แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 931

“เป็นอะไรไป?” เสี่ยวเชี่ยนถามสืออวี้

“ไม่เป็นไร…ประธานเชี่ยน ฉัน—” สืออวี้มองเสี่ยวเชี่ยนเหมือนต้องการความช่วยเหลือ เธออยากบอกประธานเชี่ยนว่า ตอนนี้เธอรู้สึกประหลาดมาก สมองมักคิดแต่เรื่องประหลาด ต้องใช้ความเจ็บปวดเท่านั้นเพื่อแลกกับสติสัมปชัญญะให้กลับมา เมื่อกี้เธอเกือบพูดเรื่องขอยืมเงินไปแล้ว แต่เธอใช้เล็บจิกตัวเองถึงควบคุมสติได้

นี่เธอเป็นอะไรกันแน่…

ระหว่างทางมาร้านอาหารเธอคิดได้แล้วว่า ไม่ว่าจะยากเย็นสักแค่ไหนก็ห้ามยืมเงินประธานเชี่ยน แต่ทำไมพออยู่ข้างๆประธานเชี่ยนเธอกลับเหมือนมีปีศาจเข้าสิง?

สายตานี้ทำให้ประธานเชี่ยนร้อนใจ สืออวี้ต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน ขณะที่เสี่ยวเชี่ยนกำลังจะถามพี่ใหญ่ก็โทรมาพอดี

สืบได้เรื่องมาแล้ว

เสี่ยวเชี่ยนเหลือบมองสืออวี้ จะรับโทรศัพท์สายนี้ต่อหน้าเธอไม่ได้ “สืออวี้ รอฉันเดี๋ยวนะ เดี๋ยวฉันกลับมา”

เสี่ยวเชี่ยนลุกออกไปรับโทรศัพท์

ภายในห้องอาหารมีเพียงเสี่ยวเฉียงกับสืออวี้ บรรยากาศกระอักกระอ่วนเล็กน้อย เสี่ยวเฉียงหาข้ออ้างลุกไปห้องน้ำแล้วจะได้ไปจ่ายเงินด้วย พอเห็นเสี่ยวเชี่ยนยืนคุยโทรศัพท์อยู่ด้านนอกเขาจึงเข้าไปหา

“อะไรนะ? แน่ใจนะพี่ใหญ่ว่าข่าวไม่ผิด?” เสี่ยวเชี่ยนฟังข่าวจากพี่ใหญ่แล้วก็ตกใจมาก

“ไม่ผิด เรื่องมันรุนแรงมาก ตอนนี้พ่อเขาติดหนี้ธนาคารห้าสิบกว่าล้าน ถ้าไม่จ่ายตามกำหนดอาจต้องเข้าสู่กระบวนการฟ้องร้อง และตอนนี้พ่อเขาก็หายตัวไปไหนแล้วไม่รู้” พี่ใหญ่ต้องใช้เวลามากหน่อยกว่าจะสืบเรื่องได้อย่างชัดเจน

“โรงงานผลิตยาใหญ่ขนาดนั้นจะไม่มีเงินหมุนเวียนถึงห้าสิบล้านได้ยังไง!”

เสี่ยวเชี่ยนพยายามนึก เมื่อชาติก่อนกิจการผลิตยาของบ้านสืออวี้ใหญ่เป็นอันดับต้นๆ หลังจากนี้ไม่กี่ปีครอบครัวได้พาสืออวี้ไปรักษากับเธอ ตอนนั้นกิจการบ้านสืออวี้ถือเป็นยักษ์ใหญ่ ไม่เคยได้ยินเรื่องกิจการจะล้มละลายเลยนะ

แล้วปัญหาเกิดจากตรงไหนกันแน่?

ทำไมทุกอย่างไม่เป็นเหมือนเมื่อชาติก่อน?

“เรื่องนี้คงพูดได้แค่ว่าพ่อเขาตัดสินใจพลาดไป ทำอะไรเกินตัวจนปัญหามันลุกลามไปใหญ่โต อยากกินคำใหญ่แต่กลับกินเข้าไปแล้วติดคอ”

พอปัญหาทับถมมากขึ้นเรื่อยๆ เงินแค่นิดเดียวก็บีบคนให้ตายได้

เงินจำนวนเท่านี้ถ้าเป็นเมื่อก่อนอาจไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับตระกูลสือ แต่ที่ผ่านมามีการใช้เงินจำนวนมากไปเรื่อยๆ พ่อสืออวี้เองก็เอะใจช้าไป จนตอนนี้ปัญหามาจุกอยู่ที่คอแล้ว

“พี่ใหญ่คะ พี่ช่วยได้ไหม?” ในที่สุดเสี่ยวเชี่ยนก็รู้แล้วว่าทำไมสืออวี้ดูแปลกไป เด็กคนนี้ที่บ้านเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมไม่บอกเธอสักคำ?

คนที่ปกติไม่เคยมีเรื่องอะไรเก็บไว้ในใจ พอเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นกลับเก็บไว้เงียบๆ

“เชี่ยนเอ๋อ…ไม่ใช่ว่าพี่ใหญ่ไม่อยากช่วย เพียงแต่ครอบครัวเราทำอสังหาริมทรัพย์ก็ต้องมีเงินไว้หมุนเวียน ยิ่งไปกว่านั้น—”

“เอาล่ะ เข้าใจแล้วค่ะ”

เสี่ยวเชี่ยนพูดออกไปแล้วก็เสียใจ เธอบุ่มบ่ามเกินไป

เรื่องนี้จะโทษพี่ใหญ่ไม่ได้ ผู้บริหารระดับพี่ใหญ่ก็ต้องคิดเยอะเหมือนกัน เรื่องความสัมพันธ์ก็เรื่องหนึ่ง ธุรกิจก็เรื่องหนึ่ง เป็นไปไม่ได้ที่จะลากครอบครัวตัวเองเข้าไปพัวพันกับเรื่องเพื่อนของเธอ

“พี่เอาเงินส่วนตัวช่วยแก้ไขสถานการณ์ไปก่อนก็ได้ แต่สำหรับครอบครัวเขาแล้วอาจเป็นเงินที่ช่วยอะไรไม่ได้มาก มีคำพูดหนึ่งที่พี่ต้องบอก เรื่องธุรกิจก็ต้องคุยในแบบธุรกิจ เธอน่าจะเข้าใจดีกว่าพี่นะ”

“เข้าใจแล้วค่ะ หนูขอคิดก่อนแล้วจะติดต่อไปนะคะ” เสี่ยวเชี่ยนวางสายด้วยความร้อนใจ จากนั้นก็เห็นเสี่ยวเฉียงยืนอยู่ข้างหลัง “ได้ยินหมดแล้ว?”

“อืม”

เรื่องนี้อวี๋หมิงหลางเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน