ณ ประเทศเล็กๆแห่งหนึ่งที่ถูกคั่นด้วยนานาประเทศและภูเขาแม่น้ำหลายสาย อาเหม็ดที่อยู่ในสภาพนุ่งกางเกงขายาวเปลือยท่อนบนกำลังยืนเอามือเท้าสะเอวหัวเราะร่า
แผ่นหลังของเขามีแต่รอยเส้นๆเต็มไปหมด คล้ายกับเป็นรอยหวดด้วยแส้ เกิดเป็นรอยแดงแต่ไม่เจ็บ
“มีเรื่องอะไรเหรอถึงได้อารมณ์ดีขนาดนั้น?” ซ่งชิงอู๋เข้าห้องมาก็เห็นอาเหม็ดดูมีความสุขมาก เห็นอาเหม็ดอารมณ์ดีเขาเลยพลอยมีความสุขไปด้วย
“ผมส่งของขวัญแต่งงานชิ้นโตไปให้ยัยแม่มดเฉินเสี่ยวเชี่ยนนั่น ฮ่าๆๆ!” อาเหม็ดยังคงหัวเราะต่อ พลางนึกถึงหน้าตาบูดบึ้งของแม่มดจอมวางแผนนั่น เขาก็สะใจ
“หืม?”
“ผมซื้อของเหมือนกับที่คุณเคยใช้กับผมอีกหนึ่งชุดส่งไปให้เขา~” พูดจบก็ฮัมเพลงออกมา คืนนี้มีคนไม่ได้นอนแล้ว~
ยามฟ้าใกล้สางฉันจะชนะ! ชนะ!ชนะ!
ยัยแม่มดจอมวางแผนนั่นเคยทรมานเขานัก! ตอนนี้เขามีโอกาสแก้แค้นแล้ว
“วิธีรักษาของหมอเฉินได้ผลไม่เลว” ซ่งชิงอู่พอใจในคำแนะนำของเสี่ยวเชี่ยนมาก ถึงตอนแรกที่เขาเห็นผลวินิจฉัยของเสี่ยวเชี่ยนจะรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เพ้อเจ้อก็ตาม
แต่พอทำตามคำแนะนำไปสักพัก…
ดวงตาของซ่งชิงอู๋มองไปที่อาเหม็ดอย่างลึกซึ้ง ดวงตาเย็นชาคู่นั้นฉายแววอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย
อืม ผลที่ได้ไม่เลวเลยทีเดียว
จนถึงตอนนี้ซ่งชิงอู๋ยังติดค้างเสี่ยวเชี่ยนอยู่อีกข้อหนึ่ง การรักษาที่ได้ผลเกินคาดนี้เขารู้สึกว่าค่าใช้จ่ายไม่แพง
“ไม่เลวกับผีสิ! ผู้หญิงคนนั้นไร้จรรยาบรรณสิ้นดี ดูซิว่าเขาแนะนำอะไรไร้สาระคุณมา หลอกกันชัดๆ!” อาเหม็ดพูดด้วยท่าทางอวดดี
“หลอกเหรอ? งั้นก็ได้ เดี๋ยวผมเอาของที่เตรียมไว้ใช้กับคุณคืนนี้ไปทิ้งแล้วกัน” ซ่งชิงอู๋ทำท่าจะออกไป อาเหม็ดลนลานทันที
“หยุดนะ! กลับมาเดี๋ยวนี้!”
“ไหนว่าเขาหลอกคุณไง? ผมไม่อยากเห็นคุณถูกหลอก”
“งั้นก็ตั้งใจทำให้ดี ผมจะบอกให้นะ ผมเป็นคนที่หงุดหงิดง่าย ถ้ารับใช้ไม่ดีล่ะก็เตะทิ้งแน่!”
“รับทราบ องค์ชายของผม…”
ซ่งชิงอู่มององค์ชายที่ชอบเป็นรับ ทำตัวได้ใจใหญ่ ในใจกลับคิดว่า อืม ของดีๆแบบนี้ก็ควรจะส่งไปให้พวกเขาได้ใช้บ้างนั่นแหละ
หมอเฉินจะต้องชอบแน่นอน
แต่ไม่ใช่เลย
ในความเป็นจริงเสี่ยวเชี่ยนอยากจะบ้า
เธออุ้มกล่องใบนั้นที่ข้างในบรรจุของที่ไม่อาจบรรยายเตรียมหาโอกาสออกไปโยนทิ้ง
อวี๋หมิงหลางมองเธอด้วยรอยยิ้ม คำพูดของเขาทำให้เธอชะงัก
“คุณอยากเอามันไปทิ้งในถังขยะเหรอ? จากนั้นคนทั้งตึกก็จะรู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงที่มีรสนิยมแบบพิเศษ? ถึงคุณจะเป็นภรรยาของหัวหน้าใหญ่ ไม่มีใครกล้าว่าคุณ แต่ต่อไปเวลาคุณออกไปนอกบ้านคงกดดันน่าดู คนอื่นๆจะพากันมองคุณด้วยสายตาแปลกๆ…”
เสี่ยวเชี่ยนยืนตัวแข็ง
เธอไม่อยากให้คนอื่นคิดว่าเธอมีรสนิยมแปลกหรอกนะ
หมู่บ้านของค่ายทหารไม่เหมือนกับหมู่บ้านทั่วไป ในนี้มีแต่คนรู้จักอาศัยอยู่ทั้งนั้น! ของพวกนี้ถ้าถูกคนอื่นเห็นเข้า เหล่าทหารที่มีความสามารถในการสืบเป็นเลิศจะต้องสืบได้แน่ว่าเธอเป็นคนทิ้ง
จากนั้น…
ชื่อSM[1]ภรรยาหัวหน้าใหญ่ไม่แน่อาจถูกใช้กันแพร่หลายแน่
คิดๆแล้วก็น่ากลัว
“ฉันขับรถออกไปทิ้งที่อื่นแล้วกัน”
อวี๋หมิงหลางดึงเธอไว้
“ดึกดื่นป่านนี้ อย่าทำเสียบรรยากาศดีๆของคืนนี้เลยดีกว่า เสียเวลา”
อันที่จริงคืนนี้เป็นคืนเข้าหอของเธอกับเขา เสียเวลาขับรถไปทิ้งขยะก็ดูไม่ค่อยดี
เสี่ยวเชี่ยนจินตนาการตัวเองขับรถออกไปท่ามกลางแสงจันทร์ จอดรถในที่เปลี่ยวทำเหมือนตัวเองเป็นโจร มองซ้ายมองขวาลงจากรถ ขุดหลุม ฝังกลบ…
ชีวิตดีๆของเธอทำไมต้องตกต่ำถึงเพียงนี้ด้วย!
ไอ้อาเหม็ดคนทุเรศ ตอนนั้นเธอไม่น่าใจอ่อนเลยจริงๆ น่าจะเสนอวิธีโหดๆให้ซ่งชิงอู๋ เล่นแรงๆให้อาเหม็ดตายไปเลย!


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย