BAD GUY ของเล่นใต้อาณัติ NC20++ นิยาย บท 10

บทที่ 10 แขกVVIP

ช่วงเที่ยงวัน

อีริคปิดแฟ้มเอกสารแสนน่าเบื่อ ที่รั้งให้เขาต้องนั่งอยู่ในโต๊ะมานานสองนานด้วยความเมื่อยล้า

"อาหารเที่ยงพร้อมแล้วครับนาย จะกินตอนนี้เลยไหมครับ"

"อืม เสร็จแล้วก็ไปเอามอร์แกนออกมาด้วย"

"มอร์แกนพร้อมแล้วครับ แต่เดี๋ยวบ่ายนี้ต้องเข้าสปาขนกับตัดแต่งเล็บเท้า"

"อืม" อีริคหยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบเพื่อผ่อนคลายระหว่างเดินไปที่โต๊ะอาหารที่อยู่อีกห้องหนึ่ง และมันต้องเดินผ่านห้องที่คนโปรดพักอยู่ด้วย เขาหยุดเดินแล้วพ่นควันบุหรี่ออกจากปาก จากนั้นจึงเปิดประตูเข้าไปด้านใน

"คุณอีริค" คนโปรดรีบดึงเสื้อเชิ้ตที่ติดกระดุมไม่เรียบร้อยขึ้นมาปกปิดหน้าอก "ที่นี่เป็นของคุณอีริคเหรอคะ"

"พอฟื้นขึ้นมาได้ ความอยากรู้อยากเห็นก็ทำงานเลยนะ" ชายหนุ่มเดินไปนั่งลงที่ปลายเตียง พร้อมกับพ่นควันสีขาวออกจากปาก ลอยคละคลุ้งไปทั่วห้อง

คนโปรดปิดปากปิดจมูกไอแค่ก ๆ ทั้งกลิ่นฉุนละควันของบุหรี่ที่อีริคจงใจพ่นออกมาทำให้เธอสำลักจนหน้าแดง

"ออกไป" เขาสั่งพาเวลให้ออกไปจากห้อง ทันทีที่ประตูปิดสนิท อีริคก็หันไปมองหญิงสาว เขาลุกขึ้นเดินอ้อมไปอีกฝั่งของเตียงขนาดหกฟุต

"อ๊ะ! คะ คุณอีริค" ข้อมือข้างที่เสียบน้ำเกลือถูกเขาจับไว้แน่น

"เธอคิดว่าตัวเองเลือกเดินถูกทางแล้ว?"

"..."! เธอไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขาถามเลย

"แล้วได้คิดไว้บ้างไหมว่าต้องเจอกับอะไร ในเส้นทางที่ตัวเองเลือก" แรงบีบข้อมือรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนใบหน้าสวยเหยเกด้วยความเจ็บปวด

"อ๊ะ...ปะ โปรดเจ็บนะคะ" เธอพยายามแกะนิ้วมือเขาออกทีละนิ้ว แต่กลับถูกอีริคบีบข้อมือแรงขึ้นจนปลายนิ้วซีดเหลืองเพราะเลือดไม่เดิน ความเจ็บเพิ่มขึ้นเป็นหลายเท่า

"เลิกพยายาม ฉันขอเตือนเธอ"

"..."!

"มุกป่วยตื้น ๆ แบบนี้...ระวังจะได้ป่วยตายสมใจ" อีริคผลักร่างเล็กนอนราบกับเตียงนอน ก่อนจะก้าวขึ้นไปคร่อมตัวคนโปรดไว้ เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อตัวเองแต่จังหวะที่จะโน้มตัวลงไปซุกไซ้ลำคอระหง เสียงเคาะประตูกลับดังขึ้นมาก่อน

"นายครับ คุณซินซินโทรมาครับ"

"..." อีริคกำหมัดแน่น แล้วจ้องหน้าคนใต้ร่าง เขาก้าวลงจากเตียงแล้วเดินออกไปจากห้อง

"ซินซิน...ใครกัน ทำไมทำให้คุณอีริคหยุดชะงักได้แบบนี้ หรือว่าเธอเป็นเมียเขา" คนโปรดยังนอนอยู่ท่าเดิม แต่สมองกำลังคิดไปไกลกับชื่อซินซินที่พาเวลเอ่ยเมื่อครู่นี้ ชื่อนี้มีอิทธิพลกับอีริคมาก รวมถึงเธอด้วย...

(ที่บอกว่าปิดปรับปรุงอะ นายหลอกฉันเหรอ)

"หลอกอะไร ไร้สาระ" อีริคเดินไปนั่งในโต๊ะอาหาร "จะพูดอะไร มัวอ้ำอึ้งทำไม"

(รู้เหรอว่าจะพูดอะไร)

"พูดมา"

(นายแอบเอาใครไปที่สนามม้าหรือเปล่า แบบลูกค้าวีวีไอพี)

"ไร้สาระ ลูกค้าวีวีไอพีที่ไหนกัน"

(ก็นะ...ใครจะไปรู้ล่ะ ก็ถ้ามีแค่ฉันที่เข้าไปในนั้นได้ก็ดีไป ฉันจะได้เป็นวีวีไอพีคนเดียว)

"อย่างเธอเรียกกาฝากมากกว่านะ"

(นี่พี่แกนะ)

"แล้วไง"

(ไม่พูดกับแกแล้ว ฉันจะเข้าไปหาแกตอนนี้)

"เดี๋ยว" อีริคไม่ทันได้เอ่ยอะไรมากกว่านั้น ซินซินก็วางสายไปก่อน "ดื้อด้านกันจริง ๆ"

อีริคหยิบช้อนส้อมจิ้มเนื้อในจานขึ้นมากัดแล้วเคี้ยวจนแก้มตุ่ย เป็นภาพที่พาเวลไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ เขาจึงแอบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้ดูเล่น ๆ

ภายในห้องพัก คนโปรดเดินออกมาสูดอากาศที่ระเบียง ทันได้เห็นม้าสีดำตัวใหญ่ มีขนเงาวับและหางยาวสยายกำลังวิ่งอยู่ในลานกว้างโดยไม่มีผู้ควบคุมมัน

"สวยจัง" เกิดมาไม่เคยเห็นม้าสวยงามขนาดนี้มาก่อน แถมตัวมันยังใหญ่ยักษ์ ม้าสายพันธุ์อื่นเทียบไม่ติดเลย "อยากลองขี่ดูจัง"

ครืด...

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน