แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 866

“ช่างเถอะ การแข่งขันวันมะรืนก็โหดพอสำหรับเขาแล้ว ฉันจะยังไม่ให้รุ่นพี่เธอออกโรงก็แล้วกัน รอตอนที่เด็กคนนี้กำลังได้ใจก่อนฉันค่อยให้รุ่นพี่เธอออกไปปราบ เพอร์เฟค…จะไปไหนน่ะ?”

ชีอวี่เซวียนเห็นอาข่าขยับไปที่ประตูจึงถามขึ้น

“ฉันขอขีดเส้นกั้นอาณาเขตกับบอสค่ะ จากนี้เป็นต้นไปเราสองคนไม่เกี่ยวข้องกัน ต่อไปถ้าประธานเชี่ยนจะจัดการบอสก็อย่าเอาฉันไปเหมารวม”

ไม่เคยเจอใครโรคจิตขนาดนี้มาก่อน ประธานเชี่ยนเกลียดอะไรเขาก็ทำอย่างนั้น อีกไม่นานคงโดนอัดน่วม

ผ่านรอบแรกไปอย่างสบายๆ แถมยังได้คะแนนเต็มกลายเป็นที่จับตามอง เสี่ยวเชี่ยนกลายเป็นขวัญใจของทุกคนทันที

โจทย์ยากแบบนี้คัดคนตกรอบไปเกินครึ่ง แถมเธอยังได้คะแนนเต็ม ไม่เพียงแต่จะทำให้เหล่าคณะกรรมการตกตะลึง ยังทำให้แม่อวี๋ที่มาดูสดกับต้าอีพลอยตื่นเต้นไปด้วย ถึงกับตบโต๊ะฉาดสั่งให้เตรียมจัดโต๊ะฉลองตอนเย็น

เสี่ยวเชี่ยนอยากขำให้น้ำตาเล็ด เรื่องแค่นี้สำหรับเธอไม่เห็นมีอะไรน่าภูมิใจ แต่คนเหล่านี้กลับทำเหมือนฉลองเทศกาลใหญ่

แม่อวี๋สั่งให้คนคุ้มกันที่ตามมาด้วยไปซื้อกับข้าวมาไว้ก่อนแล้ว ยัดใส่ท้ายรถมาจนแน่น เสี่ยวเชี่ยนเห็นแล้วก็อึ้ง

“ไปกินร้านอาหารง่ายๆก็ได้นะคะ ทำไมต้องยุ่งยากแบบนี้ด้วย?”

“กินข้างนอกมันจะเหมือนทำกินเองที่บ้านได้ไงจ๊ะ? แม่คิดไว้แล้วว่าวันนี้ยังไงหนูก็ต้องทำผลงานได้ดี เดี๋ยวพวกเราไปจัดโต๊ะกินฉลองกัน พรุ่งนี้พอแข่งเสร็จก็ฉลองต่อ” แม่อวี๋พูดอย่างมีความสุข

ลูกสะใภ้เก่งขนาดนี้ เธอภูมิใจนี่นา พอคะแนนเสี่ยวเชี่ยนออกมาพวกเพื่อนบ้านโทรมายินดีกันใหญ่

ถึงคนที่ดูจะไม่เข้าใจศัพท์เฉพาะที่ยุ่งยากซับซ้อนเหล่านั้น แต่ทุกคนชอบดูตามกระแส

กินต่อเนื่อง…เสี่ยวเชี่ยนอึ้งกับความกระตือรือร้นของแม่อวี๋

นี่หาโอกาสจะได้ฉลองกันใช่ไหม

เด็กน้อยพ่านพ่านถามขึ้นด้วยความใสซื่อ

“ย่าฮะ คะแนนอาเชี่ยนยังไม่ออกย่าก็ให้น้าเสี่ยวหวางไปซื้อของแล้วไม่ใช่เหรอฮะ แล้วถ้าคะแนนออกมาไม่ดีเรายังจะจัดฉลองกันไหมฮะ?”

แม่อวี๋ลูบหัวสุดหล่อตัวน้อยด้วยความเอ็นดูพลางพูด

“งั้นเราก็เปลี่ยนจากงานฉลองเป็นงานให้กำลังใจไงจ๊ะ บ้านเราชนะต้องฉลองแพ้ต้องให้กำลังใจ”

พ่านพ่านพยักหน้า รู้สึกว่ามีเหตุผล

เสี่ยวเชี่ยนเงียบ

อีกความหมายคือหาข้ออ้างไปกินของอร่อยสินะ…

แม่อวี๋กับต้าอีเข้าไปวุ่นอยู่ในครัว สักพักก็มีกลิ่นหอมโชยไปทั่วบ้าน

เดิมเสี่ยวเชี่ยนอยากจะเข้าไปทำเป็นช่วยนิดๆหน่อยๆ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะเหยียบเข้าไป ต้าอีกับแม่อวี๋ก็ขนาบข้างซ้ายขวาลากเธอออกมา

สะใภ้คนเล็กของตระกูลอวี๋ไม่เพียงแต่เรื่องงานจะได้คะแนนเต็ม เรื่องทักษะทำเมนูพิสดารก็ไม่ด้อยไปกว่ากัน

“หนูไปสอนกลอนโบราณให้พ่านพ่านเถอะจ้ะ แล้วก็วานโทรเรียกหลิวเหมยให้มากินด้วยกัน” แม่อวี๋พูดในใจ ขอแค่เสี่ยวเชี่ยนอย่าเข้ามาในครัวเป็นพอ

เสี่ยวเชี่ยนยังไม่ตายใจ กว่าแม่สามีจะมาหาไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ให้เธอเข้าไปช่วยปอกกระเทียมก็ยังดี

แต่แม่อวี๋ไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสเลยแม้แต่น้อย เหมือนรู้ทันว่าเสี่ยวเชี่ยนจะเข้าไปในครัวเลยปิดประตูสนิท แถมยังล็อคด้วย

เสี่ยวเชี่ยนเดินอยู่ในบ้านอย่างเซ็งๆ พ่านพ่านนั่งอ่านหนังสือของตัวเอง พอเสี่ยวเชี่ยนเดินเข้าไป สุดหล่อน้อยก็เบี่ยงตัวหันหลังให้เธออย่างเนียนๆ ท่าทางแบบนี้เหมือนกำลังบอกว่า อย่ามายุ่งกับผมนะ

เสี่ยวเชี่ยนเกิดความรู้สึกเหมือนตัวเองถูกทอดทิ้ง ทำได้แค่ยอมรับชะตากรรมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหลิวเหมย

“หลิวเหมย ตอนเย็นมากินข้าวบ้านพี่สิ วันนี้ครอบครัวเราอยู่กันหลายคน”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน