“ทุกคนรู้ว่านายกลับมาทำไม นายต้องการจะสูบเลือดสูบเนื้อครอบครัวแกร์ริสัน อยากได้เงินของเราใช่ไหม?”
“นายถูกขับออกจากครอบครัวแกร์ริสันไปนานแล้ว เจ้าคนอกตัญญู เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับนายอีก ไสหัวไป!”
พ่อแม่บุญธรรมของลีวายต่างลุกขึ้นยืนและชี้หน้า พร้อมกับพูดจาหยาบคายใส่เขา การบิดเบือนความจริงอย่างไร้ยางอายของครอบครัวแกร์ริสันนั้นยากที่จะเข้าใจ
น่าผิดหวังเหลือเกิน!
เขาคิดว่าคนพวกนั้นจะรู้สึกผิดบ้างหลังจากเวลาผ่านไปหกปี แต่พวกเขากลับยิ่งกำเริบขึ้นอย่างคิดไม่ถึง พวกนั้นเอาทุกอย่างไปจากเขา ทำให้เขาพิการ ทำลายชื่อเสียงของเขา ทำเรื่องสกปรกแล้วใส่ร้ายป้ายสีว่าเป็นความผิดของเขา
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ครอบครัวแกร์ริสันไม่มีความเห็นอกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย
ไบรอันตรงเข้าหาลีวาย วางท่าเหนือกว่าแล้วเอ่ยว่า “ที่กลับมานี่เพราะนายต้องการเงิน ใช่ไหม?”
ฟิ้ว!
ไบรอันโยนบัตรเครดิตใบหนึ่งลงบนพื้น แล้วยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นส่ายไปมา “หน้ารองเท้าของฉันเปื้อน มาเลียให้เกลี้ยง แล้วเงินหนึ่งล้านในบัตรใบนี้จะเป็นของนาย”
คำพูดของเขาเรียกเสียงหัวเราะลั่นในขณะที่ผู้คนมองลีวายราวกับกำลังดูสุนัขตัวหนึ่ง
“โอ้โฮ! เงินตั้งล้าน นั่นมากเกินพอสำหรับการใช้ชีวิตเลยนะ ฉันพนันว่ามันเลียแน่!” วิกตอเรียทำหน้าบูดเบี้ยว
“คุกเข่าสิ” ไบรอันคำรามเมื่อเห็นลีวายถลึงตามองเขาอยู่ “แล้วเลียรองเท้าฉันซะ”
ลีวายจ้องหน้าเขาอย่างเยือกเย็นและสงบสติอารมณ์
“คุกเข่า!!!”
ไบรอันรีบเข้าไปหาลีวายแล้วกดไหล่ของเขาลง พยายามบังคับให้คุกเข่า แต่อีกฝ่ายไม่ไหวติงแม้แต่น้อย
“บอกให้คุกเข่า!!!” ไบรอันพยายามจะซัดเขาให้หมอบอยู่ตรงนั้น
“ไปตายซะ!”
ทันใดนั้น ลีวายตบไปที่ใบหน้าของไบรอัน ทำให้เขากระเด็นไปไกลถึงแปดเมตร ทั้งห้องเงียบกริบลงทันที เงียบจนแทบได้ยินเสียงเข็มหล่นลงพื้น!
ไม่น่าเชื่อ!
ทุกคนในครอบครัวแกร์ริสันตกตะลึง ลีวายทำอะไร? เขาอัดไบรอันจนร่วงลงกับพื้นด้วยการตบเพียงครั้งเดียวหรือ?
ตุ้บ!
ไบรอันทำท่าจะลุกขึ้นแต่ถูกลีวายเหยียบไว้ ขยี้แล้วเดินข้ามไป พอเห็นลีวายเข้ามาใกล้ โจเซฟถอยหลังกรูดตามสัญชาติญาณ
ลีวายเดินขึ้นเวทีและปรับขาตั้งไมโครโฟน ทุกคนมองดูพลางสงสัยว่าเขากำลังจะทำอะไรต่อไป
“ฟังนะ ทุกคน...”
“ฉันมั่นใจว่าพวกคุณคงจำได้ว่าเกิดอะไรเมื่อหกปีก่อน เพื่อตอบแทนความรักความห่วงใยที่ฉันได้รับจากครอบครัวแกร์ริสันเมื่อเด็ก ฉันจะให้เวลาพวกคุณหนึ่งเดือนมาคุกเข่าต่อหน้าฉันสามวันสามคืนเพื่อชดใช้บาปของพวกคุณ!”
“จำไว้นะ ฉันหมายถึงทุกคนจากครอบครัวแกร์ริสัน!”
“ถ้าฉันไม่เห็นเงาใครสักคนภายในหนึ่งเดือน ผลลัพธ์นั้นง่ายมาก ฉันสาบานว่าจะกำจัดทุกคนที่อยู่ที่นี่ในวันนี้!”
น้ำเสียงของลีวายทุ้มต่ำ แต่ทันทีที่เขาพูดจบ ผู้คนต่างพากันหัวเราะอย่างหนัก
“ชีวิตในคุกทำลายสมองมันแล้วหรือไง? นั่นมันพูดเรื่องไร้สาระอะไร?”
“ตอนนี้ครอบครัวแกร์ริสันคือผู้นำในนอร์ธ แฮมป์ตัน แต่แกมันแค่อาชญากร จะไม่ฝันลมๆ แล้งๆ ไปหน่อยเหรอที่จะทำลายครอบครัวแกร์ริสัน”
“มันเสียสติไปแล้วล่ะมั้ง?”
“จำใส่สมองไว้ว่าฉันมีความอดทนจำกัด พวกคุณมีเวลาแค่เดือนเดียว! แน่ละว่าพวกคุณคงเตรียมกำลังและเส้นสายมาสู้กับผม มาเลย ผมรออยู่” จากนั้นลีวายก็เดินออกไปทันที โดยไม่สนใจเสียงเยาะเย้ยของฝูงชน
“หยุดตรงนั้นเลย ไอ้ชาติชั่ว! ฉันบอกให้แกไปได้แล้วเรอะ?” เบน พ่อบุญธรรมของลีวายทำท่าจะหยุดเขาไว้
“เบน ปล่อยมันไป!” โจเซฟบอก “วันนี้เป็นวันสำคัญ พ่อไม่อยากเห็นการนองเลือด”
เขากลัวผลกระทบที่จะตามมาหากบุคคลสำคัญมาเห็นเข้า
“ใช่! มีโอกาสอีกเยอะแยะที่จะจัดการมัน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนทวงบัลลังก์เทพ