“คุณ……”
ถังเฉียวหว่านหน้าแดงแจ๋ กำลังจะเปล่งเสียง เสียงทุ้มแหบพร่าของหลงอี้เชินก็ดังเข้าหูเธอ
“ยินดีด้วย สมปรารถนาสักทีนะ”
“ว่าไงนะ?” ถังเฉียวหว่านค่อนข้างประหลาดใจ ยังไม่ตอบสนอง
หลงอี้เชินเปลี่ยนสายตาเป็นลุ่มลึกรุนแรงมองใบหน้าเล็กเธอที่แดงก่ำ แล้วพูดต่อเสียงเข้ม “คุณได้เห็นสิ่งที่คุณอยากเห็นสักที”
“……” ถังเฉียวหว่านแทบโกรธจนกระอักเลือด หน้าแดงร้อนฉ่า หลับตาปี๋ทันที “ใครอยากเห็นตรงนั้นของคุณ คุณมันไอ้หื่น ไม่คิดว่าคุณจะนอนล่อนจ้อน”
ชอบนอนล่อนจ้อนก็เป็นไอ้หื่นแล้วเหรอ?
หลงอี้เชินเหลือบมองเธอ แขนยาวหยิบผ้าขนหนูที่วางไว้บนหัวเตียงมาพัน แล้วเดินไปตรงหน้าเธอ
จากนั้นเขาก็จับมือเล็กของถังเฉียวหว่านมาลูบหน้าอกเขา
ร่างกายเขาร้อนเหมือนเหล็กร้อน พอฝ่ามือถังเฉียวหว่านแตะโดนก็ชักมือกลับโดยอัตโนมัติ แต่หลงอี้เชินจับเธอไว้ไม่ปล่อย
เธอเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เห็นหลงอี้เชินกำลังยืนตรงหน้าเธอ สายตาก็มองร่างเขาโดยไม่รู้ตัว
เห็นท่อนล่างเขาถึงแม้จะพันผ้าขนหนูอยู่ แต่ท่อนบนเปลือยเปล่า เธอกำลังจะละสายตากลับมา เสียงหลงอี้เชินที่ทุ้มแหบกว่าเมื่อกี้ก็ดังขึ้นข้างหูเธอ
“ยังดูไม่พอเหรอ?”
กลิ่นอายความเป็นชายปะทะเข้ามาพร้อมเสียงเขา ขนตาเรียวยาวของถังเฉียวหว่านสั่นระริก
เงยหน้าขึ้น เธอสบตาหลงอี้เชินที่ลุ่มลึกทวีความปรารถนาอันมืดมิด หัวใจก็สั่นสะท้านอีกครั้ง เกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาในหัวใจ
เธอกระตุกมือที่ถูกเขาจับอยู่ “คุณปล่อยฉัน คุณคิดจะทำอะไร?”
หลงอี้เชินจับข้อมือเธอไว้แน่นไม่ยอมให้เธอดิ้น เอาฝ่ามือเธอแนบหน้าอกร้อนฉ่าของเขาอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ