แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 16

"ผมชื่อเดเนียล ไอ้ดินคงบอกคุณแล้วสินะ"

มือของคนตรงหน้ายกขึ้นมาจับปลายคางฉันให้เงยขึ้นไปมองหน้าเขา แววตาของเขามันช่างเหมือน...เหมือนกับพี่ดินเลย

"คุณสวยจัง ผมชอบคุณ^_^" เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ฉันอีกครั้ง

ฉันได้แต่ยืนแข็งทื่อไม่กล้าขยับ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม รอยยิ้มของเขามันเหมือนกำลังสะกดฉันไว้อยู่เลย

เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยมือออกจากปลายคางของฉัน

"แล้วพบกันใหม่นะครับ^_^"

พูดจบเขาก็หันหลังเดินออกจากห้องฉันไป เห็นแบบนั้นฉันก็ทรุดตัวลงกับพื้นแล้วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

เหมือนว่าเขาจะจงใจเข้าหาฉัน ความรู้สึกมันบอกแบบนั้น เขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่นะผู้ชายคนนี้

เขาดูลึกลับแถมพิลึกแปลกๆ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหนฉันก็มักจะเจอเขาเสมอ ซึ่งมันดูแปลกเกินกว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญ และที่สำคัญเขาเป็นคู่อริกับพี่ดินอีกต่างหาก

แกร่ก!

ยังไม่ทันที่ฉันจะหายใจหายคอได้สะดวกประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้คนที่เปิดเข้ามาคือพี่ดิน

พี่ดินเดินเข้ามานั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ แล้วก็กดเปิดทีวีดูช่องบอล มาถึงเขาก็นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา สายตาเอาแต่มองจ้องไปที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่

เขาจะรู้ไหมว่าตอนนี้ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เมื่อกี้พี่ดินจะเห็นผู้ชายคนนั้นเดินออกไปจากห้องไหมนะ แต่ท่าทางพี่ดินดูนิ่งๆ คงจะไม่ทันเห็น ฉันได้แต่ภาวนาขอให้เป็นอย่างนั้น

อ๊ะ ฉันต้องไปเอาเหล้ามาเทใส่แก้วเสิร์ฟให้เขานี่ พอนึกได้ฉันก็รีบกุลีกุจอปรี่เข้าไปหยิบขวดเหล้าราคาแพงพร้อมรินใส่แก้วให้เขาทันที ไม่งั้นฉันต้องโดนพี่ดินดุอีกแน่

"รู้หน้าที่ดีนิ"

พี่ดินพูดอย่างพึงพอใจ ยื่นมือมารับแก้วเหล้าไปจากฉันแล้วยกดื่มทีเดียวหมดแก้ว ฉันรีบเทเหล้าใส่แก้วให้พี่ดินอีกครั้งและอีกครั้ง พี่ดินคอแข็งจริงๆ เขาดูไม่มีอาการอะไรเลย ทั้งที่ดื่มไปตั้งครึ่งขวดแล้ว

"หายป่วยหรือยัง" พี่ดินละสายตาออกจากจอทีวีหันมามองหน้าฉันแทน ฉันต้องรีบหลุบตาลงต่ำเพราะกลัวว่าเขาจะเห็นพิรุธอะไรในสายตาฉัน

"หายแล้วค่ะ"

"เงยหน้าขึ้นมามองผม"

"...."

"กอบัว! ผมสั่งให้เงยหน้าขึ้น!" พี่ดินสั่งเสียงแข็งกร้าว

ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่ดิน สายตาพี่ดินที่มองมาตอนนี้เหมือนกำลังจับผิดอะไรฉันอยู่

ฉันกลัว กลัวเหลือเกินว่าเขาจะจับได้ว่าเมื่อกี้เดเนียล คู่อริของเขาเพิ่งออกไปจากห้องของฉัน ถ้าพี่ดินรู้ฉันไม่รอดแน่ๆ

"คุณกำลังปิดบังอะไรผมอยู่" พี่ดินถามพลางหรี่ตามองฉัน คำถามของพี่ดินทำเอาใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเลยตอนนี้

"เปล่านี่ บัวไม่ได้ปิดบังอะไร" ฉันพยายามพูดอย่างสงบที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว แต่ร่างกายเจ้ากรรมก็ดันสั่นระริกให้เขาเห็น

"กอบัว! คุณคิดว่าผมดูท่าทางของคุณไม่ออกงั้นเหรอ" น้ำเสียงพี่ดินเริ่มเย็นชา ทำเอาฉันกลืนน้ำลายแทบไม่ลง

สายตาดุดันคมกริบตวัดมองมาทางฉันอย่างคาดคั้น เหมือนกำลังสะกดให้ฉันบอกความจริงกับเขาไป ทำยังไงดีนะ ถ้าฉันบอกไปว่าเมื่อกี้เดเนียลเข้ามาในห้อง มันคงจะไม่เป็นผลดีต่อตัวฉันแน่ แต่ฉันก็ไม่อยากมีความลับอะไรกับเขาเลย

"กอบัว!"

"อะ..." ฉันสะดุ้งตัวโหยงเมื่อจู่ๆ พี่ดินก็เอามือมาบีบแก้มฉัน แถมยังบีบแรงมากซะจนต้องร้องออกมา

"ไม่พูดก็ไม่เป็นไร อย่าให้ผมรู้ทีหลังก็แล้วกัน" พี่ดินสะบัดมือออกจากแก้มฉันแรงๆ จนหน้าฉันหันไปตามแรงเหวี่ยงจากมือเขา

ทำไมเขาไม่คิดจะอ่อนโยนกับฉันบ้างนะ ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงที่เขาใช้เงินซื้อมา แต่ฉันก็มีความรู้สึกเหมือนกันนะ

"ถอดเสื้อผ้าออก" พี่ดินสั่งด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ แต่ฉันรู้ดีว่าเขาต้องโกรธอยู่แน่ๆ

ฉันหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกตามที่พี่ดินสั่ง สายตาของพี่ดินสำรวจเรือนร่างของฉันทันที เขาไม่สนใจรายการฟุตบอลซึ่งเป็นรายการโปรดของเขาแล้ว

หมับ!

พี่ดินเข้ามาคว้าแขนดึงฉันให้ล้มลงมาทับตักเขา

"ทำให้ผมมีอารมณ์" พี่ดินสั่งพร้อมกับนอนราบไปกับโซฟาตัวใหญ่

"บัว..."

"ผมสั่ง คุณต้องทำ" น้ำเสียงของพี่ดินเริ่มเย็นชากว่าเดิม ทำเอาฉันหุบปากแทบไม่ทัน

แต่จะให้ฉันทำยังไง ก็ฉันทำไม่เป็นนี่ ต้องทำยังไงเขาถึงจะมีอารมณ์ ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ขณะครุ่นคิดจนหัวแทบแตก

ฉันค่อยๆ ขึ้นคร่อมร่างของพี่ดินแล้วโน้มใบหน้าจูบเขาแบบเก้ๆ กังๆ ทว่าพี่ดินกลับตอบรับรสจูบของฉันเป็นอย่างดี

"อื้ม..."

เขาครางออกมาในลำคอเบาๆ จากนั้นก็ผละปากออก สีหน้าของพี่ดินบ่งบอกว่าเขากำลังมีอารมณ์

"ถอดเสื้อผ้าให้ผมสิกอบัว" พี่ดินสั่งเสียงกระเส่า ฉันจึงเริ่มปลดเปลื้องกระดุมเสื้อของพี่ดินทีละเม็ดๆ น่าอายจัง

"เลียตรงนี้ด้วย ทำสิบัว ซี๊ด~" พี่ดินชี้มาที่เม็ดเล็กๆ สีชมพูตรงแผงอกของตัวเอง

ฉันใช้ลิ้นแตะลงตรงนั้นเบาๆ ก่อนจะเลียวนรอบๆ เม็ดสีชมพูของพี่ดิน