แผนทวงบัลลังก์เทพ นิยาย บท 4

“ฮึ?” ซามูเอลนิ่งไปเช่นเดียวกับคนอื่นๆ

เขาหมายความว่ายังไง?

ซามูเอลขมวดคิ้วนิ่วหน้า “นายจะบอกว่านายคือเทพสงครามเรอะ?”

ลีวายยิ้ม “ใช่ ฉันคือเทพสงคราม แต่ฉันไม่เคยรู้จักนาย”

ผู้คนระเบิดเสียงหัวเราะลั่น โดยเฉพาะซามูเอลหัวเราะเสียงดังมาก แม้แต่ผู้เฒ่าแฮร์รี่ก็ขำเพราะไม่เคยเจอใครที่สร้างเรื่องไร้สารพขนาดนี้มาก่อน

ไอ้ตัวตลก!

ลีวายคือตลกเอก

“โอ๊ยโซอี้ สามีเธอเป็นคนตลกนะ!” เมลานี ภรรยาของซามูเอลเย้ยหยัน “เขาเรียกตัวเองว่าเทพสงคราม เพียงเพื่อพิสูจน์ตัวเองและรักษาหน้าตัวเองไว้ รู้รึเปล่าว่าเทพสงครามคือใคร เขาคือผู้บัญชาการสูงสุดของเก้าแดนสงครามที่กวาดล้างคนทั้งเผ่าได้ด้วยคำพูดเท่านั้น! อะไรนะ คุกคือแดนสงครามเรอะ? โอ พระเจ้า โซอี้ เธอมีสามีแบบไหนกันแน่ ฉันรู้สึกแย่แทนเธอเลยล่ะ!”

คนอื่นๆ พยายามพูดแทรกขึ้น “ต่อไปอย่าพาเขาออกมาอีกเลยนะโซอี้ เธออาจไม่คิดว่ามันน่าขายหน้า แต่เราคิด!”

“ใช่ ทีหลังอย่าพาเขามาร่วมงานเลี้ยงครอบครัวเราอีกเลย ครอบครัวโลเปซอยากรักษาชื่อเสียงของเราไว้!”

“แอรอน ครอบครัวแกแย่มาก ฉันผิดหวังในตัวแกเหลือเกิน” แฮร์รี่มองแอรอนด้วยใบหน้าโกรธขึ้ง“พระเจ้า ชาติก่อนฉันทำบาปอะไรไว้นะ ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้?”

แอรอนและเคทลินก้มหน้า สีหน้าไม่ดี

นี่เป็นวันที่น่าอัปยศอดสูที่สุด!

โซอี้นั่งที่มุมห้องท่ามกลางใบหน้าที่เต็มไปด้วยการดูถูกดูแคลนเย้ยหยัน เธอไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว แต่น้ำตาไหลพรากอาบแก้มทั้งสองอย่างเงียบๆ เธอไม่คิดเลยว่าจะต้องเผชิญกับช่วงเวลาที่น่าอับอายเช่นนี้

โซอี้มองลีวาย รู้สึกรังเกียจเล็กน้อย เธอไม่สนใจว่าลีวายจะเคยถูกคุมขัง และไม่ใยดีว่าการที่เขาเคยติดคุกจะเป็นตราบาปติดตัว ที่เธอสนใจคือทัศนคติของลีวาย

ตอนแรก เธอคิดว่าเขาจะเริ่มต้นใหม่จากศูนย์และใช้ชีวิตตามอัตภาพหลังออกจากเรือนจำ แต่ตอนนี้ลีวาย แกร์ริสันคือความผิดหวังที่น่าขมขื่น

เขาไม่อยู่กับความเป็นจริง เป็นคนชอบสร้างเรื่องน่าตื่นเต้น นี่ยังไม่ต้องพูดถึงความภาคภูมิใจบ้าๆ นั่นอีก!

ตัวตลกอะไรอย่างนี้!

โซอี้ไม่อยากจะยอมรับว่านี่คือสามีของเธอ

“โอเค นายคือเทพสงครามเหรอ?” ซามูเอลไม่ยอมปล่อยลีวายให้รอดตัวไปง่ายๆ “คืนพรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงต้อนรับในนอร์ธ แฮมป์ตัน เพื่อต้อนรับคนสำคัญคนนี้โดยเฉพาะ หวังว่าจะได้เจอนายที่นั่นนะ!”

ซามูเอลมีข้อมูลที่ทันเหตุการณ์ กำลังจะมีงานเลี้ยงนั้นจริงๆ

ขณะที่ลีวายตัดสินใจจะลงหลักปักฐานในนอร์ธ แฮมป์ตัน บรรดาผู้อาวุโสได้มอบหมายให้เขาเป็นรองผู้ว่าการเมืองนอร์ธ แฮมป์ตัน ซึ่งดูสมเหตุสมผลมากกว่า

ไม่ว่าจะอย่างไร จุดประสงค์ของการมาที่นี่ยังไม่แน่นอน และทุกคนก็หวาดกลัวบุคคลสำคัญคนนี้ มันจึงง่ายที่จะทำให้เกิดความตื่นตระหนก

ด้วยเหตุผลนี้ เมืองนอร์ธ แฮมป์ตันจึงตัดสินใจที่จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับขึ้น

“โอ้ เธอจะได้ร่วมงานเลี้ยงต้อนรับนั่นด้วยรึ ซามูเอล?” แฮร์รี่อดที่จะถามไม่ได้เมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเขา

ซามูเอลยักไหล่แล้วยิ้ม “ผมเพิ่งได้บัตรเชิญมาสองใบครับ!”

อันที่จริงซามูเอลไปหาซื้อบัตรเชิญสองใบมาในราคาสองล้านเพียงเพื่อจะเอามาอวดที่งานเลี้ยงครอบครัววันนี้

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างมองซามูเอลอย่างตกตะลึง

ทีนี้สองล้านนั่นก็คุ้มค่าแล้ว! เขาคิดในใจอย่างเจ้าเล่ห์

“เธอพอจะหาบัตรเชิญเพิ่มได้อีกไหม ซามูเอล?” แฮร์รี่ถามอย่างไว้เชิง “ถ้าได้ พ่อเธอกับฉันจะได้ไปเปิดหูเปิดตาบ้าง!”

เฟเบียนจ้องมองซามูเอลด้วยสายตาคาดหวัง

“ผมจะต้องหาบัตรเชิญให้ได้ ไม่ว่าจะวิธีไหน!” ซามูเอลตอบทันที แม้จะรู้สึกว่าต้องจ่ายเงินจนกระเป๋าเบาแน่ๆ

นั่นมันอีกสองล้านเลยนะนั่น!

“ก็แค่โทรศัพท์อีกสักครั้ง!” ซามูเอลโทรไปซื้อบัตรเชิญเพิ่มอีกสองใบ

“ว่าไง โซอี้” เมลานีกระเถิบตัวไปหาโซอี้ “พรุ่งนี้ฉันจะได้เจอเธอที่งานเลี้ยงมั้ย? ฮ่าฮ่าฮ่า...”

โซอี้หน้าบึ้งเพราะรู้ว่าเมลานีจงใจทำให้เธออับอาย

ไม่นานหลังจากนั้น รถยนต์สีดำคันหนึ่งมาจอดหน้าทางเข้าโรงแรมโกลเด้น พอร์ต จากนั้นชายคนหนึ่งในชุดสูทก็เดินเข้ามา

“นั่นเลขาไรลีย์ไม่ใช่เหรอ?” แฮร์รี่รีบเข้าไปทักทายเขาเมื่อรู้ว่าผู้มาเยือนคือใคร

ไรลีย์ ผู้ที่มาติดต่อประสานงานกับฝ่ายบริหารระดับสูงทุกวัน คือเลขานุการของสำนักงานเมืองนอร์ธ แฮมป์ตัน

แน่ล่ะ เขาต้องแสดงความเคารพ