แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 66

[ Talk แผ่นดิน ]

เมื่อกี้ไอ้ชาติลูกน้องคนสนิทของผมโทรมาบอกว่ากอบัวหนีไป พอได้ยินแบบนั้นหน้าผมมันชาไปหมด ทำอะไรไม่ถูกนอกจากหัวเราะออกมาอย่างสมเพชตัวเอง

หึ! มันน่าตลกจริงๆ ใช่ไหม เธอหนีผมไปจริงๆ ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะกล้าหนีไปแบบนี้ ผมให้ลูกน้องหาเบาะแสคนที่พาเมียผมหนีไปว่ามันเป็นใคร อีกไม่นานก็คงจะรู้ตัวเพราะไอ้ชาติมันจำทะเบียนรถยนต์ได้

แต่มันแปลกตรงที่กอบัวเธอไม่น่าจะรู้จักใครที่พาเธอหนีไปได้เลย พอผมโทรไปหาเธอก็ไม่แม้แต่จะรับสายแถมยังปิดเครื่องหนีผมอีก ให้มันได้แบบนี้สิวะ!

ตุบ! ผมทนไม่ไหวจนต้องระบายกับโต๊ะทำงานตรงหน้า

"แม่งเอ้ย!"

ผมได้แต่ก้มหน้าเอามือยีหัวตัวเองแรงๆ ภายในใจมีแต่ความรู้สึกแย่ๆ เต็มไปหมด ทำไมเธอต้องหนีผมไปด้วยวะ ผมบอกให้เธอรอผมกลับไปไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงได้ดื้อขนาดนี้

ผมแทบจะไม่เป็นอันทำอะไรแล้วตอนนี้ ใจผมมันกระวนกระวายไปหมด อยากจะออกไปตามหาเธอตั้งแต่ตอนนี้เลยด้วยซ้ำ แต่ก็ยังไปไหนตอนนี้ไม่ได้

ผมสั่งให้ลูกน้องไปเฝ้าที่บ้านกอบัวไว้แล้วเผื่อเธอจะกลับไปที่บ้าน

ตอนนี้ผมต้องรีบเคลียร์งานทุกอย่างจะได้ไปตามหากอบัวได้ ผมต้องไปคุยกับพ่ออีกครั้ง เรื่องลูกของผมกับกอบัว และเรื่องที่พ่อจะบังคับผมให้แต่งงานกับคนที่พ่อหาให้ ซึ่งแน่นอนว่าคนอย่างผมไม่มีทางแต่งแน่ๆ เพราะสิ่งที่ผมเกลียดที่สุดคือการแต่งงาน

ไอ้เรื่องแต่งงานผมก็เพิ่งรู้ตอนที่ผมไปบอกพ่อว่ากอบัวเธอท้องและบอกว่าผมขอยกเลิกข้อตกลงทั้งหมด

ก่อนหน้านี้ผมพยายามจะคุยกับพ่อหลายครั้ง แต่พ่อผมไม่ยอมเปิดโอกาสให้ผมพูดอะไรเลย

หลังจากเคลียร์งานเสร็จผมก็รีบขับรถกลับบ้านทันที

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่...

พ่อกำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องโถงใหญ่ของบ้าน ผมรีบเดินตรงเข้าไปหาพ่อทันที

"ผมมีเรื่องต้องคุยกับพ่อ"

"ถ้าเป็นเรื่องเดิมๆ แกไม่ต้องมาพูดให้เสียเวลา ฉันไม่อยากจะฟัง"

"....."

"ไปรับหนูจีนแล้วพากันไปลองชุดแต่งงาน เขารอแกมาสองวันแล้ว เดี๋ยวทางฝั่งนู้นเขาจะว่าเอาได้"

"ผมไม่ไป ผมบอกไปตั้งแต่แรกแล้วว่าผมไม่แต่ง"

"งานแต่งแกฉันจัดการหมดแล้ว จะยกเลิกไม่ได้"

"ให้ไอ้เดเนียลมันแต่งแทนสิครับ!"

"แกพูดบ้าอะไรของแก"

"แล้วเรื่องที่ผมเคยตกลงกับพ่อไว้ ผมยังยืนยันคำเดิม พ่ออยากจะตัดหุ้นผมออกจากบริษัท พ่ออยากจะยึดบ่อนคาสิโนผมไปก็ตามใจพ่อแล้วกัน ผมจะพากอบัวกับลูกเข้ามาอยู่ในบ้าน"

"ฉันไม่ต้อนรับ ฉันต้องการแค่หลานของฉัน" พ่อพูดพลางจิบกาแฟต่ออย่างเย็นชา ไม่แม้แต่จะให้ความสนใจกับสิ่งที่ผมพูดเลยสักนิด

"อย่าลืมว่าแกเป็นคนเสนอฉันเองตอนแรก เรื่องที่จะจ้างให้เธอท้อง"

ผมตั้งใจจะตกลงเรื่องนี้กับพ่อแล้ว วันที่ผมรู้ว่ากอบัวท้อง ผมตัดสินใจกลับบ้าน นั่งคุยกับพ่อถึงเรื่องนี้แต่พ่อกลับไม่ยอม ซ้ำร้ายไอ้เวรเดเนียลมันก็ดันไปพูดบอกกอบัวถึงเรื่องทั้งหมดอีก

ผมรู้ว่าไม่ช้าก็เร็วเธอก็ต้องรู้ แต่ผมอยากให้เธอรู้หลังจากที่ผมเคลียร์กับพ่อเสร็จแล้ว ผมจะบอกเธอทุกอย่างที่ผมโกหกเธอ แต่มันก็สายเกินไปสินะ เธอคงจะเกลียดหน้าผมไปแล้ว ไม่งั้นเธอคงจะไม่หนีผมไปแบบนี้

ถ้าผมไม่มัวแต่สับสนความรู้สึกของตัวเอง ป่านนี้กอบัวเธอคงจะไม่หนีผมไปแบบนี้ มันเป็นเพราะผมไม่ยอมอธิบายอะไรให้เธอฟังเอง ผมแค่คิดว่าให้ทุกอย่างมันลงตัวกว่านี้ แล้วผมจะบอกจะอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟัง

ทำไมกันนะ ทั้งๆ ที่เธอก็ขอร้องให้ผมบอกเรื่องทั้งหมดกับเธอแล้ว ตอนมีโอกาสได้พูดผมกลับไม่ยอมพูด พอมาตอนนี้ที่เธอหนีไปแล้ว ถึงอยากพูดมากแค่ไหนก็คงพูดให้เธอฟังไม่ได้ มันสมควรแล้วล่ะ

ผมไม่น่ากลับมากรุงเทพแล้วปล่อยเธอไว้แบบนั้นเลย ถ้าผมยังอยู่ที่นั่นเธอคงหนีผมไปไหนไม่ได้ กอบัวนะกอบัว เธอจะรู้บ้างไหมว่าผมเป็นห่วงเธอกับลูกมากแค่ไหน

ผมเพิ่งรู้ว่าการที่เรารักใครสักคน มันทำให้รู้สึกอะไรได้มากมายขนาดนี้ ผมไม่เคยคิดภาพเลยว่าตัวเองจะมีความรัก จนได้มาเจอกับกอบัว ความไร้เดียงสาจนซื่อบื้อของเธอมันทำให้ผมทั้งรักทั้งหลงเธอจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว

แต่ผมมันเป็นพวกทิฐิสูง กำแพงในใจผมมันสูงเกินไป กว่าจะรู้ใจตัวเองจริงๆ ก็ตอนที่หลอกเธอไปแล้ว ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ถ้าผมรู้ใจตัวเองเร็วกว่านี้ผมคงไม่ทำ ผมคงไม่ตกลงกับพ่อแบบนั้น สุดท้ายแล้วที่เรื่องมันเป็นแบบนี้มันเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของผมเองผมรู้ดี

ผมที่กำลังจะเป็นพ่อคนแต่ลูกเมียกลับหนีหายเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเองมันน่าสมเพชตัวเองเกินทน แล้วผมจะไปตามหาเธอได้ที่ไหนกันล่ะ มองไปรอบด้านก็เจอแต่ความว่างเปล่า ประเทศไทยก็ไม่ใช่เล็กๆ กว่าจะหาลูกกับเมียเจอไม่รู้ว่าผมต้องจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่

ทางไอ้ชาติตอนนี้ก็กำลังออกตามหากอบัวอยู่ ผมละอยากเห็นน้ำหน้าของไอ้คนที่พาเมียผมหนีจริงๆ ว่ามันเป็นใคร มันกล้ามากจริงๆ ที่มาท้าทายทำกับผมแบบนี้

ตอนนี้ผมกำลังครุ่นคิด มันมีคนน่าสงสัยอยู่คนหนึ่งที่ผมคิดว่าจะเป็นคนพาเมียผมหนีไป แต่ผมไม่แน่ใจนักเพราะพ่อใช้ให้มันไปคุมงานที่ต่างจังหวัดอยู่ แล้วมันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบ้านที่ผมพากอบัวไปซ่อนไว้คือที่ไหน

แต่ยังไงผมก็ต้องสงสัยมันไว้ก่อน เพราะมันชอบเสือกกับชีวิตผมมาหลายครั้งแล้ว และครั้งนี้ก็น่าจะเป็นมันอีกนั่นแหละ

ไอ้เดเนียล ไอ้เด็กเวร!