ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ นิยาย บท 25

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ถังเฉียวหว่านยื่นนิ้วมือออกมาชี้ไปที่หัวของตัวเอง ยิ้มเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบาน “ในหัวของฉันมีพื้นที่ไว้ให้ผู้ชายแค่คนเดียว แต่ผู้ชายคนนั้นไม่มีทางที่จะเป็นนาย”

คำพูดของเธอทำให้ลู่เยี่ยนยู่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก หงุดหงิดและไม่พอใจ

สายตาของเขาจับจ้องอยู่บนชุดเดรสสีชมพูขาวคอใบบัวที่สวมอยู่บนร่างของเธอ พูดอย่างเสียดสี “ถังเฉียวหว่าน เธอหาผู้ชายคนใหม่ได้เร็วขนาดนี้เลยเหรอ? เธอนั้นคิดถึงผู้ชายมากขนาดไหน? เสื้อตัวนี้ก็คงเป็นเสื้อที่ผู้ชายคนนั้นซื้อให้เธอใช่มั้ย?”

ในความทรงจำของเขา เสื้อผ้าที่ถังเฉียวหว่านใส่จะเป็นเสื้อผ้าราคาถูก อีกอย่างล้วนเป็นแบบที่สวมใส่สบาย น้อยมากที่จะใส่กระโปรง

และแบรนด์กระโปรงที่อยู่บนตัวเธอ โลกใบนี้มีคนเพียงแค่สองพันคนถึงจะได้ใส่มัน แม้แต่ดาราดังของต่างประเทศหรือในประเทศก็น้อยมากที่จะได้ใส่มัน

พูดจบ เขาก็ยื่นมือออกไปจับคางของถังเฉียวหว่านเอาไว้ จ้องมองเธอด้วยสายตาที่ขุ่นเคือง “เธอนอนกับผู้ชายคนนั้นกี่ครั้งแล้ว？”

คำพูดของเขาดูถูกถังเฉียวหว่าน สายตาของเธอเย็นชาอย่างมาก อยากที่ตบเขาสักฉาด แต่เธอก็ไม่ทำ

ตบเขา รังแต่จะทำให้มือเธอสกปรก

จึงระงับความโกรธ ความคับแค้นใจ ความโศกเศร้าทั้งหมดเอาไว้ เธอยิ้มอย่างใจเย็น “ไม่เกี่ยวกับนาย แต่ไม่ต่ำกว่าร้อยครั้ง ร้อยครั้ง? ดวงตาที่เย็นชาของลู่เยี่ยนยู่กลายเป็นสีแดง พูดอย่างเย้ยหยัน เธอมันสันดานไพร่จริงๆ”

ดูเหมือนว่าไฟที่อยู่ในใจของเขาที่กำลังจะระเบิดออกมาจากตัวเขา และเขาไม่มีที่ระบาย ทันใดนั้นดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา และเขายื่นมือออกไปเพื่อฉีกกระโปรงที่อยู่บนร่างของถังเฉียวหว่าน

ถังเฉียวหว่านสะดุ้งตกใจ และมองเขาอย่างตื่นตระหนก “นายทำอะไร? นายบ้าไปแล้วเหรอ?”

เธอวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว แต่กลับถูกลู่เยี่ยนอยู่จับเอาไว้ได้ แล้วโยนเธอขึ้นไปบนรถ

หลังกระแทกพื้น เธอเจ็บจนขมวดคิ้ว

“ลู่เยี่ยนยู่ นายมันไม่ใช่คน” เธอตะโกนด้วยเสียงแหบแห้งปนเสียงร้องไห้ ดวงตาที่คอลไปด้วยน้ำตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ตามด้วยเสียงตบหน้าหนึ่งที ลู่เยี่ยนยู่หยุดการกระทำลงแล้ว

ดวงตาที่ดุร้ายแดงราวกับสีเลือดแตก จ้องมองถังเฉียวหว่านอย่างดุร้าย

“เธอตบฉัน? ถังเฉียวหว่าน เธอกล้าตบฉัน?” ลู่เยี่ยนยู่แววตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ แววตาเขายังคงลุกโชนไปด้วยไฟโกรธ

เขาที่ถูกตบจนโกรธเป็นไฟโดยไม่มีที่ระบาย ลู่เยี่ยนยู่หรี่ตาแล้วเข้าใกล้เธอ ยื่นมือใช้แรงบีบคางเธอเอาไว้อีกครั้ง แล้วพูดอย่างเย้ยหยัน “ถังเฉียวหว่าน เธอแสร้งทำเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ทำไม? เธอตื่นตระหนกทำไม เธอประหม่าทำไม? คิดว่าที่ฉันฉีกเสื้อผ้าเธอเพราะจะทำอะไรเธอเหรอ?”

เขายิ้มเยาะที่มุมปาก เอาปากไปใกล้หูเธอ นัยน์ตาสีแดงฉายแววรังเกียจ “เราคบกันมาสามปี เธอรู้หรือเปล่าว่าคู่หมั้นอย่างฉันทำไมถึงไม่แม้แต่จะจูงมือของเธอ และก็ไม่แตะต้องตัวเธอ เธอคิดว่าฉันนั้นให้เกียรติเธอเหรอ?”