ตอนนี้หมอที่เป็นเพื่อนของพี่ดินกำลังตรวจร่างกายฉันอยู่ แถมสายตาอีกฝ่ายเอาแต่จดจ้องที่ใบหน้าของฉันเป็นระยะๆ ราวกับกำลังสงสัยอะไรสักอย่าง
แต่บอกตามตรงฉันรู้สึกแปลกใจนะ ว่าคนอย่างพี่ดินที่ทั้งดิบทั้งเถื่อนเขามีเพื่อนเป็นหมอได้ยังไง บุคลิกของเขาสองคนมันช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
"มึงเบาได้ก็เบานะไอ้ดิน ร่างกายเธออ่อนแอมาก" หมอหันไปบอกกับพี่ดินที่กำลังยืนรอฉันอยู่ตรงข้างเตียง
"อื้ม" สายตาของเขาที่มองจ้องฉันมามันช่างเย็นชาและมืดมิด มันว่างเปล่าและยากจะคาดเดาจนฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่บ้าง
[ Talk แผ่นดิน ]
หลังจากไอ้คีรินตรวจกอบัวเสร็จผมก็ปล่อยให้เธอนอนพักผ่อน เมื่อวานผมคงจะลงโทษเธอหนักเกินไป หรือไม่เธอก็แค่สำออย หึ! ผู้หญิงคนอื่นโดนหนักกว่าเธอตั้งเยอะยังไม่เห็นจะเป็นอะไร
"มึงนี่เร็วจัด ถึงว่าพอกูติดต่อไปเขาดันบอกว่ามีคนซื้อตัวเธอไปแล้ว เป็นมึงนี่เอง ไหนตอนแรกบอกไม่สนใจไงวะ"
"ก็แค่นึกสนุก..."
"เออ เด็ดไหม แต่กูไม่น่าถามนะ ถึงขนาดป่วย"
"ก็งั้นๆ"
"เบื่อเมื่อไหร่กูขอก็แล้วกัน"
"หึ!" ผมหัวเราะในลำคอเบาๆ โดยไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เธอนี่มันเสน่ห์แรงจริงๆ นะกอบัว
"แล้วมึงเอาลูกเขามาอยู่แบบนี้พ่อแม่เขาไม่ตามหาหรือเรียกค่าเสียหายอะไรจากมึงเลยเหรอวะไอ้ดิน"
"แม่เธอเป็นคนขายเธอให้กับกู"
"ฮะ เชี้ย! ทำได้ไงวะขายลูกในไส้ ตอนแรกกูคิดว่าเธอเป็นคนที่ลงขายพรหมจรรย์ในเว็บเถื่อนเองซะอีก" ไอ้คีรินถึงกับผงะไปท่าจะตกใจน่าดู "แล้วนี้เป็นแม่แท้ๆ ของเธอจริงเหรอวะถึงได้กล้าขายลูกตัวเองเนี่ย"
"แม่เธอติดหนี้พนัน คงไม่มีทางเลือก"
"ถึงยังไงก็ไม่น่าทำแบบนี้ว่ะ เป็นแบบนี้กูล่ะสงสารเธอจริงๆ"
ผมกับไอ้คีรินนั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย สักพักมันก็ขอตัวกลับโรงพยาบาลไปทำงานต่อ หลังจากที่คีรินมันกลับไปแล้วผมก็เดินเข้าไปดูกอบัวในห้องนอน เธอยังนอนหลับอยู่ ดูแล้วไม่น่าจะตื่นง่ายๆ ด้วย
ผมคงต้องปล่อยให้เธอนอนต่อไป ถึงแม้ว่าผมจะอยากทำเรื่องอย่างว่ากับเธอมากขนาดไหนก็ตาม
"Shit"
ผมหงุดหงิดจนต้องสบถคำหยาบออกมา เมื่อคิดถึงเรื่องที่เธอกับไอ้เดเนียลแอบนัดเจอกันลับหลังผม เธอคงจะคิดว่าผมโง่มากสินะที่คิดว่าผมจะเชื่อคำโกหกของเธอ แล้วครั้งนี้ก็อย่าหวังเลยว่าผมจะปล่อยให้เธอออกไปไหนอีก
แกร่ก!
ผมมองหน้าคนบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะเปิดประตูออกจากห้องอย่างไม่สบอารมณ์
"ถ้ากูไม่อนุญาต ห้ามให้เธอออกไปไหนเด็ดขาด" ผมสั่งย้ำลูกน้องที่ยืนเฝ้าประตูอยู่ข้างหน้าห้อง ถ้าออกไปแล้วมีปัญหาก็ไม่ต้องออกซะ มันก็แค่นั้น
"ครับนาย"
พูดจบผมก็ออกจากคอนโด วันนี้ผมนัดกับมุกดาไว้ เธอคือผู้หญิงที่ผมเพิ่งซื้อมาคนล่าสุด และเธอก็ช่างรู้ใจผมซะทุกอย่าง ช่างแตกต่างจากเธอจริงๆ กอบัว
ณ คอนโดหรู...
คอนโดนี้ผมเป็นคนซื้อให้เธอเอง ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติที่ผมจะซื้อคอนโดให้กับผู้หญิงของผมทุกคน
"เสี่ย มุกดานึกว่าเสี่ยจะลืมมุกดาแล้วซะอีก" เธอเดินมากอดแขนผมแน่น ทำท่าทางกระเง้ากระงอดคงน้อยใจที่ผมไม่ได้มาหาเธอเมื่อคืน
ผมจับปลายคางของเธอให้เงยขึ้นแล้วบดขยี้จูบที่ริมฝีปากเธออย่างหนักหน่วง เธอไม่แม้แต่จะร้องห้ามผมสักคำแถมยังตอบรับจูบของผมได้เป็นอย่างดี
พรึ่บ!
ทนไม่ไหวแล้ว ผมรีบผลักเธอนอนราบไปที่โซฟาตัวใหญ่ แล้วรีบปลดกระดุมเสื้อตัวเองออก
"แหมเสี่ย ไปเอาในห้องกันดีกว่าไหมคะ"
"ผมจะเอาตรงนี้"
จบคำพูดของผมเธอก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทันทีอย่างรู้งาน แถมยังส่งสายตายั่วยวนมาให้ผมอีก
ถ้ากอบัวเธอรู้จักทำตัวแบบมุกดาบ้างก็คงจะดี ไม่ใช่อะไรก็ต้องให้ผมสั่ง อ่า~ผมไปคิดถึงยัยนั่นทำไมกันวะ
ผมสะบัดหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว แล้วกลับมาสนใจผู้หญิงที่นอนเปลือยกายอยู่ตรงหน้าผมต่อ ตอนนี้เธอกำลังหยอกเย้าใช้นิ้วเรียวยาวหยอกเล่นกับหน้าอกและรูสวาทของเธอต่อหน้าผม เธอนี่มันใจกล้าดีจริงๆ วันนี้ผมจะจัดหนักให้เธออย่างสาสมเลย มุกดา...
[ Talk กอบัว ]
ฉันค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาภายในห้องที่มืดสนิท หลังจากบิดขี้เกียจเบาๆ พอให้หายง่วงก็รีบควานหาโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวนอนตัวเองมาดูเวลา
"ตีสามแล้วเหรอเนี่ย"
ก็รู้สึกตกใจนิดหน่อยนะเมื่อกดโทรศัพท์ดูแล้วรู้ว่าตอนนี้คือเวลาตีสาม นี่ฉันนอนหลับไปนานมากเหมือนกันนะเนี่ย
แถมไอ้อาการปวดหัวกับความเพลียตอนนี้ก็ยังไม่หาย แล้วมันก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้นเลยด้วย
ฉันค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้นเดินไปเปิดไฟ และฉันมั่นใจเลยว่าไอ้คนใจร้ายแบบพี่ดินไม่อยู่ที่นี่แล้วแน่ๆ และมันก็เป็นแบบที่ฉันคิดจริงๆ ด้วย
รู้สึกหิวจนเริ่มแสบท้องแล้วสิ ฉันรีบเข้าครัวไปต้มข้าวต้มกินด้วยตัวเองอย่างทุลักทุเล ถึงแม้แรงจะเดินแทบไม่มีก็ตาม แต่ฉันก็ต้องฝืนทำเพราะถ้าไม่ได้กินอะไรเลยร่างกายมันคงจะแย่ไปกว่าเดิม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แรงรัก แรงสวาท 20+
อีดอก ร้องไห้แม่ร่งทุกตอน อีฟายยยยยย...