ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ นิยาย บท 9

“ซีซาร์”

เสียงทุ้มต่ำมีเสน่ห์อันคุ้นเคยดังขึ้น สโนวแมสติฟฟ์ที่พุ่งตัวไปหาถังเฉียวหว่านก็เคลื่อนตัวไปข้างๆ ถังเฉียวหว่านด้วยความปราดเปรียว

ไม่ได้โดนสโนวแมสติฟฟ์กระโจนใส่ล้มลงกับพื้น ถังเฉียวหว่านก็ถอนหายใจยาวเหยียด จากนั้นก็ยกสายตาขึ้นมองคนที่เพิ่งเปล่งเสียงออกมา

นอกห้องน้ำคือห้องนอน บนเตียงหรู หลงอี้เชินเอาหลังพิงหัวเตียงอยู่ ร่างแกร่งท่อนบนเปลือยเปล่า แขนยาวแน่นหนากอดอกด้วยความเกียจคร้าน สายตาอันทรงเสน่ห์หรี่ลงจ้องมองร่างถังเฉียวหว่านอย่างคลุมเครือ

“คุณ……” เมื่อเห็นเขา ถังเฉียวหว่านก็ประหลาดใจ ได้สติกลับมาแล้วนึกขึ้นได้ว่าตัวเองตื่นมาในอ่างอาบน้ำ ก็ถามขึ้น “เมื่อคืนคุณช่วยฉันไว้เหรอ? ทำไมฉันนอนในอ่างอาบน้ำ?”

คิ้วสวยของหลงอี้เชินเลิกขึ้นเบาๆ ยกริมฝีปากบางอันดูดี “ไม่งั้นล่ะ? คุณอยากนอนเตียงเดียวกับฉันเหรอ?”

ได้ยินดังนั้น ถังเฉียวหว่านก็หน้าแดงอย่างกระอักกระอ่วน ก็ได้ เธอไม่อยาก

เธอพบว่าผู้ชายตรงหน้าใจดำว่าที่เธอคิดเอาไว้

เห็นสายตาเขาที่จ้องร่างตนอยู่ตลอด ถังเฉียวหว่านผลุบตาลงโดยไม่รู้ตัว ถึงได้พบว่าผ้าขนหนูของเธอมันหลุดไปแล้ว ถูกเจ้าสโนวแมสติฟฟ์ที่ชื่อซีซาร์กดใต้สองอุ้งเท้าหน้าของมัน

ไม่ต้องบอกเลย ผ้าขนหนูของเธอจะต้องโดนอุ้งเท้าของมัน ‘ดึง’ หลุดไปตอนที่สโนวแมสติฟฟ์กระโจนใส่เธออย่างแน่นอน

เธอไม่ได้สวมอะไรสักชิ้น และสายตาหลงอี้เชินวนเวียนอยู่บนร่างเธอโดยไม่ไตร่ตรองสักนิด เธอรู้สึกละอายใจ โกรธเคืองอยู่ในใจ

“คุณมองพอหรือยัง?”

สิ้นเสียง เธอก็รีบย่อตัวไปดึงผ้าขนหนู แต่เจ้าสโนวแมสติฟฟ์กดไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

เธอแค่ดึงผ้าขนหนูมาปิดส่วนสำคัญของตัวเอง จากนั้นก็มองไปทางหลงอี้เชิน หวังว่าเขาจะสั่งให้เจ้าสัตว์ขนาดใหญ่ตัวนั้นปล่อยอุ้งเท้า

แต่หลงอี้เชินนั่งนิ่ง ดวงตาทรงเสน่ห์ปิดลงอย่างเกียจคร้าน ริมฝีปากบางเม้มแน่น ราวกับไม่คิดจะออกคำสั่ง

เธอออกแรงเล็กน้อย สโนวแมสติฟฟ์ตัวนั้นทำท่าจะกระโจนใส่เธอ ไม่มีทางเลือก เธอกัดริมฝีปากกระจับสีพีช แล้วมองไปทางหลงอี้เชินอีกครั้งด้วยสายตาคับแค้นใจ