แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 927
เสี่ยวเชี่ยนไม่ลังเลอีกต่อไป รีบโทรหาอวี๋หมิงหลางทันที
หวังว่าตอนนี้เสี่ยวเฉียงจะอยู่ในห้องทำงาน…
ถ้าเสี่ยวเฉียงอยู่ในค่ายทหารจะเปิดมือถือเฉพาะตอนอยู่ในห้องทำงานเท่านั้น
“เสียวเหม่ยมีอะไรเหรอ?”
“นายหาคนสืบให้ฉันหน่อย ดูว่าตอนนี้สืออวี้อยู่ที่ไหน แล้วก็เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคนในบ้านเขาหรือตัวเขาหรือเปล่า”
“ผมจะให้คนช่วยสืบเดี๋ยวนี้แหละ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อคืนเขาโทรหาฉันด้วย”
“เมื่อเช้าผมคุยกับเฉียวเจิ้นก็ไม่เห็นได้ยินว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่เฉียวเจิ้นต้องเลื่อนงานแต่งเพราะเรื่องงาน สืออวี้จะโกรธเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า?”
“ก็เป็นไปได้ เอาเป็นว่าหาเจ้าตัวให้เจอก่อนค่อยว่ากัน”
เสี่ยวเชี่ยนไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่เธอสังหรณ์ใจว่าอาจไม่ใช่การงอนเล็กๆน้อยๆแน่นอน
ถ้าเป็นสืออวี้เมื่อไม่กี่ปีก่อนก็อาจจะทำตัวงอนแล้วหนีออกจากบ้านแบบนี้ก็ได้ แต่เสี่ยวเชี่ยนรู้จักสืออวี้ในตอนนี้ดี ไม่ใช่เด็กที่ไม่มีเหตุผลแน่นอน
แล้วตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
เสี่ยวเชี่ยนยืนคิดอยู่หน้าศูนย์บริการระบบโทรศัพท์สักพัก ยังคิดไม่ออก ทำได้แค่รอฟังข่าวจากเสี่ยวเฉียง
“หมอเฉิน?”
เสี่ยวเชี่ยนหันไปแล้วก็เห็นผู้ชายวัยกลางคนยืนหิ้วถุงผลไม้ยืนอยู่ ผลไม้เปียกน้ำฝนชุ่มฉ่ำ
“อ้าวคุณนี่เอง ฝนตกหนักขนาดนี้ยังออกมาอีกเหรอคะ?”
ผู้ชายคนนี้คือลูกกตัญญูที่เสี่ยวเชี่ยนเจอตอนหลบศาสตราจารย์ชีในโรงพยาบาลกลาง พ่อของเขาเป็นโรคที่รักษาไม่หายต้องได้รับการบำบัดจิตใจ เสี่ยวเชี่ยนไปรักษาให้อยู่หลายครั้ง
“พ่อผมอยากกินผลไม้ก็เลยออกมาซื้อให้แกน่ะครับ เห้อ สงสัยคงอีกไม่นานแล้วล่ะครับ ช่วงหลายวันนี้แกกินเก่งนอนเก่ง”
“น่าเสียดายนะคะ…”
“ห้ามพูดแบบนั้นเด็ดขาดครับ! ถ้าไม่ได้หมอเฉินรักษาให้พวกเราฟรีมาตลอด พ่อผมคงอยู่ไม่ถึงตอนนี้แน่นอน แม้แต่หมอยังบอกว่าปาฏิหาริย์เลยครับ เชื้อลามไปหมดทั้งตัวแล้วแบบนั้นยังอยู่ได้นานขนาดนี้ ลูกชายผมสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จแล้ว คาดว่าคะแนนคงออกมาไม่เลว น่าจะติดมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆ พอเขาได้ฟังเรื่องราวของหมอเฉินก็ประทับใจมากเลยครับ บอกว่าอยากเรียนสาขาเดียวกับหมอเฉินด้วย”
พ่อของผู้ชายคนนี้ป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ความหวังเดียวของชายชราก็คือได้เห็นหลานสอบติดมหาวิทยาลัย ก่อนหน้านี้คิดว่าจะอยู่ไม่ทันเสียแล้ว แต่ก็อยู่มาได้เพราะการรักษาของเสี่ยวเชี่ยน ถือว่าความปรารถนาได้เป็นจริงแล้ว ดังนั้นครอบครัวนี้พอเจอเสี่ยวเชี่ยนก็เหมือนกับได้พบผู้มีพระคุณอีกครั้ง อยากจะคุยกับเสี่ยวเชี่ยนให้ได้ แถมยังพยายามยัดท้อลูกใหญ่ใส่มือเธอด้วย
เสี่ยวเชี่ยนกำลูกท้อไว้ แต่สมองกลับนึกถึงตอนสืออวี้ทำน้ำผลไม้ปั่นให้เธอกิน สืออวี้ เธอไปอยู่ที่ไหนกันแน่นะ!
สืออวี้ฟื้นเพราะกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อ พอลืมตาเธอก็เห็นเพดานสีขาวสะอาด
นี่เธอ…อยู่ที่ไหนกัน?
“ฟื้นแล้วเหรอ” เสียงนุ่มๆลอยมา สืออวี้หันไปตามเสียง มีผู้ชายประหลาดคนหนึ่งยืนอยู่ริมหน้าต่าง
ที่บอกว่าเขาประหลาดอันที่จริงไม่ใช่เพราะเขารูปร่างหน้าตาขี้เหร่ ตรงกันข้าม เขาดูสุขุมนุ่มนวล คล้ายกับคุณชายผู้งามสง่าที่หลุดออกมาจากละครย้อนยุคข้ามกาลเวลามา เพียงแต่การแต่งกายของเขาไม่เหมือนคนทั่วไป ผู้ชายคนนี้สวมชุดขาวตัวยาว ผมที่ค่อนข้างยาว ถูกมัดไว้อย่างเซอร์ๆ รูปร่างสูง ดูท่าทางจะหญิงก็ไม่ใช่ชายก็ไม่เชิง ถ้าไม่เห็นว่ามีลูกกระเดือกก็ยากที่จะเดาว่าเพศอะไร
“คุณคือ…?” สืออวี้จำได้ว่าตัวเองรอเสี่ยวเชี่ยนอยู่ท่ามกลางสายฝน รอจนเหนื่อยล้าทั้งกายและใจจนสลบไป
“คุณเรียกผมว่าฮวาหลีก็ได้”
“แมวหลีฮวาอะเหรอ?”
“…ฮวาหลี”
ชื่อประหลาดจัง
สืออวี้หยิกตัวเอง เธอไม่ได้กำลังฝัน และก็ไม่ได้ย้อนไปสมัยโบราณ ดูก็รู้ว่าที่นี่โรงพยาบาลไหมล่ะ!
“คุณเป็นหมอเหรอ?”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย