เวลานี้อวี๋หมิงหลางอยากจะบีบไข่เฉียวเจิ้นให้ระเบิด มันน่าโมโหนัก เมียเฉียวเจิ้นบังอาจกินเต้าหู้เมียเขา!
เสี่ยวเชี่ยนสร้างความสะเทือนใจให้อวี๋หมิงหลางเสร็จก็ถีบเขาออกไป “ไปๆๆ ไปทำมื้อดึกนู่น คืนนี้เราสองคนจะนอนห้องนอนแขก นายนอนห้องไปคนเดียวเลย”
เปรี้ยง!
ฟ้าผ่ากลางหัวอีกรอบ!
ไม่ใช่แค่จะอาบน้ำด้วยกัน ยังจะนอนเตียงเดียวกันด้วย?
“เมียจ๋า จริงจังป้ะ?” เขายังคงมีความหวังเพียงน้อยนิด เมียจ๋าคงไม่ใช่คนใจดำแบบนั้นหรอกเนอะ?
“จริงจังกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว! หัดทำตัวโตได้แล้ว! เราสองคนไม่ได้นอนด้วยกันมาตั้งนานก็อยากมีเรื่องแบบผู้หญิงๆคุยกันบ้าง นายอย่ามาก่อกวน ทำตัวอย่างกับเด็กยังไม่หย่านม!”
พูดถึงเรื่องหย่านม อวี๋หมิงหลางหันไปมองหน้าอกเสี่ยวเชี่ยนอย่างเงียบๆแล้วกลืนน้ำลาย เขายังไม่อยากหย่านมเลยจริงๆนะ…
“ออกไป!” เสี่ยวเชี่ยนหน้าแดงเพราะสายตาของเขาจึงยื่นมือไปผลักเขาออกไปทางห้องครัว
สถานะในครอบครัวนี้ก็เป็นแบบนี้นี่แหละ เสี่ยวเฉียงแอบน้อยใจ จำต้องปล่อยให้สืออวี้เอาตัวเมียเขาไป สามีอย่างเขายังต้องไปนั่งทำมื้อดึกให้อีก ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน!
เขาจับมือเสี่ยวเชี่ยนแล้วพูดอย่างอาลัยอาวรณ์ “เมียจ๋า! รับปากผมนะ คืนนี้คุยกันเสร็จแล้วต้องกลับห้องของเรา ไม่มีคุณผมนอนไม่หลับ นอนไม่หลับจริงๆนะ! พรุ่งนี้ผมยังต้องพาลูกน้องไปฝึกวิบาก ถ้านอนไม่พอเป็นลมไปกลางทางจะทำไง?”
เพื่อช่วงชิงเมียกลับมาให้ได้ ข้ออ้างที่หน้าไม่อายแบบนี้เขาก็ยังคิดออกมาได้
“เอาล่ะ ฉันจะพยายาม นายรีบไปทำมื้อดึกเถอะ”
เสี่ยวเฉียงยอมรับชะตากรรมหยิบผ้ากันเปื้อนมาผูกเข้าครัวไปทำอาหาร เสี่ยวเชี่ยนอาบน้ำกับสืออวี้ สองคนยังมาร์คหน้าในห้องน้ำกันด้วย ถ้าข้างนอกไม่มีผู้ชายขี้บ่นกำลังทำอาหารอยู่ล่ะก็ ช่วงเวลาแบบนี้คล้ายกับตอนอยู่หอ ทั้งสองคนยืนหน้ากระจกช่วยกันทำมาร์คหน้า
“หนีออกไปตากฝนสมองคิดได้ขึ้นมาหรือยัง?” เสี่ยวเชี่ยนมาร์คหน้าพลางถาม
“คิดได้แล้ว ฉันรู้แล้วว่าควรทำไงต่อไป” สืออวี้ทำท่าทางคล้ายเสี่ยวเชี่ยน เอาโคลนมาร์คหน้าขึ้นมาทาหน้าทีละนิด
สนิทกันมาสี่ปี แม้แต่ท่าทางตอนมาร์คหน้ายังเหมือนกัน
“ประธานเชี่ยน” สืออวี้เรียกเสี่ยวเชี่ยน
“มีอะไรเหรอ?”
“ถ้าฉันทำอะไรลงไปเธอก็จะให้อภัยใช่ไหม ต่อให้เป็นการหักหลัง ต่อให้เป็นการโกหกหลอกลวง?”
“ทำให้เสียใจไปแล้วจะไม่มีการให้อภัยอีก ครั้งนี้เธอหนีฉันไปตากฝนฉันจะไม่ถือสาหาความอีก ถ้ามีครั้งหน้า ฉันจะบีบหมั่นโถวสองลูกของเธอให้แตก!” เสี่ยวเชี่ยนทำมือขย้ำ สืออวี้ร้องเสียงหลงออกมา
อวี๋หมิงหลางยกเกี๊ยวน้ำที่ทำเสร็จแล้วเตรียมเอามาให้ พอได้ยินสองสาวส่งเสียงคิกคักดังมาจากห้องน้ำก็อดทนไม่เอานิ้วลงไปคนในชามของสืออวี้
เก่งมาก บังอาจมาแย่งเมียของเขาไป! ต้องรีบจัดการเรื่องของผู้หญิงคนนี้ให้เสร็จแล้วไล่กลับบ้านไป ไม่อย่างนั้นถ้าอยู่ต่อไปเสียวเหม่ยก็ไม่รักเขาแล้ว!
ประตูห้องน้ำเปิดออก เสี่ยวเฉียงรีบปรับสีหน้าจากบูดบึ้งเป็นยิ้มแย้ม “เมียจ๋าดูสิผมเอาเกี๊ยวน้ำมาเสิร์ฟ—จ๊าก!”
มนุษย์หน้าเขียวสองคนนี่มันอะไรกัน! เสี่ยวเฉียงตกใจเกือบปล่อยชามทิ้ง
นี่เมียเขามีมาร์คหน้ากี่สีกันเนี่ย…น่ากลัวเหลือเกิน!
เขาแยกเมียออกมาได้จากสองใบหน้าที่คล้ายคลึงกัน ยังไม่ทันได้อ้อนขอคำชมก็ถูกประธานเชี่ยนโบกมือไล่อย่างไม่ใยดี
“ออกไป พวกเราจะกิน—มองอะไร ยังอยากอยู่รอล้างชาม?”
รอก่อนเถอะผู้หญิงใจร้าย…เสี่ยวเฉียงกัดฟัน รอสืออวี้กลับไปก่อนเขาจะใช้ลูกบอลโยคะประกอบกิจกรรมกลิ้งให้ทั่วบ้านเลย ตอนนี้ลงบัญชีเอาไว้ก่อน ไม่รู้ซะแล้วว่าบ้านนี้ใครใหญ่!

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย