แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 880

แม่อวี๋ลุกขึ้นแล้ว กำลังนั่งรอเสี่ยวเชี่ยนกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร พอเห็นเสี่ยวเชี่ยนเดินมาจึงเปิดฝาชีออก

“เจ้าเล็กนี่นะ พอมีเมียก็กลายเป็นพ่อบ้านขึ้นมาทันที ตอนอยู่บ้านทำตัวเป็นคุณชายเต็มที่ คนอื่นๆต้องคอยดูแล มาอยู่นี่แม่ต้องอาศัยวาสนาหนูเลยนะถึงจะได้มีบุญกินอาหารฝีมือเจ้าเล็ก”

เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าแม่อวี๋ไม่ได้ประชด ก็แค่พูดล้อเล่น

เรื่องหน้าไม่อายต่างๆที่อวี๋หมิงหลางเคยทำไว้ในครอบครัวล้วนทำให้คนในบ้านเกิดอาการหมั่นไส้ อยากรู้ว่าเขาแต่งงานแล้วจะเป็นไง คนเป็นแม่จึงอดไม่ได้ที่จะแซะลูกชายตัวเอง

“ถ้าแม่ไม่รังเกียจ มาอยู่นี่ให้เขาทำให้กินทุกวันก็ได้นะคะ” เสี่ยวเชี่ยนรู้จักพูดเอาใจ

แม่อวี๋อารมณ์ดีขึ้นมาทันที

เธอจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ก็แค่พูดไปอย่างนั้น อยู่กับเด็กอย่างเสี่ยวเชี่ยนแล้วสบายใจดี

พอเสี่ยวเชี่ยนเอาใจแม่สามีเสร็จก้มมองอาหารก็ถึงกับมุมปากกระตุก นี่ นี่มันอะไรกัน?

“เอ๋? ลูกคนนี้ทำตัวเหมือนพ่อเขาสมัยหนุ่มๆไม่มีผิด แม่คิดว่ามีแค่พ่อเขาที่มีนิสัยชอบเขียนข้อความบนอาหารเสียอีก”

วันนี้อาหารที่เตรียมไว้ให้แม่อวี๋กับเสี่ยวเชี่ยนนั้นเหมือนกัน เป็นเบคอนกับไข่ทอด

สิ่งที่แตกต่างกันก็คือ บนไข่ดาวของเสี่ยวเชี่ยนมีการใช้ซอสพริกไทยดำวาดเป็นรูปนาฬิกา ใช้แครอททำเป็นเข็มนาฬิกา

“อีกสิบนาทีเที่ยง หมายความว่าไง อีกสิบนาทีเที่ยงเขาจะมารับพวกเราเหรอ?” แม่อวี๋กำลังเดาปริศนา

เสี่ยวเชี่ยนหน้าแดงขึ้นมาทันที

ไอ้ คน หน้า ไม่ อาย

แม่ผัวยังอยู่นะ แม่ผัวยังอยู่

ทำไมเขาถึงได้กล้าทำแบบนี้?

รอตอนเย็นก่อนเถอะเธอจะหยิกให้ตานี่เป็นหกนาฬิกา เอาให้หกนาฬิกาไปตลอดชีวิต ทำเป็นได้ใจนัก

ดีที่แม่สามีไม่เข้าใจความหมายแฝงของพวกเธอ เสี่ยวเชี่ยนกลัวว่าแม่อวี๋จะพูดเรื่องนี้ต่อจึงรีบหยิบแครอทบนนั้นมาเคี้ยวหนุบหนับ พลางคิดว่ามันเป็นเสี่ยวเฉียง บดขยี้ให้แหลก

การแข่งขันรอบสุดท้ายในวันนี้บรรยากาศดูร้อนแรงยิ่งกว่าสองวันก่อนหน้า

การแข่งรอบสุดท้ายไม่ได้จัดในห้องออกอากาศสด ผู้เข้าแข่งขันต้องจับฉลากว่าคนไข้สมมติของตัวเองจะเป็นใคร เสี่ยวเชี่ยนมองหน้าจอพร้อมๆกับผู้เข้ารอบสุดท้ายคนอื่นๆ บนนั้นมีแปดหมายเลข ซึ่งด้านหลังแต่ละเลขนั้นจะมีข้อมูลของคนไข้สมมติอยู่

ชื่อ เพศ อายุ อาชีพ

แน่นอนว่าข้อมูลพวกนี้อาจเป็นสิ่งสมมติขึ้นมาเพื่อใช้จำลองการรักษา

เสี่ยวเชี่ยนเลือกเบอร์หกอันเนื่องมาจากกิจกรรมเมื่อคืน พอรูปของคนไข้เบอร์หกปรากฏขึ้นมาเสี่ยวเชี่ยนก็ถึงกับตะลึง

เอ๋ เป็นเขา?

ยังมีเวลาอีกสิบนาทีกว่าจะเริ่มจำลองการรักษา ในขณะที่ผู้เข้าแข่งขันกำลังรออยู่นั้น คนไข้สมมติก็กำลังเตรียมตัว

ภายในห้องน้ำที่ใช้สำหรับการแข่งโดยเฉพาะ มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังคุยโทรศัพท์

“ผมเอง”

“พร้อมไหม?”

“ครับ ผมจะทำตามที่คุณบอกครับ แต่ค่าแรงโอนเข้าบัญชีผมเลยได้ไหมครับ บ้านผมร้อนเงิน ลูกสาวผมป่วย…”

“คงโอนให้ได้แค่ครึ่งนึงก่อน ส่วนที่เหลือต้องรอแข่งเสร็จ ถ้านายทำได้อย่างที่เราต้องการเราก็จะโอนให้ จำไว้นะ เดี๋ยวผู้เข้าแข่งขันคนที่แกจะไปเจอชื่อเฉินเสี่ยวเชี่ยน ไม่ว่ามันจะรักษาหรือหลอกล่อแกยังไง แกก็ต้องให้มันศูนย์คะแนน เข้าใจไหม?”

“ได้ครับ งั้นเงิน…” ตอนนี้เขาจำเป็นต้องใช้เงินอย่างด่วน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน