แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 902

ไม่นึกว่าฟู่กุ้ยที่แสนอ่อนโยนจะถนัดโต้แย้งอะไรแบบนี้ หลิวเหมยหาเหตุผลมาแย้งไม่ขึ้น

แต่มองออกเลยว่า เธออ่อนไหวกับคำพูดของเขาบ้างแล้ว

“เอาแบบนี้ ถ้าเธอยังไม่เชื่อพี่ล่ะก็ พี่จะโทรหาอาจารย์เธอเดี๋ยวนี้เลย”

ฟู่กุ้ยไม่เชื่อว่าลัทธิวัตถุนิยมแบบเขาแถมยังจบดอกเตอร์จะโต้แย้งแพ้หญิงชราความคิดงมงายคนหนึ่ง ถ้าเขาแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ก็เสียทีที่เรียนมาตั้งหลายปี!

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่นั้น อยู่ๆโทรศัพท์บ้านหลิวเหมยก็ดังขึ้น

ตอนนี้เป็นเวลาเช้ามืดแล้ว โทรศัพท์ดังตอนนี้แอบน่ากลัวไปหน่อย

หลิวเหมยไปรับ เดิมคิดว่าเป็นแม่ นึกไม่ถึงว่าจะเป็นอาจารย์ของเธอ!

“ถึงบ้านหรือยัง?”

“อ๋า! อาจารย์!”

ฟู่กุ้ยได้ยินดังนั้นก็รีบไถรถเข็นเข้าไปฟังใกล้ๆ

“เด็กคนนี้นี่ทำไมนิสัยใจร้อนแก้ไม่หายสักที? ฉันยังพูดไม่จบก็ตัดสายทิ้ง! ดีที่ช่วงนี้ฉันลงเขามาพักในบ้านเกิดเลยมีโทรศัพท์ใช้ โทรเข้ามือถือตั้งนานเธอก็ปิดเครื่อง อยู่ๆนึกได้เลยโทรถามแม่เธอ เลยรู้ว่านิสัยบุ่มบ่าม…”

“ที่เขาบุ่มบ่ามก็เพราะคุณไม่ใช่เหรอครับ? คุณมีอะไรจะพูดก็พูดกับผมได้ครับ” ฟู่กุ้ยไม่รอให้หลิวเหมยพูด เขากดเปิดลำโพงทันทีแล้วพูดอย่างไม่เกรงใจ

สำหรับหญิงแก่ที่ชอบเอาความคิดไร้สาระกรอกใส่หัวหลิวเหมยแล้ว ไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องเกรงใจ

“เอ๊ะ…ดาวพิฆาต?” อาจารย์คิดไม่ถึงว่าจะมีผู้ชายอยู่ด้วย พอได้ยินเสียงคนหนุ่มก็พอจะเดาออกว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร

“ผมเป็นคู่หมั้นของหลิวเหมยครับ ครั้งนี้พฤติกรรมของคุณ—”

“พวกเธอจะแต่งงานกันเมื่อไร?” อาจารย์ได้ยินดังนั้นก็ดีใจมาก

“ช่วงหน้าร้อนครับ ถึงตอนนั้นผมจะส่งบัตรเชิญไปให้นะครับ ผมจะต้องแต่งกับเธอให้ได้ครับ!”

อย่าคิดจะมาพรากคู่หมั้นของเขาไป! ตอนนี้ฟู่กุ้ยเตรียมคำสอนของท่านผู้นำไว้โต้แย้งเรียบร้อยแล้ว หากหญิงชราหมอดูงมงายคนนี้กล้ามีข้ออ้างล่ะก็ เขาจะเถียงให้ตายไปเลย! ดาวอริอะไร หลิวเหมยชะตาแข็งบ้าบออะไร มีหรือจะสู้ทางสว่างที่ท่านผู้นำชี้ได้ จะเถียงให้ตายไปเลย!

อยู่ๆก็รู้สึกว่าการที่สมัยเรียนตั้งใจเรียนวิชาพวกนี้ก็มีประโยชน์ไม่น้อย เอาไว้ใช้โต้แย้งกับคนได้ครอบจักรวาลมาก

อยากตะโกนออกไปให้ดังๆว่า ความเชื่องมงายทั้งหลายมันก็แค่เสือกระดาษ!

ฟู่กุ้ยยังไม่ทันจะได้ปล่อยท่าไม้ตายก็ได้ยินเสียงดีใจจากปลายสาย

“ดีมาก! แต่งงานก็ดี! เรื่องนี้ยิ่งไวยิ่งดี ทางที่ดีรีบไปจดทะเบียนก่อนเลยนะ ผ่านช่วงชงช่วงนี้ไปก็ไม่มีอะไรแล้ว”

“ท่านผู้นำสอนเราไว้ว่า—เอ๊ะ?”

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ไหนล่ะคำพูดงมงาย

ไหนล่ะการโต้เถียง?

ฟู่กุ้ยเงียบไป หลิวเหมยที่อยู่ข้างๆก็เงียบ

“ที่ฉันโทรมาก็เพื่อจะบอกเรื่องนี้นี่แหละ ช่วงนี้หลิวเหมยดวงไม่ดีอย่างแรง ให้เขาคอยอยู่กับเธอนะห้ามแยกจากกัน ยิ่งแต่งานไวปัญหายิ่งคลี่คลายเร็ว ต่อไปผัวเมียก็ห้ามทะเลาะกัน รักกันให้ดีๆ รับรองว่าพวกเธอรักกันจนแก่เฒ่าแน่”

“เอ่อ…”

แบบนี้จะให้ตอบยังไง!

“แต่เด็กคนนี้นิสัยค่อนข้างใจร้อน เมื่อกี้ฉันเพิ่งเริ่มคุยเขาก็ตัดสายทิ้งเฉย ไม่ฟังให้จบก่อน เอาโทรศัพท์ให้หลิวเหมยหน่อย ฉันจะพูดกับเขา”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน