บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 105

ในใจของหลิงหยิงเสวี่ยลนลานอย่างมาก รีบหันหลัง หลังจากนั้นก็ใช้มือทั้งสองข้างดึงซิปขึ้น กลับว่าไม่คาดคิดเมื่อดึงขึ้นแล้ว เธอรูดจนซิปออกมาเลย ซิปของแจ็กเกตหนังถูกรูดจนเสียแล้ว

ทันใดนั้น เธอเขินอายมาก ไม่นึกเลยว่าจะอับอายอยู่ต่อหน้าของหลินฮ่าว คนที่เธอไม่ชอบอย่างมากคนนี้ ยังไม่รู้ว่าหลินฮ่าวไอ้กุ๊ยเน่าๆคนนั้นจะทำให้เธออัปยศอดสูยังไงอีก！

“โธ่ จริงๆแล้วเมื่อกี้ผมอยากจะเตือนคุณ แจ็กเกตหนังของคุณเหมือนว่าจะเป็นของปลอม เกรงว่าคุณภาพไม่ค่อยผ่านนะ แต่เพราะว่าเหตุผลบางอย่างผมไม่มีโอกาสได้แสดงเจตนาที่ดีออกมา”หลินฮ่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่ถอนหายใจออกมา

เจตนาที่ดี？ดีกับแม่แกสิ！หลิงหยิงเสวี่ยอยากจะด่าอย่างหยาบคายจริงๆ！

“ลงไป ลงไป！”เธอพูดตะโกนด้วยน้ำเสียงที่ร้อนใจ คุณภาพจิตใจที่แข็งแกร่งทำให้เธอไม่ได้ระเบิดความโกรธออกมา ถึงขั้นไม่ได้พูดคำว่า “ไสหัวไป”สามคำนั้นกับหลินฮ่าว

“แต่ว่าผู้กองหลิงอยากจะสอบถามบางเรื่องกับผมไม่ใช่เหรอ？ครั้งแรกที่เราเจอกันผมก็เคยบอกคุณแล้วผมจะให้ความร่วมมือในการทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างพวกคุณเต็มที่ ผมเป็นพลเมืองดี……”หลินฮ่าวพูดออกมาฉอดๆไม่หยุด ต่อให้พูดมากแค่ไหนก็ไม่สามารถถ่ายทอดออกมาได้หมด

“คุณไสหัวไปซะ ไสหัวไป！”หลิงหยิงเสวี่ยโมโหแล้ว พูดคำรามเสียงดัง

หลินฮ่าวเช็ดน้ำลายบนหน้า ถอนหายใจพร้อมพูดว่า : “ช่างเถอะ ตำรวจก็คนเหมือนกัน ก็มีช่วงเวลาที่เป็นประจำเดือนทำให้หงุดหงิด ในฐานะที่เป็นพลเมืองดีสามารถเข้าใจได้”หลินฮ่าวถอนหายใจ ลงจากรถไป

“ปัง！”กระจกรถแตกทันที แก้วเก็บความร้อนลอยออกมาตามเศษกระจกแล้ว

กลับว่าเป็นหลิงหยิงเสวี่ยที่โมโหอย่างสุดขีดหยิบสิ่งของที่คว้าได้ทุบไปยังหลินฮ่าว หลินฮ่าวลงจากรถอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นปิดประตูรถสนิทใช้เป็นกำบัง ของสิ่งนั้นทุบกระจกรถแตกละเอียด

ผู้คนได้ยินเสียงต่างก็มองไปยังรถเก๋งของหลิงหยิงเสวี่ย

หลิงหยิงเสวี่ยรีบหันหลังทันที หลังจากนั้นก็สตาร์ทรถอย่างรวดเร็ว ขับออกไปอย่างอับอายมาก

“พี่หลิน คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม？”หลี่ญารีบวิ่งเข้ามาพูดอย่างเป็นห่วง เธอเม้มปากเล็กน้อย ดวงตากลมโตเป็นพิเศษ รูม่านตาสีดำเปล่งประกายแววตาสีน้ำเงิน

“ไม่เป็นไร”หลินฮ่าวพูดอย่างเลื่อนลอย