แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 879

ชีอวี่เซวียนพอจะเดาได้ถึงผลการแข่งขันของเสี่ยวเชี่ยนในวันพรุ่งนี้ เสี่ยวเชี่ยนจะต้องชนะแน่นอน

“ไม่เข้าใจว่าบอสคิดอะไรอยู่ ก็ได้ ฉันดูคนเดียวก็ได้ แล้วเมื่อไรบอสจะกลับมาคะ?”

“ฉันไปครั้งนี้อาจไม่กลับมาหนึ่งปี เธอต้องดูแลเขาให้ดี คุ้มครองให้เขาปลอดภัย”

“หา?”

มาอย่างกะทันหันแถมยังรีบร้อนกลับอีก

อาข่ารู้ว่าบอสมาครั้งนี้เพราะตั้งความหวังแน่วแน่จะต้องพิชิตใจประธานเชี่ยนให้ได้ ยังคิดอยู่ว่ารอให้ได้ประธานเชี่ยนมาเป็นศิษย์แน่นอนแล้วถึงจะกลับไป นึกไม่ถึงว่านี่จะไปแล้ว?

“ตอนนี้จิตใจเขาไม่ได้อยู่ที่การสอบเรียนต่อปริญญาเอก ฉันเองก็ไม่อยากฝืน อย่างไรเสียก็ยังเหลืออีกหนึ่งปีกว่าเขาจะเรียนจบ ถึงตอนนั้นฉันค่อยมาก็ได้”

อาข่าไม่ทันได้เอะใจคำพูด บอสบอกว่ามา ไม่ใช่พาเสี่ยวเชี่ยนไป

“แล้วงานแต่งของประธานเชี่ยนบอสไม่ไปเหรอคะ?”

“ไม่มีอะไรน่าดูหรอก งานแต่งก็แค่พิธีที่ให้คนภายนอกได้รับรู้ มีก็ดี ไม่มีก็ช่าง มันก็แค่นั้น ก็เหมือนกับที่เขาจะยอมรับฉันหรือไม่ฉันก็เป็นแค่พิธี ฉันรู้ดีแก่ใจว่าควรทำไงกับเขาเป็นพอ”

“เอ่อ…ตอนบอสพูดอย่าทำท่าเหมือนเคียดแค้นได้ไหมคะ ทำอย่างกับว่ามีคนมาแย่งของรักของหวงไป” อาข่าคิดแบบนั้น

“แย่งเหรอ? ถุย คนอย่างไอ้หนุ่มแซ่อวี๋นั่นน่ะเหรอ ฉันก็แค่ยอมให้เสี่ยวเชี่ยนไปอยู่กับมันชั่วคราว แบบนั้นปลอดภัยกว่า…จริงสิ แล้วก็นี่เธอเก็บไว้”

ศาสตราจารย์ชีหยิบกล่องใบเล็กๆใบหนึ่งออกมา อาข่ากระพริบตาปริบๆ

“มันคืออะไรเหรอคะบอส?”

“ถุงนำโชค ระหว่างที่ฉันไม่อยู่ ถ้าเธอติดต่อฉันไม่ได้แล้วเสี่ยวเชี่ยนเกิดอะไรขึ้นให้เปิดถุงนี่ออก”

อาข่าทำตาตี่ใส่

“บอสอ่านนิยายมากไปเปล่าเนี่ย ถุงนำโชคแบบนี้ยังคิดออกมาได้?”

แถมถุงนำโชคของบอสไม่ใช่ถุงเล็กๆแบบที่เคยเห็นทั่วไป เป็นกล่องสวยงามเสียด้วย มันหมายความว่าไง?

“ถ้าเธอไม่ใช่สปายปลดประจำการที่ทำงานไม่ได้เรื่องล่ะก็ ฉันจะต้องทิ้งไอ้นี่ไว้ให้เหรอ?”

อาข่าเบ้ปาก กล่องนี้มันน่าสงสัย ข้างในมีอะไรนะ อยากเปิดดูจริงๆ

“ถ้ากล้าเปิดก่อนมีเหตุฉุกเฉินล่ะก็ฉันจะรู้แน่นอน ถึงตอนนั้นฉันจะหักเงินเดือนเธอทั้งชีวิต แถมยังจะให้รุ่นพี่เธอสะกดจิตให้เธอคอยรับใช้ประชาชนโดยไม่ต้องการเงิน”

อาข่าแทบหยุดหายใจ รีบยัดกล่องใบนั้นเข้ากระเป๋าทันที

เธอไม่กล้าเปิดดูแล้ว น่ากลัวเหลือเกิน

“บอสยังมีความเมตตาหลงเหลืออยู่ไหม…เด็กกำพร้าอย่างฉันทำงานเก็บไว้เลี้ยงดูตัวเองยามแก่มันง่ายที่ไหนกันคะ”

“ดูแลเสี่ยวเชี่ยนให้ดี อย่าให้ใครมารังแกเขา รับรองอนาคตเธอมีเงินใช้ไม่ขาดมือแน่” ชีอวี่เซวียนเก็บสีหน้าล้อเล่นเมื่อครู่ เปลี่ยนมาพูดจริงจัง

“บอสให้ฉันทำก็ได้ค่ะ แต่บอสต้องบอกฉันมาว่าทำไมบอสต้องปกป้องประธานเชี่ยนขนาดนี้ด้วยคะ? เขาเป็นอะไรกับบอสกันแน่?”

“อย่าพูดมาก บอกให้ทำก็ทำไป”

อาข่ายืนกำกล่องแน่นพลางมองบอสเดินจากไป เธอรู้สึกว่าบอสดูแปลกๆ

“บอสคะ”

“หืม?” ชีอวี่เซวียนหยุดเดิน

“ในเมื่อบอสชอบประธานเชี่ยนขนาดนั้นทำไมไม่อยู่ต่อล่ะคะ” เธอรู้จักนิสัยของบอสดี ถ้าบอกว่าจะไปหนึ่งปีก็คือหนึ่งปีไม่ขาดไม่เกิน ทิ้งกล่องอันนี้ไว้ก็แสดงว่าบอสอาจจะหายตัวไประยะหนึ่ง โทรไปก็จะไม่ติด

“ความคิดของเขาโตมากกว่าที่ฉันคิดไว้ ปล่อยให้เขาได้เรียนรู้อีกสักระยะค่อยมาอยู่กับฉันจะดีกว่า” ยิ่งไปกว่านั้น เขาชอบรอยยิ้มอวดดีของเสี่ยวเชี่ยนที่ยิ้มให้เขาเมื่อครู่ เพื่อรอยยิ้มนั้นเขายอมที่จะถอยออกมาก่อนชั่วคราว ปล่อยให้เธอได้แสดงความสามารถของตัวเอง

“อ่อ…” อาข่ามองบอสเดินจากไปอีกครั้ง จากนั้นก็ตะโกนเรียกเขาอีก

“บอสคะ”

“ทำ ไม” ชีอวี่เซวียนหยุดเดิน ยัยคนนี้นี่ จะให้เขาเดินจากไปอย่างเท่ห์ๆไม่ได้หรือไง? เขาอุตส่าห์ฝึกซ้อมท่าที่คิดว่าเท่ห์มาตั้งนาน จะเดินจากไปอย่างสุขุมแต่คงไว้ซึ่งความลึกลับ แต่นี่อะไรกัน…

ถูกอาข่าขัดจังหวะครั้งแล้วครั้งเล่า หมดอารมณ์แล้วเนี่ย

“ฉันอยากถามบอสว่า มันต้องเหตุการณ์ฉุกเฉินแค่ไหนคะถึงจะเปิดกล่องนี่ได้?”

ครั้งนี้ศาสตราจารย์ชีไปจริงๆแล้ว

ถึงแม้ประธานเชี่ยนจะบ่นเรื่องเสื้อสีแดงโลโก้เครื่องหมายถูกไม่หยุด แต่หลังจากที่เธอกลับบ้านคิดทบทวนเรื่องต่างๆเธอก็หยุดความคิดที่จะโวยวายเสี่ยวเฉียง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน