บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 107

“รุ่นน้องหวังเหมี่ยว ไม่ใช่นะ เราไม่ได้มีความสัมพันธ์กันแบบนั้น ฉันกับนายก็ไม่…… ”หลี่ญารีบโบกไม้โบกมือพูดอธิบาย มองดูท่าทางที่เจ็บปวดมากของรุ่นน้องหวังเหมี่ยว ในใจของเธอรู้สึกเสียใจมาก เป็นเพราะท่าทีของตัวเองทำให้รุ่นน้องหวังเหมี่ยวเข้าใจผิดเหรอ？ตัวเองปฏิเสธคนไม่เป็นเลยจริงๆ

“หลี่ญาคุณไม่ได้มีความสัมพันธ์กับเขาแบบนั้น งั้นคุณยินดีที่จะคบกับผมไหม？” หวังเหมี่ยวพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้อนใจ ใบหน้าตกใจ พูดแล้วก็จะเข้ามาดึงมือของหลี่ญา

“เดี๋ยวนะ เดี๋ยว ฉัน……”สีหน้าท่าทางของหลี่ญาร้อนใจกว่า ถอยลงไปข้างหลังไม่หยุด เธอตระหนักได้ว่าเธอทำเรื่องโง่เขลาอีกแล้ว จริงๆแล้วเพียงแค่อธิบายว่าเธอไม่ได้คิดกับหวังเหมี่ยวแบบนั้นก็พอแล้ว ทำไมจะต้องไปอธิบายเรื่องความสัมพันธ์กับหลินฮ่าวด้วยล่ะ？

ทันใดนั้น มีของบางอย่างมาขวางเอาไว้ หลังจากนั้นเธอรู้สึกว่ามือใหญ่ๆข้างหนึ่งโอบกอดตัวเธอไว้ ในใจของหลี่ญารู้สึกลนลานอย่างอธิบายไม่ถูก เงยหน้าขึ้นมอง พบว่าคุณที่โอบกอดตัวเธอไว้คือหลินฮ่าว ความตื่นตระหนกนั่นก็หายไปในทันที ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ ค่อนข้างเป็นผู้ถูกกระทำ แล้วก็มีความเต็มใจเล็กน้อยยอมปล่อยให้หลินฮ่าวโอบกอดตัวเธอไว้

ตัวของหวังเหมี่ยวยืนอย่างเป็นมั่นเป็นเหมาะทันที มือที่ยื่นออกไปคิดอยากจะเข้าไปคว้านั้น แม้ว่ามือที่จับได้ไม่ใช่มือของหลี่ญา กลับพบว่าหลินฮ่าวง้างเข่าขึ้นมาแล้ว เหมือนว่าขอเพียงแค่ตัวเองยื่นมือออกไปข้างหน้าต่อเท้าข้างนั้นก็จะเตะออกมาเลย

“พวกคุณ？”เขายังคงพูดเสียงดังอย่างไม่ยอมเช่นเคย ท่าทางที่ถูกโจมตีด้วยความรัก

หลี่ญาหดตัวเล็กน้อย รู้สึกว่าฟุบในอ้อมแขนของหลินฮ่าวอบอุ่นมาก ไม่ต้องเผชิญหน้ากับอะไรทั้งนั้น แต่เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของหวังเหมี่ยว ในใจก็รู้สึกแย่อีกแล้ว อดไม่ได้คิดอยากจะอธิบาย : “รุ่นน้องหวังเหมี่ยว จริงๆแล้ว……”

แขนของหลินฮ่าวออกแรงดึงตัวเธอเข้ามาเล็กน้อย หลี่ญาฟุบลงบนอกของหลินฮ่าวอย่างควบคุมไม่ได้ทันที คำพูดที่อยากจะพูดออกไปกลั้นกลับไปแล้ว

“ความรู้สึกที่คุณมีต่อหลี่ญาลึกล้ำจริงๆ！”หลินฮ่าวพูดพร้อมยิ้มแหยๆ หลังจากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้น มองไปยังด้านหลังของหวังเหมี่ยว พูดเสียงดังว่า ： “ผางซงแกมาแล้ว？”

สีหน้าท่าทางของหวังเหมี่ยวเปลี่ยนไปมาก อุทานทันที ： “ไหน？”ร่างของเขากระโดดออกข้างไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นหันหน้ามองไปข้างหลัง เปิดเผยความหวาดกลัวที่มีต่อผางซงอย่างเต็มที่

หลินฮ่าวปล่อยหลี่ญาที่แก้มแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย พูดกล่าวว่า : “มุมมองเรื่องความรักของรุ่นน้องคนนี้ของคุณค่อนข้างปลอดภัยนะ ตอนที่เห็นคุณโดนผางซงตามตื๊อถอยหนีอย่างไม่ลังเล แต่ตอนที่ผางซงไม่ได้ตามตื๊อคุณก็มาสารภาพรัก แถมยังแสร้งทำเป็นได้รับความไม่เป็นธรรมมาก อืม นอกจากปลอดภัย แถมยังจอมวางแผนด้วย！”

ตอนที่หวังเหมี่ยวเห็นว่าเบื้องหลังไม่มีคคนก็รู้ว่าถูกเขาเล่นเข้าแล้ว ในเวลานี้ได้ยินคำนี้สีหน้าก็ยิ่งดูแย่มากขึ้น

สีหน้าของหลี่ญาก็เปลี่ยนไปแล้ว เห็นสีหน้าท่าทางของหวังเหมี่ยวเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาทันที แม้ว่าเธอจะไร้เดียงสาแต่ไม่ใช่โง่แบบไร้สติปัญญา ที่แท้ความรักของรุ่นน้องหวังเหมี่ยวก็เห็นแก่ตัวเช่นนี้ คนแบบนี้ไม่คู่ควรที่ตัวเองจะรู้สึกผิด

“หวังเหมี่ยว คุณไปเถอะ ฉันจะถือว่าฉันไม่เคยรู้จักคุณมาก่อน”หลี่ญาพูดน้ำเสียงเย็นชา