เสี่ยวเชี่ยนรีบยัดโทรศัพท์ให้อวี๋หมิงหลางอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เผ่นไปมาร์คหน้า
มีสามีไว้ทำอะไรน่ะเหรอ?
รับเคราะห์แทนไง
อวี๋หมิงหลางยิ้มพลางรับโทรศัพท์
“ผมเองนะครับแม่”
“ไอ๊หยา หมิงหลางเลิกงานแล้วเหรอ เหนื่อยหรือเปล่า กินข้าวหรือยัง เชี่ยนเอ๋อตัวแสบไม่ได้ทำกับข้าวไว้อีกแล้วใช่ไหม?” ท่าทีที่มีต่อลูกเขยนั้นแตกต่างจากลูกสาวโดยสิ้นเชิง เจี่ยซิ่วฟางถามอวี๋หมิงหลางด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ยังไม่ได้กินเลยครับ เดี๋ยวว่าจะทำก๋วยเตี๋ยวให้เชี่ยนเอ๋อครับ”
“อ๋า เด็กคนนี้ทำไมยังทำตัวแบบนี้นะ ให้เราเข้าครัวได้ไงกัน… ก๋วยเตี๋ยวน่ะใส่กุ้งด้วยนะไม่งั้นไม่มีสารอาหาร”
“ครับๆๆ แม่พูดถูกครับ ในตู้เย็นยังมีกุ้งแช่แข็งที่คราวก่อนแม่เอามาให้เหลืออยู่เลยครับ เดี๋ยวผมจะใส่ลงไปหน่อย วันนี้เชี่ยนเอ๋อเหนื่อยมามากครับ ยุ่งเรื่องแข่งเดี๋ยวผมเลยว่าจะทำอะไรง่ายๆให้กิน เมื่อเที่ยงพวกเราไปฉลองข้างนอกกันมาครับ แม่กับพี่ชายผมก็มาด้วย”
เจี่ยซิ่วฟางยิ้มหน้าบาน ปากก็ทำบ่นเสี่ยวเชี่ยนพอเป็นพิธี “เด็กคนนี้ไม่ไหวเลยจริงๆ แม่บอกตั้งกี่ครั้งแล้วไม่รู้ว่าให้เรียนทำอาหาร แต่เรื่องเรียนก็ยุ่งเหลือเกิน เดี๋ยวกลับมาครั้งหน้าแม่ต้องสั่งสอนหน่อยแล้ว”
“ไม่เป็นไรครับแม่ ตอนนี้พวกเราอยู่ด้วยกันแล้วนี่ครับ ถ้าผมอยู่บ้านผมก็จะทำ ช่วงนี้กำลังจะจ้างแม่บ้านมาครับ ต่อไปถ้าผมไม่อยู่จะได้มีคนดูแลเรื่องอาหารสามมื้อของเชี่ยนเอ๋อ เชี่ยนเอ๋องานยุ่งมากแม่ไม่ต้องให้เธอเรียนทำอาหารหรอกครับ แม่กับพี่สะใภ้ใหญ่ของผมก็ไม่ค่อยทำอาหาร มีแม่บ้านดูแลหมด”
พอได้ยินว่านี่เป็นธรรมเนียมของตระกูลอวี๋ เจี่ยซิ่วฟางก็ไม่พูดอะไรอีก ขอจบเรื่องนี้ไว้เพียงเท่านี้ ฝีมือการทำอาหารของลูกสาวเธอพัฒนาไม่ขึ้นจริงๆ เข้าครัวแต่ละทีได้เกิดเรื่องตลอด
“กุ้งยังพอกินไหม? แช่แข็งไว้ตั้งแต่ปีก่อน ช่วงนี้ปิดทะเลแล้วหาซื้อกุ้งยาก อีกสองเดือนถ้าซื้อได้เดี๋ยวแม่แช่แข็งเอาไปให้นะ”
“พอกินครับ ฝีมือแม่สุดยอดมากเลยครับ แช่แข็งกุ้งมาได้สดใหม่มาก พอเอามาละลายน้ำแข็งทำอาหารกินยังรู้สึกได้ถึงความสดเลยครับ”
“แน่สิ แม่จะบอกให้นะ นี่เป็นเคล็ดลับของครอบครัวเลยล่ะ ต้องเอากุ้งเป็นๆแช่ในขวดน้ำก่อน จากนั้นก็…”
เจี่ยซิ่วฟางอารมณ์ดีเพราะคำชมจากอวี๋หมิงหลาง ชมแม่บ้านว่าฝีมืองานครัวดีก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เสี่ยวเชี่ยนได้แชมป์ เห็นได้ชัดว่าเสี่ยวเฉียงรู้ว่าต้องเข้าทางแม่ยายยังไง
ทำให้มาก บ่นให้น้อย ต่อหน้าแม่ยายนอกจากชมเมียตัวเองแล้วยังต้องชมแม่ยายว่าสั่งสอนลูกมาดีด้วย พร้อมทั้งเลื่อมใสในประสบการณ์ชีวิตของแม่ยายอย่างอ้อมๆ จะทำให้ดูจงใจไม่ได้เด็ดขาด
เจี่ยซิ่วฟางพอคุยเรื่องที่ตัวเองถนัดก็พูดไม่หยุด ลูกเขยพูดจาเป็น ทำให้คนแก่ดีใจ ถามนู่นถามนี่ไม่หยุด ปกติผู้ชายจะพูดน้อยกับแม่ยาย แต่เสี่ยวเฉียงเป็นกรณียกเว้น
พอเสี่ยวเชี่ยนแปะผ่านมาร์คหน้าเสร็จเดินออกมา อวี๋หมิงหลางก็ยังประจบแม่ยายไม่เสร็จ
เสี่ยวเฉียงถลึงตาใส่
เลิกใช้มาร์คหน้าสีแดงฉานแล้ว ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นสีดำ?
เขาเอานิ้มไปจิ้มด้วยความสงสัย ไอ้สีดำๆนี่มันอะไรกัน?
หลังจากที่คราวก่อนเอาฉี่มาทาหน้า ตอนนี้เอาโคลน? ผู้หญิงนี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยากจริงๆ ใบหน้าสวยอยู่แล้วแต่กลับเอาอะไรไม่รู้มาโบก
เสี่ยวเชี่ยนตีมือเขาที่ซุกซน ดันตัวเขาไปข้างๆ จากนั้นก็ขยับปากพูดแบบไม่มีเสียง อย่าเพิ่งทำกับข้าว มีเรื่อง
อวี๋หมิงหลางพยักหน้าพลางเอามือไปโอบเธอไว้
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย