แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 82

พี่ดินใช้เวลาปลอบฉันนานนับชั่วโมงกว่าที่ฉันจะหยุดร้องไห้ แต่ถึงอย่างนั้นความรู้สึกจุกแน่นภายในอกก็ยังไม่เลือนหายไปไหน เรื่องที่ฉันไม่ได้เป็นลูกแท้ๆ ของแม่ นึกถึงทีไรขอบตามันก็ร้อนผ่าวและเปียกชื้นขึ้นมาทุกที

"กอบัว ตอนนี้คุณควรหยุดร้องไห้ได้แล้ว ห่วงตัวเองกับลูกก่อน"

ฉันพยักหน้าตอบพี่ดิน ซึ่งก็จริงอย่างที่เขาพูด ตอนนี้สิ่งที่ฉันควรห่วงมากที่สุดก็คือลูก หากฉันมัวแต่เศร้าลูกก็จะพลอยแย่ตามไปด้วย ถึงจะพูดแบบนั้นแต่พอเอาเข้าจริงๆ มันก็ทำยากอยู่เหมือนกัน

"หิวไหม เดี๋ยวผมพาไปหาอะไรกิน"

"พี่ดินยังทำงานไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ บัวรอได้ค่ะ"

พี่ดินเอาเลื่อนมือขึ้นมาลูบหัวฉันเบาๆ

"ดูสิ ร้องไห้ตาบวมเป่งเลย"

"บัวจะพยายามไม่ร้องนะคะ" ฉันฝืนยิ้มจางๆ ให้พี่ดิน

"งั้นเดี๋ยวผมทำงานเสร็จ ผมจะพาคุณพาหาอะไรอร่อยๆ กินนะ อย่าคิดมากเลย คุณไม่ได้ทำผิดอะไร"

คำพูดของพี่ดินทำให้ฉันเริ่มรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง ฉันพยักหน้าแทบการตอบ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นไปทำงานต่อ

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

จู่ๆ เสียงเคาะประตูห้องทำงานของพี่ดินก็ดังขึ้น

"เข้ามา" พี่ดินเอ่ยบอกเจ้าของเสียงเคาะที่อยู่หลังประตู

แกร๊ก!!

หลังจากสิ้นเสียงของพี่ดินประตูก็ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับหญิงสาวหน้าอกตูมที่สวมกระโปรงสั้นจนเกือบเสมอหูเดินเข้ามาภายในห้อง

การแต่งตัวของเธอไม่เหมือนคนที่กำลังจะมาทำงานเอาเลยสักนิด จะว่าไปฉันก็รู้สึกคุ้นหน้าเธออยู่เหมือนกันนะ

อ๋อ! จำเธอได้แล้ว เธอคือผู้หญิงคนที่มีอะไรกับพี่ดินในห้องทำงานวันนั้น

ฉันหันขวับไปมองพี่ดินตาเขียวปั๊ดทันที พี่ดินเองก็กำลังมองมาทางฉันอยู่เหมือนกัน ตอนนี้สีหน้าเขาดูเป็นกังวลเอามากๆ

ไม่ต้องกลัวหรอกว่าฉันตะโกรธเขาหรือเปล่า เพราะฉันโกรธแน่ๆ !!

"มีอะไร" พี่ดินเอ่ยถามเธอคนนั้น เเต่สายตาไม่กล้ามองเธอเลย

"พอดีว่านิดาเอาเอกสารมาให้เซ็นค่ะ" เธอตอบเสียงหวาน แค่ฟังฉันก็รับรู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังอ่อยพี่ดินอยู่

ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เพื่อแสดงออกถึงความไม่พอใจแล้วลุกขึ้นเดินไปนั่งลงบนตักของพี่ดินพร้อมกับเอามือคล้องคอเขาไว้

"เอาวางไว้ แล้วก็ออกไป" ฉันบอกเธอคนนั้นเสียงแข็ง

"จะให้นิดาออกไปได้ยังไงล่ะคะ คุณดินยังไม่เซ็นเอกสารเลย" เธอตอบพร้อมกับแสยะยิ้มใส่ฉัน

"พี่ดิน เซ็นสิคะ !!"

"จ้ะๆ เซ็นๆ ดะ เดี๋ยวนี้แหละครับเมียจ๋า" พี่ดินหยิบปากกาออกมาเซ็นเอกสารด้วยมือที่กำลังสั่นเทา

"เซ็นตรงนี้ด้วยสิคะ"

เธอคนนั้นโน้มตัวลงมาชี้จุดเซ็นให้พี่ดิน ก็เหมือนจะเป็นการหวังดีอยู่หรอกนะ แต่ฉันกลับรู้สึกว่าที่เธอทำแบบนี้เป็นเพราะอยากจะให้พี่ดินเห็นเนินอกที่แทบจะทะลักบราเซียออกมามากกว่า ก็เล่นปลดกระดุมเม็ดบนออกซะขนาดนั้น

หึ! วันหน้าไม่แก้ผ้ามาทำงานเลยล่ะ!

ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบนโลกนี้ยังมีผู้หญิงแบบเธออยู่จริงๆ ตั้งใจจะอ่อยพี่ดินเอาให้ได้ ทั้งๆ ที่ฉันแสดงความเป็นเจ้าของขนาดนี้แล้ว

ฉันละสายตาแล้วหันไปมองพี่ดินก็พบว่าเขากำลังจ้องหน้าอกของเธอตาไม่กะพริบ

"พี่ดิน !!" ฉันตวาดเรียกชื่อพี่ดินเสียงดังลั่นจนเขาตกใจสะดุ้ง

"อะ ฮะๆ ว่าไงนะ"

"เซ็นตรงนี้ค่ะ^_^"

พี่ดินรีบจรดปากกาเซ็นอย่างร้อนรน พอเซ็นเสร็จเธอคนนั้นก็เดินออกไปจากห้อง แต่ก่อนที่จะออกไปเธอกลับส่งยิ้มเย้ยให้ฉันราวกับต้องการจะบอกว่าตัวเองคือผู้ชนะ

หึ! ก็ดูพี่ดินสิ โดนอ่อยแค่นี้ก็เกือบจะเคลิ้มตามเธอแล้ว แล้วฉันจะไว้ใจให้เขามาบริษัทคนเดียวได้ยังไง

"พี่ดินปล่อยบัว" ฉันทำท่าจะลุกขึ้นยืน แต่พี่ดินก็กอดเอวฉันเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

"ที่รัก..."

"ไม่ต้องมาพูดแบบนี้เลยค่ะ" ฉันหยิกแขนพี่ดินด้วยความหมั่นไส้

"อะ โอ๊ย...กอบัวผมเจ็บนะ" พี่ดินยอมปล่อยกอดออกแล้วก็ลูบแขนตัวเองป้อยๆ เขาพยายามทำตัวให้ดูน่าสงสารแต่ฉันกลับไม่สงสารเขาเลยสักนิด

ฉันยืนกอดอกจ้องหน้าพี่ดินตาเขม็ง รู้สึกไม่พอใจเอามากๆ ที่พี่ดินหน้าอกเธอแบบนั้น

พี่ดินเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆ ให้ฉัน

"ทำไมต้องมองนมเธอด้วย !!"