ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! นิยาย บท 117

บทที่ 117 บัตรเชิญงานมหาลัย

มหาลัย Jถือว่าเป็นมหาลัยที่สำคัญในประเทศ ผลการเรียนสูงขึ้นทุกปี คนที่จบมาก็มีความสามารถ

งานสถาปนามหาลัย ต้องยิ่งใหญ่อยู่แล้ว และทุกวันจะเชิญแขกผู้มีเกียรติระดับสูงเข้าร่วม

ลู่เจิงก็เป็นหนึ่งในตัวแทน ของวัยรุ่นที่ทำธุรกิจ

และเจียงสื้อสื้อ ก็จะไปเยี่ยมมหาลัย ในฐานะของศิษย์เก่า

และตาม ลู่เจิงไปห้องประชุมฟังเขาบรรยายย

หลังจากทานข้าวเสร็จ เจียงสื้อสื้อบอกลา ลู่เจิง และกลับมาบ้าน

……

ตอนนี้ ในจิ้นกรุป

จิ้นเฟิงฉินจัดการงานที่อยู่บนโต๊ะ ตอนนี้ผู้ช่วยก็เดินเข้ามา เขาเคาะประตูและเดินเข้ามา ในมือของเขาถือบัตรเชิญอยู่หนึ่งฉบับ

“ท่านประธาน วันมะรืนมหาลัยJจัดงานสถาปนา เชิญให้คุณไปเป็นแขกรับเชิญตอนจบ”

หลังจากที่จิ้นเฟิงฉินรับงานของบริษัท ก็ทำความดีในนามของจิ้นกรุปมากมาย และหนึ่งในนั้นคือช่วยนักเรียนที่ยากจนแต่ผลการเรียนดีของมหาลัยJ ซื้อหนังสือเครื่องใช้ เป็นต้น

บริจาคให้มหาลัยJทุกปี น่าจะประมาณหนึ่งร้อยล้าน

ดังนั้นงานสถาปนาครั้งนี้ ผู้อำนวยการก็เชิญจิ้นเฟิงเหราเข้าร่วมด้วย

พูดจบ จิ้นเฟิงฉินยังคงจัดการกับเอกสารในมืออยู่ ใบหน้าสง่างามของเขายังคงไร้อารมณ์ เขามองดูขั้นตอนของวันนั้นสักพัก ก็พูดออกมาช้าๆ ว่า “ให้เฟิงเหราไปเถอะ วันมะรืนผมไม่มีเวลา”

ผู้ช่วยพยักหน้ารับ ตอนที่จะจากไป จิ้นเฟิงเหราก็เดินเข้ามาพูดว่า “พี่ วันมะรืนผมนัดประธานสู ตรวจงานครับ! พี่ไปเองเถอะ! ไปพักใจสักหน่อย พี่ดูอารมณ์พี่ไม่กี่วันมานี้สิ ทำให้ลูกน้องตกใจจนทำงานไม่ได้แล้ว”

ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างได้ยินแบบนี้ก็พยักหน้ารับแรง! จิ้นเฟิงฉินไม่กี่วันมานี้ นอกจากงานก็มีงาน ถึงแม้จะไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ว่าผู้ชายคนนี้ เดินไปไหนก็มีแต่กลิ่นอายของเขา ให้คนอื่นรู้สึกกลัว

คนทั้งบริษัทรู้สึกว่าเขาไม่ปกติ ทุกคนทำอะไรต้องระวังแล้วระวังอีก กลัวว่าถ้าไม่ระวังจะทำให้ท่านประธานผิดใจ

จิ้นเฟิงฉินไม่ได้สนใจงานสถาปนามหาลัยเลยสักนิด ได้ยินว่าจิ้นเฟิงเหราไม่มีเวลาไป เขาก็พูดต่อว่า “งั้นก็เอากลับไปเถอะ!”

ก็แค่งานสถาปนามหาลัยแค่นั้น เข้าไม่เข้าร่วมก็ไม่เป็นไร

“……”

จิ้นเฟิงเหราก็ถอนหายใจออกมา และพูดว่า “มหาลัย Jเป็นมหาลัยของพี่สะใภ้ พี่แน่ใจว่าจะไม่ไป? พี่ พี่ไม่อยากไปเอาพี่สะใภ้กลับมาเหรอ? ทำไมไม่ใช้โอกาส”

ตอนแรกเขาจะไม่บอกจิ้นเฟิงฉิน วันงานสถาปนา ทั้งสองคนได้มาเจอกัน พี่ชายเขาต้องตกใจแน่ๆ

สุดท้ายพี่เขากลับดื้อขนาดนี้.....พูดอะไรก็ไม่ยอมเข้าร่วม จิ้นเฟิงเหราเลยพูดเรื่องนี้ออกมา

ฟังจบ จิ้นเฟิงฉินก็ขมวดคิ้วขึ้น เจียงสื้อสื้อก็ไปงานสถาปนามหาลัยด้วย?

ความจริงไม่กี่วันนี้สงบลง จิ้นเฟิงฉินคิดจะไปหาเจียงสื้อสื้อ ถามให้ชัดเจนว่าเธอชอบเขาอยู่แท้ๆ และทำไมต้องหลบหน้าด้วย

แต่ว่าเห็นท่าทางหนักแน่นของเธอวันนั้นที่หน้าประตูตระกูลจิ้น จิ้นเฟิงฉินกลับลังเล

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!