บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 65

"พ่อคะ พ่อเป็นไรหรือเปล่าคะ?"เมื่อเห็นเหยาซื่อจงลงมาจากรถ เหยาซือหย่าก็รีบวิ่งไปทางเหยาซื่อจง และโอบกอดพ่อของตัวเองเอาไว้

"ไม่เป็นไรลูก!"

"ดีแล้วที่เป็นอะไรมาก!"น้าเหยากอดอาเหยาไว้อย่างแน่น แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาทันที

เหยาซื่อจงกอดผู้หญิงสองตัวที่ตัวเองรักที่สุดเอาไว้ ขอบตาเปียกชื้นเล็กน้อย หลินฮ่าวไม่ได้รบกวนพวกเขาสามคน เพียงยืนอยู่ข้างๆรอสามคนระบายเสร็จ

"พอแล้ว พอแล้ว!"เหยาซื่อจงตบหลังของภรรยาและลูกสาวเบาๆ

"คุณพี่ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ!"เหยาซื่อจงเดินมาถึงหน้าหลินฮ่าว มองหลินฮ่าวแล้วกล่าวคำขอบคุณ

หลินฮ่าวส่ายหน้า เอ่ยว่า"อาเหยาเป็นเหมือนคุณพ่อของผม เราเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องพูดคำว่าของคุณนะ!"เหยาซื่อจงพยักหน้า

น้าเหยามองดูหลินฮ่าว รู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย ตั้งแต่วันนั้นที่หลินฮ่าวกับอวี้หยูเฉินนั่งมาเซราตีจากไป น้าเหยาก็คิดอยู่ว่าตัวเองผิดจริงหรือเปล่า

แต่ตอนนี้พอได้เห็นหลินฮ่าว กลับกล่าวคำขอโทษออกจากปากไม่ออกแล้ว เพียงมองหลินฮ่าวทีหนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้าลง

ช่วงเวลานี้ เธอได้สอบถามสถานการณ์ของหลินฮ่าวผ่านเหยาซือหย่า เมื่อรู้ว่าตอนนี้หลินฮ่าวเป็นตั้งหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของเทียนหยูกรุ๊ป น้าเหยาก็รู้สึกตกใจ

"เข้าไปกัน คืนนี้ก็กินข้าวที่บ้านเลยนะ!"อาเหยาดึงมือหลินฮ่าวแล้วเดินเข้าไป

บนโต๊ะอาหาร บรรยากาศอบอุ่นมาก นานมากที่หลินฮ่าวไม่ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวแล้ว

สิ่งที่ทำให้หลินฮ่าวตกใจที่สุดคือการเปลี่ยนแปลงของน้าเหยา ถึงแม้ยังไม่ได้ถือว่าดีต่อหลินฮ่าวเลย แต่เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนแล้ว น้าเหยาในวันนี้ถือว่าดีมากเลยทีเดียว

หลังจากกินข้าวมื้อเย็นเสร็จ เหยาซือหย่าก็ส่งหลินฮ่าวออกมา คิดไม่ถึงว่าน้าเหยาไม่ได้ห้ามเหมือนเมื่อก่อนเลย ปล่อยให้เหยาซือหย่าส่งหลินฮ่าวออกมา

"น้าเหยาเป็นไรหรอ?"หลินฮ่าวมองไปดูเหยาซือหย่าที่กอดแขนตัวเองอยู่ข้างๆแล้วถาม

เหยาซือหย่ามองไปทิศทางของบ้าน แล้วพูดว่า"ช่วงเวลานี้แม่ได้สอบถามสถานการณ์ของพี่อยู่ตลอด เมื่อรู้ว่าพี่เป็นหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัย เธอยังรู้สึกตกใจมากเลยค่ะ"

"อืม!"หลินฮ่าวพยักหน้า เขาเข้าใจความหมายของน้าเหยาแล้ว

……

"หัวหน้าครับ ประวัติของหลินฮ่าวตรวจสอบออกมาแล้วครับ!"ลูกน้องยื่นเอกสารทั้งกองให้หยูเซียว

หยูเซียวเปิดดูประวัติของหลินฮ่าว"หัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของเทียนหยูกรุ๊ป!เป็นแค่หัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของบริษัทหนึ่งเท่านั้น ยังกล้าหยิ่งยโสขนาดนี้ หลินฮ่าว กูจะให้เวลามึงใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ไปก่อน"

"ลูกพี่ ต้องทำยังไงครับ?"ลูกน้องถาม

"ช่วงนี้ทุกที่ล้วนเข้มงวดมาก เราทนไว้ก่อน ฉันคิดว่าหลินฮ่าวคงต้องมีศัตรูมากมายแน่นอน"หยูเซียวมองไปดูปฏิทินทีหนึ่ง จากนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม

พอไปๆมาๆ ถึงแม้เหยาซือหย่าคอแข็งอยู่ แต่ไม่นานก็รู้สึกเมาเล็กน้อย

เหยาซือหย่ารู้ว่าซ่งเย่มีความคิดต่อเธออยู่ตลอด ดังนั้นจึงโทรหาหลินฮ่าว อยากให้หลินฮ่าวมารับเธอ แต่เธอเพิ่งพูดไปสองคำ ก็ถูกซ่งเย่วางสาย

"ออกมาเที่ยวก็เล่นให้มันสนุกสิ อย่าโทรไปเรื่อยเลย!"ซ่งเย่พูดกับเหยาซือหย่า

เห็นว่าเหยาซือหย่าใกล้จะหมดสติ ใบหน้าของซ่งเย่ก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้น แผนวันนี้กว่าจะสำเร็จจนได้ ขอให้มีเพศสัมพันธ์กับเธอเสียก่อน ก็ไม่กลัวว่าเหยาซือหย่าจะไม่ยอมแล้ว

"พวกแกไปกันเถอะ!"ซ่งเย่ให้คนอื่นออกไปหมด และในห้องก็เหลือแค่พวกเขาสองคน

"เชอะ......เหยาซือหย่า ไอ้นังตัวดี ตอนนี้ก็ตกในมือของกูแล้ว ฮ่าๆๆ......แกรอดูเถอะ คืนนี้ดูจะทำให้แกสะใจแน่ๆ"สีหน้าของซ่งเย่บิดเบือนเล็กน้อย และตวาดออกมา

ในอีกฝั่งหนึ่งหลินฮ่าวกำลังมุ่งไปทางktvอย่างรวดเร็ว หลินฮ่าวมองไปดูแผนที่ทีหนึ่ง ใกล้แล้ว ใกล้ถึงแล้ว!

"มีเสน่ห์จริงๆเลย!"ซ่งเย่พูดพึมพำ แล้วมองไปดูเหยาซือหย่า ดวงตาเปล่งเปลวไฟออกมา

"ฮ่าๆ......"ตอนนี้เป็นของกูแล้ว!"ซ่งเย่พูดพร้อมหัวเราะออกมา

ซ่งเย่คิดจะไปฉีกเสื้อผ้าของเหยาซือหย่า ได้ยินแต่เสียงดังแคว้ก แล้วเสื้อผ้าก็ถูกฉีกออกรูหนึ่ง สามารถมองเห็นผิวขาวเนียนในข้างในของเหยาซือหย่า