แต่งงานกับมหาเศรษฐี! นิยาย บท 8

ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้ชายที่ดึงดูดใจเล็กน้อยออกมาจากหูของเธอ และไป่ ฉง หันศีรษะของเธอด้วยความประหลาดใจ เพียงเห็นชายสวมหน้ากากสีเงินยืนอยู่ข้างเธอ แสงไฟจากโคมไฟถนนทำให้รูปร่างสูงใหญ่ดูบึกบึน แม้ว่าเขาจะยังสวมหน้ากากอยู่ แต่การมองลงมาที่ใบหน้าด้านข้างของเธอก็สัมผัสได้และอ่อนโยนอย่างอธิบายไม่ได้ จู่ๆ ไป่เฉียงก็ไม่กล้ามองเขา ดวงตาที่ลึกล้ำคู่นั้นทำให้เธอมีภาพลวงตาว่าเธอจะถูกดูดเข้าไปในหลุมดำ

เมื่อนึกถึงการที่เขาช่วยเธอที่บาร์ ไป่เฉียงก็พยักหน้าอย่างสุภาพให้เขา และขอบคุณเขาอย่างจริงใจ: "ขอบคุณที่ช่วยฉันมากในวันนี้ ฉันไม่รู้จะขอบคุณยังไงจริงๆ"

“ถ้าคุณอยากจะขอบคุณผมจริงๆ” จู่ๆ ชายคนนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย และน้ำเสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความขี้เล่น “คุณช่วยบอกข้อมูลติดต่อของคุณให้ผมหน่อยได้ไหม”

ดวงตาของ Bai Qiong เบิกกว้าง และเธอก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า "ทำไมคุณต้องการข้อมูลติดต่อของฉัน"

ในความคิดของเธอ พวกเขาไม่ได้มาจากโลกเดียวกันเลย และพวกเขาจะไม่มีวันได้พบกันอีกในอนาคต และทันใดนั้นชายแปลกหน้าก็ถามข้อมูลติดต่อของเธอ มันเป็นไปไม่ได้ที่ Bai Qiong จะไม่ระวังตัว

ชายคนนั้นยังคงหัวเราะ น้ำเสียงของเขาจริงจัง แต่สิ่งที่เขาพูดนั้นไร้เหตุผล: "แล้วถ้าฉันบอกว่า... ฉันเป็นหนึ่งในคนที่คุณชอบล่ะ?"

Bai Qiong สับสนมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกแต่ผู้ชายคนนี้กลับบอกว่าเขาโดนใจ? Bai Qiong อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเขาเมาเหมือน Dai Xiaojia และกำลังพูดเรื่องไร้สาระหรือไม่ โชคดีที่รถจากบาร์ขับผ่านในขณะนี้เช่นกัน และไป่ ฉงก็กระซิบว่า "ฉันขอโทษ ฉันแต่งงานแล้ว" เธอช่วยได เสี่ยวเจียเข้าไปในรถ

ชายคนนั้นยืนอยู่ในที่ที่เขาอยู่ ดูรถขับไป่เฉียงออกไป การจ้องมองของเขาภายใต้หน้ากากสีเงินนั้นคลุมเครือ ข้างหลังเขา เจ้าของบาร์เอามือใส่กระเป๋า แกว่งไปด้านข้าง แล้วถามแปลก ๆ ว่า: "ด้วยตัวตนของคุณ การหาข้อมูลติดต่อของเธอจะใช้เวลาไม่กี่นาทีไม่ใช่หรือ หาคนที่จะตรวจสอบมัน กวนทำไม" ทำไมไม่ถามเลยรู้ไหมว่าจะทำให้นางงามตกใจ"

เมื่อเห็นว่ารถหายไป ชายคนนั้นก็ถอนสายตาออก ชำเลืองมองเจ้าของบาร์ แล้วยักไหล่อย่างอารมณ์ดี: "ฉันแค่อยากเห็นเธอปฏิเสธฉัน"

เจ้าของบาร์มองท้องฟ้าอย่างพูดไม่ออกและถอนหายใจ: "ฉันเรียกคุณมาที่นี่ด้วยเจตนาดี แต่คุณ 'ให้' ไวน์ต่างประเทศหนึ่งขวดแก่ฉันโดยเปล่าประโยชน์"

ชายคนนั้นหัวเราะเบา ๆ หันหลังกลับและเดินกลับไปที่บาร์พร้อมกับเขา

นาฬิกาชี้ไปที่เที่ยงคืน และบริเวณที่อยู่อาศัยทั้งหมดก็เข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้ว

Bai Qiong ขอให้รถพิเศษของบาร์พาพวกเขาไปชั้นล่างที่บ้านของ Dai Xiaojia จากนั้นก็กลับไป และเธอกังวลเกี่ยวกับ Dai Xiaojia ที่ยังสั่นเล็กน้อยเมื่อเดิน ดังนั้นเธอจึงขึ้นไปชั้นบนและกลับบ้าน

เธอจำได้ว่า Dai Xiaojia ซื้อบ้านหลังนี้ได้ไม่ถึงสองปี ในเวลานั้น เธอและเพื่อนร่วมงานมาเพื่อทำให้บ้านอบอุ่นขึ้น เธออิจฉาบ้านหลังนี้มากที่มีการระบายอากาศและแสงสว่างที่ยอดเยี่ยม การตกแต่งที่เรียบง่ายและสะดวกสบาย

แต่เมื่อเขาก้าวเข้าไปในบ้านหลังนี้อีกครั้ง ไป่เฉียงแทบจะไม่สามารถหาเงาของเวลานั้นได้เลย ไม่มีเฟอร์นิเจอร์หลายอย่างในบ้าน ยกเว้นชุดโซฟาในห้องนั่งเล่น เท่าที่ฉันสังเกต ฉันไม่พบการตกแต่งที่เรียบร้อยเลย ตู้เย็นในครัวเปิดโล่ง แต่ไม่มีสิ่งใดอยู่ในนั้น และเศษอาหารบางส่วนก็กระจายอยู่บนพื้น