แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 865

“คำถามพวกนี้ยากมาก มีหลายข้อที่ผมทำไม่ได้ แต่เชี่ยนเอ๋อตอบไวขนาดนี้…”

ฟู่กุ้ยรู้สึกแย่นิดหน่อย เขาสงสัยว่าตัวเองเป็นดอกเตอร์ตัวปลอมหรือเปล่า

ถึงดอกเตอร์สาขาประสาทวิทยาจะไม่เหมือนกับสาขาของเสี่ยวเชี่ยน ความรู้ที่คาบเกี่ยวกันไม่ได้มีมาก แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เขาก็ยังมองออกว่าแบบทดสอบในครั้งนี้ไม่ธรรมดา เขาทำแล้วยังเหนื่อย แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับใช้เวลาตอบเพียงไม่นาน

นี่เขาความรู้น้อยเกินไปหรือเชี่ยนเอ๋อเทพเกินไปกันแน่?

“เห้อ ไม่รู้เชี่ยนเอ๋อของเราจะผ่านเข้ารอบหรือเปล่า ฉันล่ะลุ้นแทน กินเม็ดแตงไม่รู้รสชาติแล้วเนี่ย”

เจี่ยซิ่วฟางกังวลจนเลิกแทะเม็ดแตง

“ถึงคำถามจะยากมาก แต่ดูจากสีหน้าของเชี่ยนเอ๋อน่าจะไม่มีปัญหานะครับ” ฟู่กุ้ยพูดไปตามความจริง

“อย่างนั้นเหรอ นี่คุณหยิบกระจาดเม็ดแตงส่งมาให้หน่อย ฉันจะกินต่อละ” เจี่ยซิ่วฟางพอได้ยินฟู่กุ้ยพูดแบบนั้นก็มีอารมณ์อยากกินขึ้นมาทันที

พ่อเลี่ยวยื่นเม็ดแตงที่กะเทาะเปลือกแล้วส่งให้ เจี่ยซิ่วฟางคว้ามายัดใส่ปาก พ่อเลี่ยวมองเธอพลางยิ้ม นี่แหละแม่แท้ๆเสี่ยวเชี่ยน

เหมือนกับที่ฟู่กุ้ยบอก เสี่ยวเชี่ยนตอบคำถามได้อย่างง่ายๆ

หลังออกจากห้องถ่ายทอดสดเธอต้องรอคนอื่นๆตอบให้เสร็จก่อน อีกหนึ่งชั่วโมงคณะกรรมการถึงจะประกาศผล

ที่ด้านนอกห้อง แม่อวี๋สวมชุดกี่เพ้าแต่งตัวอย่างเป็นทางการ เธอให้ความสำคัญกับการแข่งขันในครั้งนี้ของลูกสะใภ้มาก แถมยังแต่งหน้าอ่อนๆมาด้วย

ต้าอีจูงพ่านพ่านยืนอยู่ข้างแม่อวี๋

“เป็นไงบ้างจ๊ะ?” แม่อวี๋พอเห็นเสี่ยวเชี่ยนออกมาก็รีบถาม

“เล็กน้อยค่ะ หนูบอกแล้วว่าไม่ต้องมาก็ได้นะคะ” เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้มองว่านี่เป็นเรื่องใหญ่ เธอเห็นแม่อวี๋รีบมาแต่เช้าตรู่ยังงงไปเลยทีเดียว

เสี่ยวเฉียงไอ้คนปากมาก ถึงเขาจะงานยุ่งมาให้กำลังใจไม่ได้ แต่ก็ยังถือโอกาสเมื่อวานตอนที่เธอหลับแอบไปโทรศัพท์ที่ระเบียงไล่บอกคนอื่นๆ

บ้านแม่ยายแม่สามีต่างรู้หมดว่าเสี่ยวเชี่ยนจะร่วมแข่งขันครั้งสำคัญที่จะมีการถ่ายทอดสด แม่อวี๋ลุกขึ้นมาตั้งแต่ตีสาม หอบหิ้วซุปบำรุงสมองมาหาถึงที่

“ทำให้ดีเหมือนตอนปกติก็พอ ไม่รู้ว่ากล้องถ่ายไปที่หนูบ้างหรือเปล่า คนในหมู่บ้านรอดูหนูอยู่”

“หมู่บ้าน…?” เสี่ยวเชี่ยนมุมปากกระตุก

นี่มันเรื่องใหญ่ขนาดไหนกัน ต้องประกาศให้โลกรู้เลยเหรอ เสี่ยวเฉียงไอ้คนปากกว้างเท่ามหาสมุทร

“ใช่ๆ เมื่อวานพอวางสายจากเจ้าเล็ก พ่อเขาก็ไล่โทรบอกคนไปทั่ว วันนี้คนในหมู่บ้านเขาว่างๆกันก็เลยดูได้ ถ้าไม่ติดว่าวันนี้พ่อเขามีประชุมก็คงมากับแม่แล้ว พี่สะใภ้ใหญ่วันนี้มีผ่าตัดเลยมาไม่ได้ โมโหจะแย่”

แม่อวี๋ภูมิใจมากที่ตัวเองได้มาดูถึงสถานที่จริง เหมือนกับได้เปรียบกว่าคนอื่นหลายเท่า

เสี่ยวเชี่ยนพอเห็นสีหน้าของแม่อวี๋ทันใดนั้นก็เข้าใจแล้วว่าสีหน้าได้ใจของเสี่ยวเฉียงได้มาจากใคร ตระกูลอวี๋นี่ช่างเม้าท์ทั้งครอบครัวเลยจริงๆ

“ต้าอี เธอได้ทำไหม?”

ตอนที่เสี่ยวเชี่ยนตอบคำถาม ต้าอีเองก็ทำไปด้วย

เธอหยิบกระดาษส่งให้อย่างเงียบๆ เสี่ยวเชี่ยนรับไปดูแล้วพยักหน้า

“ผิดไปสิบข้อ มีหกข้อที่เธอยังไม่ได้เรียน ถ้าเธอเข้าแข่งก็ผ่านเข้ารอบ”

“เฉลยยังไม่ออกเลยไม่ใช่เหรอ?” แม่อวี๋ถามด้วยความสงสัย

เสี่ยวเชี่ยนตอบด้วยท่าทางนิ่งๆ “หนูนี่แหละค่ะเฉลย”

มีคนที่เพิ่งตอบคำถามเสร็จเดินออกมา พอได้ยินเสี่ยวเชี่ยนพูดแบบนั้นก็ทำเสียง หึ ใส่อย่างไม่แคร์

อายุแค่นี้ยังจะกล้าอวดดี? คนที่เคยทำโจทย์พวกนี้ต่างรู้ว่ามันยากมาก ต่อให้เป็นคนที่ผ่านการทำงานมาแล้วระยะหนึ่งก็ยังไม่กล้าฟันธงคำตอบ แล้วเด็กเมื่อวานซืนแบบนี้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน?

“ยังเหลือเวลาอีกสักพักกว่าหมดเวลา งั้นพวกเราออกไปดื่มกาแฟกันไหมคะ?” เสี่ยวเชี่ยนไม่ตื่นเต้นเลยแม้แต่น้อย

แม่อวี๋ยื่นกระบอกเก็บความร้อนให้ ในนั้นมีชาดับร้อนใน

“รอที่นี่แหละจ้ะ ออกไปข้างนอกเดี๋ยวจะพลาดตอนช่วงประกาศคะแนน”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน