คุณน้า?”
ผู้หญิงวัยกลางคนๆนี้เป็นแม่ของจิงจิงผู้ป่วยจิตเวชที่ฉิวฉิวเคยช่วยไว้เป็นคนแรก จิงจิงถูกลักพาตัวไปขายพร้อมเสี่ยวเชี่ยน ด้วยความที่สะเทือนใจอย่างนักทำให้ไม่กล้าเข้าใกล้ผู้ชาย ฉิวฉิวเป็นคนรักษาเธอจนหาย แต่ต่อมาเสี่ยวเชี่ยนหวังดีกับจิงจิงจึงสะกดจิตให้ลืมฉิวฉิวตลอดไป
จะว่าไป จิงจิงก็เป็นผู้หญิงที่ฉิวฉิวเคยหวั่นไหว
ตอนนั้นพ่อแม่จิงจิงพาเธอย้ายไปอยู่เมืองอื่น นึกไม่ถึงว่าจะมาเจอกันในต่างเมืองแบบนี้
สีหน้าของแม่จิงจิงยามที่เห็นฉิวฉิวไม่ได้แสดงอาการดีใจเลยสักนิด ดูหวาดกลัวมากกว่า
“ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ?”
“ผมมาทำธุระหน่อยครับ จิงจิงก็อยู่ด้วยเหรอครับ?” ฉิวฉิวยังจำผู้หญิงคนที่ใส่ชุดกระโปรงเพื่อเขาได้ ตอนนั้นเขาชอบเธอจริงๆ แต่ตอนนี้ความรู้สึกจางหายไปแล้ว
“ใช่ เขาอยู่กับพ่อในร้านปลอดภาษี ช่วงนี้เขาโอเคมาก ใกล้จะแต่งงานแล้ว เธอ…” แม่จิงจิงอยากจะพูดบางอย่างแต่ก็หยุดไป
ฉิวฉิวเข้าใจ เขาพยักหน้า
“ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ จะไม่ให้จิงจิงเห็นผม”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย