BAD GUY ของเล่นใต้อาณัติ NC20++ นิยาย บท 7

บทที่ 7 รางวัลชมเชย

วันต่อมา

ระหว่างที่คนโปรดกำลังนั่งมองนกบินอยู่บนท้องฟ้า เธอก็นึกอิจฉาพวกมันขึ้นมาที่ได้โบยบินอย่างอิสระ "พวกแกมีปีกบินไปมาบนท้องฟ้า คงสนุกน่าดูนะ" หญิงสาวพึมพำเสียงพร่า โดยไม่รู้ตัวว่าพาเวลกับลูกน้องเพิ่งขนทีวีจอใหญ่ยักษ์เข้ามาในห้อง

ก๊อก ก๊อก

ลูกน้องหนุ่มเคาะผนังห้องจนเกิดเสียงดัง ทำให้คนตัวเล็กหันขวับมามองโดยเร็ว เธออ้าปากค้างกับสิ่งของที่ลูกน้องพาเวลกำลังแกะออกจากกล่อง

"ทีวี!"

"..."

"นะ นี่เป็นของขวัญที่โปรดขอไปเหรอคะ" ตื่นเต้นเหมือนเพิ่งเคยเห็นทีวีเป็นครั้งแรก แต่ก็เป็นทีวีเครื่องแรกที่เธอได้เป็นของขวัญจากผู้ชาย "โปรดดูได้ทั้งวันเลยไหม" เพราะมันน่าจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอคลายเหงาได้ พาเวลไม่ตอบและให้ลูกน้องติดตั้งจนเสร็จสรรพ

"นายฝากมาบอกว่า ถ้าเธอเป็นเด็กดี ทำให้นายพอใจ นายจะให้เธอขอของขวัญได้หนึ่งอย่างต่อหนึ่งความพึงพอใจของนาย"

"รางวัลที่ทำให้คุณอีริคพอใจเหรอคะ"

"..." พาเวลนิ่งเงียบ และหันไปมองลูกน้อง เขาพยักหน้าให้ลูกน้องเก็บของเตรียมออกไปจากห้อง

"เดี๋ยวค่ะ แสดงว่าโปรดทำให้คุณอีริคพอใจใช่ไหมคะ"

"เปล่า นายบอกว่า นี่แค่รางวัลชมเชยเท่านั้น"

"..อ้าว -_-!"

หลังจากตอบคำถามนั้นเสร็จ พาเวลกับลูกน้องก็ออกไปจากห้องคอนโดฯทันที พร้อมกับโทรไปรายงานเจ้านายด้วยว่าทำภารกิจที่สั่งเสร็จสิ้นแล้ว

@สนามม้า

ม้าสายพันธุ์ Arabian สีดำขนเงาวับจากการถูกดูแลเป็นอย่างดีกำลังวิ่งอยู่ในลานที่ปูพื้นด้วยทรายละเอียดชนิดพิเศษ โดยอีริคเป็นคนควบคุมม้าตัวโปรดอยู่บนอาน

"นี่! ใจคอแกจะไม่เข้าประชุมสำคัญบ่ายนี้เลยเหรอ" ซินซินป้องปากตะโกนถามอีริคถึงเรื่องประชุมบ่ายนี้ เพราะอีริคไม่มีทีท่าว่าจะกลับไปแต่งตัวเตรียมเข้าประชุมเลย เขายังพาม้าวิ่งสบายใจเฉิบ "อ้าวพาเวล เจ้านายของนายไม่เข้าประชุมแล้วเหรอ" เมื่อพาเวลเดินเข้ามา เธอจึงถามเขา

"นายบอกว่า พวกที่เข้าประชุมมีแต่พวกหน้าไหว้หลังหลอก ขี้เกียจเข้าไปนั่งฟังพวกมันตอแหลใส่กันครับ"

"เหอะ! นี่ขนาดนี้แล้วเหรอ" เธอไม่อยากเชื่อว่าอีริคจะพัฒนาสกิลการด่าคนได้เจ็บแสบขนาดนี้ "เออ แต่ก็จริงนั่นแหละ" ตอนแรกเธออึ้งกับสิ่งที่อีริคทำ แต่พอนึกไปนึกมา ก็เห็นด้วยกับอีริคซะงั้น "แล้วนายหายไปไหนมาเนี่ย หายไปตั้งนาน"

"ฉันสั่งมันไปทำงานเองแหละ" อีริคเป็นคนตอบคำถามแทนพาเวล เขาลงจากม้าตัวโปรด ลูบแผงคอมันเบา ๆ แล้วโยนหมวกกับถุงมือให้พาเวลเอาไปเก็บ "เฮ้อ...ฉันจะเข้าประชุมทำไม ในเมื่อพวกนั้นไม่อยากเห็นหน้า"

"ก็แหง เจ้านายหน้าหมาแบบนี้ ใครก็คงไม่อยากเห็น"

อีริคยกยิ้มมุมปาก คนที่กล้าด่าและกล้าต่อกรกับเขาแล้วไม่เกิดอะไรขึ้น ก็คงนะมีแต่ซินซินคนเดียว เพราะเธอเองก็ไม่ได้เกรงกลัวใคร รวมถึงเขาด้วย

"แล้วกินไรดี ฉันจะสั่งอาหารมากินที่นี่ และเดี๋ยวจะพาโซลาร์เดินเล่นด้วย"

"นี่มันสนามม้า ไม่ใช่โรงแรมนะแม่คุณ"

"แล้วจะทำไม"

"เป็นหุ้นส่วนฉันเลยไหมล่ะ"

"หึ!"

"ทำไม ทะเลาะกับพ่อตัวเองอีกแล้วเหรอ" เขาพอรู้เรื่องอยู่บ้าง ว่าคุณลุงกับซินซินไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ เพียงเพราะซินซินเป็นผู้หญิง และคุณลุงอยากได้ลูกผู้ชายมาสืบทอดตำแหน่งงาน ซินซินเหมือนเป็นจุดด่างพร้อยของคุณลุง ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็มักจะถูกตำหนิมากกว่าชมเชยเสมอ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน