บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 50

แต่ในไม่ช้าลู่เฟยก็พบว่าเขาคิดผิดไป หมัดของหลินฮ่าวปรากฏขึ้นที่ใต้ซี่โครงของลู่เฟย ในความเร็วที่น่าทึ่ง ซึ่งหากลู่เฟยยืนกรานที่จะโจมตี แน่นอนว่าคนที่จะได้รับบาดเจ็บก่อนจะเป็นตัวของเขาเอง

ลู่เฟยจึงเลิกโจมตีทันที และหลินฮ่าวเห็นการกระทำของลู่เฟยแล้วแอบพูดว่า: “ฉลาดนิ!”

“บูม!”

หลินฮ่าวพุ่งเข้าไปแล้วชกไปยังแขนของลู่เฟยแล้วกระแทกจนลู่เฟยกระโจนออกไป ทว่าลู่เฟยตอบสนองอย่างรวดเร็วแล้วทำท่าป้องกัน หลินฮ่าวจึงไม่ได้โจมตีต่ออีก

“คุณหลินแข็งแกร่งมาก ทว่าต่อไปนี้ฉันจะใช้ท่าไม้ตายของฉัน” ลู่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ส่วนหลินฮ่าวก็ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ

ลู่เฟยตะโกนแล้วพุ่งไปหาหลินฮ่าว หลินฮ่าวตั้งท่าแล้วเผชิญเข้าไป เขาเลือกการโจมตีแบบตัวต่อตัว

“บูม!”

ลู่เฟยถอยห่างออกไป ส่วนหลินฮ่าวไม่ขยับไปไหนเลย ซึ่งทันใดนั้นสามารถตัดสินได้เลยว่าใครแข็งแกร่งกว่า

“ไม่คิดเลยว่าคุณหลินจะเป็นยอดฝีมือขนาดนี้!” ลู่เฟยมองหลินฮ่าวและพูดอย่างเคร่งขรึม

“นายก็เช่นกัน!” หลินฮ่าวพูดด้วยรอยยิ้ม เมื่อกี้เขาใช้กำลังเพียงสามขั้นเท่านั้น ทว่าลู่เฟยสามารถรับการโจมตีของหลินฮ่าวได้แปลว่าเขาก็แข็งแรงอยู่พอควร

ลู่เฟยตกใจมากในใจ เพราะตอนนั้นเขาใช้พลังถึงหกขั้น แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะทำได้เพียงมีกำลังพอๆกับหลินฮ่าว และเขาไม่รู้เลยว่าหลินฮ่าวใช้พลังไปมากแค่ไหน

ไม่ แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งมาก แต่เขาคงจะเอาความแข็งแกร่งออกมาประมาณแปดขั้นในตอนนั้น มาดูกันว่าใครจะเก่งกว่ากัน! ลู่เฟยจ้องเขม็งไปที่หลินฮ่าว

“ฆ่า!” ลู่เฟยตะโกนและพุ่งเข้าไปหาหลินฮ่าว

หลินฮ่าวตั้งใจจะไม่เสียเวลาอีกต่อไป ถ้าเขาเสียเวลาอีกล่ะก็ ตำรวจจะสังเกตถึงสถานการณ์ที่นี่ได้ ซึ่งหากถูกคนคิดไม่ดีเห็นเข้าแล้ว ชีวิตของเขาจะไม่สงบสุขอีกต่อไป

ดวงตาของหลินฮ่าวกวาดไปยังลู่เฟยจนลู่เฟยรู้สึกว่าร่างกายของเขาเย็นลง จนเขาเกิดกลัวขึ้นมาในใจ

“ฉันจะกลัวมันทำไม” ลู่เฟยคิดขึ้นในใจ

“บูม!”

ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด ลู่เฟยกระเด็นออกไปโดยตรง จนกระแทกกับพื้นอย่างแรง เขาเอามือปิดหน้าอก เพราะหมัดเมื่อกี้นี้สร้างความเสียหายให้กับหัวใจของเขาเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นว่าลู่เฟยได้รับบาดเจ็บ คนของลู่เฟยก็รีบล้อมรอบปกป้องลู่เฟยไว้ในทันที

หลินฮ่าวไม่ได้ตามเขาต่อ หากเขาต้องการฆ่าลู่เฟยล่ะก็ คนเหล่านี้จะไม่ใช่คู่ต่อสู้เลย

วันนี้เขาเพียงที่จะทดสอบหลินฮ่าวเท่านั้น ทว่าเขาไม่คิดเลยว่าหลินฮ่าวจะแข็งแกร่งมากเช่นนี้ ดูเหมือนว่าแผนของเขาจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงสักหน่อยแล้ว

“ไปกันเถอะ!” ลู่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ชายคนนั้นแบกลู่เฟยขึ้นรถ และกลุ่มคนก็ออกไป

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป ชายคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นในสถานที่ที่เพิ่งมีการต่อสู้ แล้วเหลือบไปเห็นสภาพแวดล้อมโดยรอบ ดวงตาของชายคนนั้นก็หรี่ลง

“มีคนยอดฝีมือเช่นนั้นปรากฏในปินเจียงด้วย แล้วจุดประสงค์ของผู้นั้นคืออะไรกันแน่?” ชายผู้นั้นมองดูร่องรอยรอบตัวเขาอย่างระมัดระวังและพูดพร่ำเพ้อไปเอง

“ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะต้องรายงานให้เบื้องบนตรวจสอบแล้ว มียอดฝีมือที่ไม่ได้ลงทะเบียนไว้ปรากฏขึ้น ถ้าอีกฝ่ายต้องการจะทำอะไรสักอย่าง มันจะเป็นการอันตรายอย่างใหญ่หลวงแน่” ชายคนนั้นขมวดคิ้ว และในใจของเขาได้ทำการตัดสินใจไว้แล้ว

ในอีกด้านหนึ่ง ฮุนเทียนจ้าวถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล ซึ่งหัวหน้าของแก๊งเทียนฮุนเห็นว่าฮุนเทียนจ้าวถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ จึงรู้สึกเกรี้ยวโกรธเป็นอย่างมาก

“ใครเป็นคนทำ” ฮุนหยูถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

“หลินฮ่าว!” ลูกน้องของเขาได้รายงานเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดแก่ฮุนหยูอย่างตรงไปตรงมา

“หลินฮ่าว เทียนหยูกรุ๊ป! ดีมาก! ดีมาก!” ฮุนหยูพูดคำว่าดีมากถึงสองครั้ง ซึ่งสามารถเห็นได้ว่าเขาโกรธมากเพียงใด