"พี่ดินบัวเจ็บบัวไม่ไหวแล้ว..." ฉันรีบอ้อนวอนขอร้องเขาทันที เพราะดูท่าทางพี่ดินเหมือนจะมีอารมณ์อีกครั้ง ซึ่งฉันรับมันไม่ไหวแล้วจริงๆ
พี่ดินมองหน้าฉันพร้อมกับพ่นลมหายใจแรง ถึงอย่างนั้นก็ยอมปล่อยมือที่กำลังจับแขนฉันอยู่ ฉันรีบถอยหลังเว้นระยะห่างเล็กน้อยแล้วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก หลังจากนั้นก็รีบลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำด้วยความเร็วสูง
พออาบน้ำเสร็จทำอะไรเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว ฉันก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้พี่ดินรวมทั้งของฉันด้วย
"จะไปกี่วันคะ" ฉันหันไปถามพี่ดินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอน
"สามวัน" พี่ดินตอบกลับมาโดยไม่ละสายตาออกจากหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง ไม่รู้ว่าเขากำลังคุยกับใครอยู่
ฉันมองอยู่อย่างนั้นสักพัก ทำได้แค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วก้มหน้าก้มตาเก็บของใส่กระเป๋าต่อ
"เสร็จหรือยังผมง่วงแล้ว" พี่ดินปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นมานั่งตรงปลายเตียงขณะเอ่ยถามฉัน
"ยังค่ะ"
"นาน"
"พี่ดินง่วงก็นอนก่อนเลยค่ะ" ฉันหันไปบอกกับพี่ดินตามตรง
"ผมจะนอนพร้อมกับคุณ"
จู่ๆ พี่ดินเดินมาใกล้ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ คงเพราะฉันมัวแต่พับผ้าใส่กระเป๋าอยู่เลยไม่รู้ตัว พี่ดินเอาปลายคางของตัวเองมาวางเกยไว้บนไหล่ของฉัน แล้วเขาก็เป่าลมมาที่หูฉันเบาๆ
"อื้อ พี่ดินอย่ากวนบัวได้ไหม" ฉันยักไหล่ขึ้นแล้วเอนตัวหนีพี่ดิน
"ทำไมเดี๋ยวนี้คุณถึงกล้าไล่ผม เมื่อก่อนถ้าผมทำแบบนี้คุณคงได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อ" อยู่ๆ พี่ดินก็พูดออกมาแบบนี้ทำเอาฉันไปต่อไม่เป็นเลย
นั่นสิ มันก็จริงแบบที่พี่ดินพูด เดี๋ยวนี้ฉันกล้าพูดอะไรเยอะกว่าเมื่อก่อนมากจริงๆ
"ไม่รู้สิคะ"
พรึ่บ! หมับ!
พี่ดินนั่งลงซ้อนหลังฉันเเล้วดึงตัวฉันเข้าไปกอด เขาเป็นอะไรอีก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายได้ตลอดเลยจริงๆ ผู้ชายคนนี้
แล้วเขาดึงฉันไปกอดไม่พอ ยังดึงผ้าที่อยู่ในมือฉันออกก่อนจะประคองใบหน้าฉันให้หันไปหาเขา จากนั้นพี่ดินก็กดจูบลงมาที่ริมฝีปากฉันอย่างอ่อนโยน
จูบครั้งนี้ของพี่ดินมันทำให้ฉันรู้สึกแปลกไปมากกว่าทุกครั้ง เพราะมันทั้งนุ่มนวล หอมหวาน จนฉันรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากสัมผัสจูบครั้งนี้ของพี่ดิน
ไม่นานพี่ดินก็ถอนจูบออก เขาฝังจมูกลงมาที่แก้มของฉันแล้วสูดลมหายใจเข้าแรงๆ จากนั้นพี่ดินก็เอาแต่จ้องหน้าฉันด้วยรอยยิ้มบางๆ
มันทำให้ฉันรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวราวกับกำลังจ่อกองไฟอยู่เลยตอนนี้ สีหน้าฉันคงแดงเหมือนลูกมะเขือเทศแน่เลย
ตึกตัก ตึกตัก!
ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ทั้งที่เมื่อกี้เขายังเป็นคนใจร้ายที่ทำให้ฉันร้องไห้ออกมาอยู่เลย แต่ตอนนี้เขากลับทำให้ใจฉันเต้นรัวซะงั้น นี่พี่ดินกำลังเล่นกับความรู้สึกของฉันอยู่ใช่ไหม
"เสียงหัวใจของคุณ....ทำไมมันเต้นแรงจัง" พี่ดินเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาราวกระซิบ
ไม่พูดเปล่าเขาเอามือมาจิ้มๆ ตรงหน้าอกข้างซ้ายของฉันด้วยความซุกซน
พรึ่บ!
ฉันรีบดันตัวออกจากพี่ดิน พยายามก้มหน้าก้มตาหลบสายตาเขาพร้อมกับพับผ้าต่อ ใจฉันมันยังเต้นดังโครมๆ ราวกับภายในอกเกิดแผ่นดินไหวอย่างงั้นแหละ
บ้าจริง! ทำไมฉันต้องเผลอยิ้มด้วย รู้สึกควบคุมตัวเองไม่ได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แรงรัก แรงสวาท 20+
อีดอก ร้องไห้แม่ร่งทุกตอน อีฟายยยยยย...