แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 14

ข้างกายของพี่ดินมีผู้หญิงยืนควงแขนเขาไว้อยู่ แถมเธอยังมองหน้าฉันแบบไม่พอใจอย่างเปิดเผย ทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยซ้ำ

"งั้นเดี๋ยวค่อยเจอกันใหม่โอกาสหน้านะครับ"

ผู้ชายที่ชวนฉันไปกินข้าวเมื่อครู่พูดทำลายความเงียบแล้วก็เดินจากไปดื้อๆ แต่ฉันสังเกตเห็นเขากระตุกยิ้มมุมปากให้พี่ดินด้วย เหมือนพวกเขาเคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อนเลย

"งะ...งั้นบัวขอตัวกลับคอนโดก่อนนะคะ" ฉันรีบหันไปบอกพี่ดิน รู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ ทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแท้ๆ

"คุณต้องกลับพร้อมผม" พี่ดินพูดเสียงแข็งขณะที่จ้องฉันตาเขม็ง

"เสี่ย แล้วมินล่ะคะ ไหนเสี่ยสัญญากับมินว่าเราจะมาดูหนังกันไง" ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างกายพี่ดินโวยวายขึ้นทันที แถมยังตวัดสายตามามองแรงใส่ฉันอีก

"ไว้พรุ่งนี้ละกัน วันนี้ผมไม่ว่างอย่ามาเยอะผมไม่ชอบ" พี่ดินแกะมือผู้หญิงคนนั้นออกแล้วเดินมาทางฉันทันทีที่พูดจบ

เขาเข้ามาคว้ามือฉันและออกแรงกระชากแขนฉันแรงมาก จนฉันต้องนิ่วหน้าเพราะความเจ็บปวด

"โอ้ย พี่ดิน บัวเจ็บ..." ฉันพยายามแกะมือพี่ดินออก

"คุณดินครับ..."

"อย่ายุ่ง" พี่ดินหันกลับไปจ้องพี่ชาติที่กำลังจะช่วยฉันพูดอย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็ลากฉันเดินออกมาจากห้างเลย ย้ำอีกครั้งว่าลากจริงๆ

เขาดูน่ากลัวเกินไปแล้ว ฉันไม่ชอบเลยที่พี่ดินทำแบบนี้ ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ แล้วทำไมต้องทำเหมือนโกรธฉันขนาดนั้นด้วย

พอมาถึงลานจอดรถ พี่ดินก็จับฉันยัดเข้ารถของเขาอย่างแรงจนหลังฉันไปกระแทกกับเบาะที่นั่งข้างคนขับของรถสปอร์ตคันหรู

พี่ดินไม่แม้แต่จะสนใจฉันที่ร้องเจ็บเลยสักนิด เขาเดินอ้อมไปเปิดประตูเข้ามานั่งตรงเบาะคนขับก่อนจะบึ่งรถออกไปจากห้างด้วยความเร็วสูง

พี่ดินขับรถเร็วมากขนาดที่ฉันพยายามพูดท้วงให้เขาขับช้าๆ หน่อยเขาก็ไม่ฟัง แถมยังเร่งเครื่องเร็วเพิ่มมากกว่าเดิมราวกับประชดอีก เขาเป็นบ้าอะไรเนี่ย

ณ คอนโด...

ตุบ! พี่ดินเหวี่ยงตัวฉันจนล้มลงบนโซฟาตัวใหญ่อย่างแรง ฉันก้มดูข้อมือของตัวเองที่ถูกคนใจร้ายดึงกระชากมาตลอดทาง ข้อมือฉันตอนนี้ถึงกับเป็นรอยห้อเลือดเพราะแรงบีบของพี่ดินเลย

นี่ใจคอพี่ดินไม่คิดว่าฉันจะรู้สึกเจ็บกับการกระทำดิบเถื่อนของเขาบ้างเลยหรือไงกัน ไม่คิดจะถนอมกันบ้างเลยงั้นเหรอ

พี่ดินมองหน้าฉันด้วยแววตาที่แสนจะเย็นชา เขาไม่พูดอะไรขณะเดินไปหยิบเหล้ามาเทใส่แก้วแล้วยกดื่มรัวๆ แต่สายตาคมกริบของพี่ดินยังคงจ้องมองมาหาฉันอย่างไม่ลดละ

"สนุกไหม ไปดูหนังกับไอ้เดเนียล" เขาถามเสียงเรียบ แต่น้ำเสียงนั้นกลับทำเอาฉันขนลุกไปทั้งตัว

"ไหนบอกมาซิ คุณนัดกับมันตอนไหนเมื่อไหร่"

ป๊อก!

พี่ดินวางแก้วกระแทกลงโต๊ะอย่างแรงแล้วเดินมาทางฉันที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่ ฉันกลัวเขาจนสั่นไปทั้งตัวแล้วตอนนี้

หมับ!

พี่ดินจับปลายคางฉันให้เงยขึ้นแล้วบดขยี้จูบลงมาตรงริมฝีปากฉันอย่างแรง การจูบของเขาตอนนี้มันไม่ได้มีความนุ่มนวลเลยสักนิด เพราะเขาเอาแต่บดกระแทกจูบลงมาเหมือนกำลังลงโทษฉัน

มันเจ็บจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว แต่พี่ดินก็ไม่สนใจอะไร เขายังคงทำต่อไปจนกระทั่งฉันเริ่มได้กลิ่นคาวเลือดตัวเองจางๆ

"อื้อ..." ฉันร้องท้วงในลำคอ พยายามรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีผลักพี่ดินออก แล้วยกมือขึ้นมาจับริมฝีปากตัวเองเบาๆ เลือดออกจริงๆ ด้วย

คนบ้า! ทำไมต้องมาทำรุนแรงอะไรขนาดนี้ด้วย

ฉันทำได้แค่ท้วงเขาในใจ เพราะขืนฉันเอ่ยอะไรออกไปตอนนี้แล้วไม่เข้าหูพี่ดิน เขาอาจจะฆ่าฉันทิ้งจริงๆ ก็ได้

"คุณจะบอกผมได้หรือยังว่าคุณกับไอ้เดเนียลไปนัดแนะกันตั้งแต่ตอนไหน"

พี่ดินถามฉันอย่างไร้อารมณ์ แต่ความเย็นชาของเขาตอนนี้กลับน่ากลัวขึ้นมากกว่าเดิมเป็นไหนๆ

"บัวไม่ได้นัดกับเขา บัวไม่รู้จักเขาเลยด้วยซ้ำ"

"คุณโกหก กอบัว!" พี่ดินจ้องหน้าฉันด้วยแววตาเกรี้ยวกราดแถมยังสบถออกมาอย่างหัวเสีย

"บัวไม่รู้ บัวเคยเจอเขาแค่สามครั้ง แล้วก็เจอโดยบังเอิญ ถ้าพี่ดินไม่เชื่อพี่ดินก็ลองไปถามพี่ชาติดูก็ได้"