หลินฮ่าวผุดยิ้มมุมปากกลั้วขำ คนบางคนไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา ไม่สั่งสอนดีๆสักครั้งก็จะไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว
“ไสหัวไปซะ!” หลินฮ่าวเหวี่ยงโอหยางหงออกไป ก่อนที่โอหยางหงจะจากไปอย่างหมดสภาพ
เมื่อเห็นโอหยางหงไปแล้ว คนของฝ่ายรักษาความปลอดภัยก็เผยยิ้มบนใบหน้า หลินฮ่าวเอ่ยเสียงเรียบว่า “ทุกคนตั้งใจทำงานกัน ไม่เป็นไรแล้ว!”
โอหยางหงกลับมาที่ห้องทำงานตัวเองอย่างจนตรอก โกรธจนทำถ้วยชาแตกหลายใบ
“โธ่เว้ย! ไอ้หลินฮ่าว! ไอ้คนต่ำทราม บังอาจมาหยามหน้าฉันขนาดนี้! แกตายแน่!” โอหยางหงตวาดเสียงโกรธเกรี้ยว
คนรอบข้างที่ได้ยินเสียงจากห้องทำงานของโอหยางหงต่างมองหน้าสบตากันอย่างจนใจ
หลินฮ่าวเดินเข้ามาในห้องทำงานของอวี้หยูเฉิน ส่วนอวี้หยูเฉินก็จดจ้องหลินฮ่าวไม่วางตา
“หน้าผมมีดอกไม้ติดอยู่งั้นเหรอ?” หลินฮ่าวลูบหน้าตัวเอง พลางเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
อวี้หยูเฉินส่ายหัว “หลินฮ่าว นายไม่กลัวเหรอว่าถ้าฉันไม่ได้เป็นประธานบริษัทแล้ว โอหยางหงจะทำให้นายตกที่นั่งลำบาก?”
หลินฮ่าวได้ยินคำพูดของอวี้หยูเฉินแล้วก็เผยยิ้มบนใบหน้า “พูดเล่นอะไรอยู่ ผมใส่ใจสักที่ไหน? ถ้าคุณไม่อยู่ ผมเองก็ไม่มีทางจะอยู่ในบริษัทนี้แล้ว!”
“อย่าลืมล่ะว่าผมเป็นคนขับแท็กซี!” หลินฮ่าวพูดกลั้วหัวเราะ
อวี้หยูเฉินเผยยิ้ม เธอยังจำครั้งแรกที่เพิ่งรู้จักกับหลินฮ่าวได้ดี ตอนนั้นหลินฮ่าวก็ขับรถแท็กซี แล้วช่วยเธอ
“แต่ว่านายยังติดหนี้ฉันอยู่ ถ้านายไปเป็นคนขับแท็กซี เกรงว่าคงจะอีกนานถึงจะคืนหนี้ฉันจนหมดได้” อวี้หยูเฉินเอ่ยระคนยิ้มขำ
“เอาเปรียบกันชัดๆ!” หลินฮ่าวส่ายหัว
......
ตอนเย็นก่อนเลิกงาน หลินฮ่าวได้รับสายจากเหยาซือหย่า เหยาซือหย่าให้หลินฮ่าวกลับไป บอกว่าเหยาซื่อจงต้องการพบหลินฮ่าว หลินฮ่าวครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วจึงตอบตกลง
ช่วงนี้น้าเหยาปฏิบัติตัวกับหลินฮ่าวเปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน เมื่อรู้ว่าหลินฮ่าวคือบอดี้การ์ดของอวี้หยูเฉิน และงานของเหยาซือหย่าก็หลินฮ่าวเป็นคนช่วยหาให้ น่าเหยาที่เป็นคนหัวสูงก็ทำตัวดีกับอวี้หยูเฉินขึ้นมาเล็กน้อย
“ประธานอวี้ ตอนค่ำผมต้องกลับไป” หลินฮ่าวเอ่ยกับอวี้ยหยูเฉิน
อวี้หยูเฉินรู้ว่ากลับไปที่หลินฮ่าวพูดก็คือกลับบ้านเหยาซือหย่า เธอรู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกเขา ทว่าไม่รู้ว่าทำไมในใจก็ยังคงรู้สึกไม่ค่อยดีนัก
“กลับไปก็กลับไปสิ จะมาถามฉันอีกทำไม!” อวี้หยูเฉินเอ่ยเสียงเย็น
หลังเลิกงาน อวี้หยูเฉินก็ขับรถจากไป หลินฮ่าวยิ้มขมขื่นทีหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรไปอีก ไม่มีใครไปขัดใจเธอเลยนี่!
หลินฮ่าวกับเหยาซือหย่าเรียกรถกลับมาถึงบ้าน อาเหยาเห็นหลินฮ่าวแล้วก็เผยยิ้มบนใบหน้า น้าเหยาก็มองหลินฮ่าวแวบหนึ่ง สีหน้าแววตาไม่มีความรังเกียจแบบนั้นอีกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง!