“วันนี้ได้หยุดครับ ต้าหลงจะสอบแล้วไม่ใช่เหรอครับ ผมเลยมาให้กำลังใจน้อง” อวี๋หมิงหลางพอมาบ้านแม่ยายก็แสร้งทำตัวเป็นคนอ่อนโยนเป็นพิเศษ
“พี่! พี่เขย!” ต้าหลงออกมาจากห้องนอนด้วยสภาพหน้านิ่วคิ้วขมวด
เดิมคิดจะขอความเห็นใจจากพี่สาว แต่สิ่งที่ได้มากลับเป็นสายตามองเหยียดจากเสี่ยวเชี่ยน
“ก่อนสอบให้นายอยู่บ้านอ่านหนังสือเตรียมจิตใจให้พร้อม แต่ทำไมนายกลับกินจนอ้วนและก็โง่แบบนี้? แม่ ใส่ปุ๋ยเร่งโตให้น้องเหรอ? เดิมสมองก็ไม่ไหวอยู่ละ นี่กินจนอ้วนแบบนี้ ไปสอบทีสมองตื้อยิ่งกว่าเดิมแน่”
โวะ!
ฟ้าผ่ากลางหัวต้าหลงกลางวันแสกๆ เขารู้สึกเสียใจหนักมาก
“พี่! ผมอ้วนขึ้นไม่ถึงห้าโลเลยนะ ทำไมพี่ใจร้ายแบบนี้? อีกอย่างพี่ดูส่วนสูงของผมสิ จะร้อยแปดสิบอยู่แล้ว ผมกินนิดกินหน่อยก็เพื่อเสริมสร้างร่างกายไม่ใช่หรือไง!”
“ส่วนสูงร้อยแปดสิบ น้ำหนักเก้าสิบ ส่วนสูงกับน้ำหนักนายใกล้เหมือนโดเรม่อนเข้าทุกวัน บวกกับไอคิวของนาย ฉันล่ะกังวลเรื่องแต่งงานในอนาคตของนายจริงๆ”
เสี่ยวเชี่ยนจิกกัดน้องชายอย่างไร้ซึ่งความเมตตา ต้าหลงรู้สึกเสียดแทงใจสุดๆ
“ถุยๆๆ! คำพูดไม่เป็นมงคลแบบนี้ห้ามพูด!” เจี่ยซิ่วฟางถุยใส่เพื่อแก้เคล็ดตามความเชื่องมงาย
พ่อเลี่ยวเดินเข้ามาทักทายเสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลางอย่างใจดี
“เหนื่อยกันไหม เข้าไปนอนพักสักหน่อยสิ เดี๋ยวอากับแม่จะไปทำกับข้าวให้”
“อาเลี่ยวคะ อาก็อ้วนขึ้นนะคะ” เสี่ยวเชี่ยนพูดตามความจริง
ดูท่าทางช่วงนี้แม่เธอจะบำรุงน้องชายที่ไม่เอาไหนไปมาก บำรุงเสียจนน้ำหนักขึ้นกันทั้งบ้าน
“ฮ่าๆ! ก็แม่เราน่ะทำอาหารอร่อยนี่นา คุณภาพชีวิตอาก็เลยดีขึ้น เดี๋ยววันนี้อาจะให้เขาแสดงฝีมือให้เต็มที่” พ่อเลี่ยวเรียกเสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลางไปนั่ง จากนั้นก็จะไปช่วยเจี่ยซิ่วฟางเข้าครัวทำอาหาร
ภรรยาเขาลุกขึ้นมาทำนู่นทำนี่ตั้งแต่เช้าตรู่ พอรู้ว่าลูกสาวจะกลับมาก็เตรียมของกินให้มากมาย ตอนนี้ยังไม่เสร็จเลย
“แสดงฝีมืออะไร? เด็กคนนี้มีค่าอะไรให้ฉันต้องเหนื่อยด้วย? วันๆมีแต่เงินอยู่ในสายตา ดูแลครอบครัวไม่เป็น แม้แต่ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็ยังทำไม่ได้ดี เด็กโง่คนนี้ทำให้ฉันอยากจะเป็นบ้าเข้าทุกวัน!” เจี่ยซิ่วฟางใช้นิ้วจิ้มหน้าผากเสี่ยวเชี่ยน ถึงปากจะดุด่าแต่ในคำพูดนั้นก็แฝงไปด้วยความสนิท
“ใช่! อยากจะบ้า!” ต้าหลงที่ถูกพี่สาวจิกกัดว่าอ้วนช่วยซ้ำเติม
“ต่อให้ฉันแย่แค่ไหน แต่ถ้าแบ่งเศษเสี้ยวออกมาสักส่วนหนึ่งก็ยังฉลาดกว่านาย ให้ฉันทดสอบไหมล่ะ อยากฝึกโหดดุจนรกก่อนสอบเข้ามหาลัยมะ?”
“พอเลย! ไม่ต้องมาเพิ่มความกดดันให้ผม!”
ต้าหลงพอนึกถึงเรื่องสอบก็ปวดหัว
ของบำรุงกินไม่ได้หยุดหย่อน น้ำหนักก็พุ่งพรวดเช่นกัน อาจเพราะน้ำหนักขึ้นไวเลยไปกดทับความรู้ในสมอง ทำไมเขารู้สึกว่าช่วงเวลาที่เขาเตรียมสอบนี้ดูเหมือนจะลืมความรู้ของเทอมก่อนไปจนหมดสิ้น…
“สองคนนี้จะพอได้หรือยัง? เจอหน้าก็ทะเลาะกัน!” เจี่ยซิ่วฟางถีบลูกชาย จากนั้นก็เอาจิ้มหน้าผากเสี่ยวเชี่ยนเบาๆพอเป็นพิธี
ต้าหลงเห็นแล้วก็เบ้ปาก “แม่ลำเอียงไปเปล่า? พี่เป็นลูกแม่แล้วผมไม่ใช่หรือไง?”
ทำไมถีบก้นเขา แต่กับพี่แค่จิ้มหน้าผากลงโทษ? แบบนี้มันเลือกปฏิบัติกันชัดๆ!
“ถ้าแกได้หนึ่งในสิบของพี่แกนะฉันก็ไม่อยากถีบแกหรอก ฉันแค่อยากลองดูว่าถีบแล้วน้ำในสมองจะกระฉอกออกมาได้บ้างหรือเปล่า พรุ่งนี้ตั้งใจทำให้ดี! หมิงหลาง นั่งพักก่อนนะ ไม่ก็เข้าไปนอนเอาแรงหน่อยก็ได้ เดี๋ยวกินข้าวแล้วแม่เรียก”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย