Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 31

@เวลาต่อมา

"ทำไมเราต้องย้ายบ้านกันด้วยครับแม่" เด็กชายตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นแม่ขณะที่กำลังช่วยกันขนของขึ้นรถอยู่เพราะบ้านหลังนี้มีคนมาซื้อต่อแล้ว จึงต้องรีบเก็บข้าวของและย้ายออกไป

"เก็บของกันก่อนเถอะลูกแล้วค่อยคุยกัน" มายบอกกับลูกชายของตัวเอง

"แล้วเราจะได้กลับมาที่นี่อีกหรือเปล่าครับ"

"คงไม่ได้กลับมาแล้วล่ะ บ้านหลังนี้เราขายไปแล้วนี่นาจะกลับมาอยู่ได้ยังไง" เธอบอกกับลูกชายไปตามตรง เด็กน้อยฝาแฝดเติบโตมากับบ้านหลังเล็กๆ ที่แสนจะอบอุ่นหลังนี้ทั้งสอนกับบ้านหลังนี้มาก พอจะต้องย้ายออกไปก็เลยทำใจไม่ได้

"คุณลุงยังมาถามอยู่เลยครับว่าเราจะย้ายไปอยู่กันที่ไหน"

"ว่าไงนะ แล้วน้องสกายตอบไปว่ายังไง?"

"ผมบอกไปว่าไม่รู้ครับ ผมบอกให้คุณลุงมาถามแม่แต่คุณลุงไม่ยอมมา"

"คราวหน้าถ้ามีใครมาถามอะไรอย่าไปตอบเขานะลูก ถ้าเป็นคนไม่ดีขึ้นมาจะทำยังไง"

"แต่คุณลุงเป็นคนดีนะครับ"

"แม่พูดถึงรวมๆ น่ะลูก ถ้ามีคนมาถามว่าบ้านอยู่ที่ไหนอยู่กับใครก็อย่าไปบอกเขานะลูก ยิ่งคนแปลกหน้าคนไม่รู้จักเราต้องยิ่งตีตัวออกห่าง"

"ครับแม่ แต่ผมจะไม่ได้เจอกับอัศวินแล้วเหรอครับ"

"สักวันก็ต้องได้กลับมาเจอกันอยู่ดี ตอนนี้ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด เราไม่ได้จากไปไหนไกลนะลูกเราแค่แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง เดี๋ยวอัศวินโตขึ้นก็ต้องย้ายโรงเรียนอยู่ดี อาจจะได้เจอกันอีกทีตอนเรียนมัธยมหรือไม่ก็ตอนเรียนมหาลัยก็ได้"

"ครับแม่"

"เสร็จเรียบร้อยแล้วหรือยังจะได้ไปกัน"

"เสร็จแล้วค่ะ เด็กๆ เก็บของของตัวเองออกมาหมดแล้วใช่มั้ย"

"หมดแล้วครับ//ค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปกันเถอะ กว่าจะไปถึงบ้านหลังใหม่อีก กว่าจะเอาของเข้าไปจัดอีกวันนี้คงวุ่นทั้งวัน"

"เด็กๆ เข้าไปรอในรถก่อนนะ"

มายยืนมองบ้านของเธอพร้อมกับน้ำตาคลอ บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่พ่อกับแม่ของเธอใช้เงินเก็บที่มีสร้างมันขึ้นมา เธอก็ไม่ได้อยากขายแต่เพราะมันจำเป็นจริงๆ ที่จะต้องย้ายออกไป

"เป็นอะไรไปมาย"

"ไม่รู้สิพี่ เราอกตัญญูกับพ่อแม่หรือเปล่านะที่ขายบ้านของพ่อกับแม่แบบนี้"

"ไม่หรอก ต่อให้เราเก็บไว้แล้วเราไม่ได้อยู่ก็เป็นบ้านร้างไปอยู่ดี พี่ว่าพ่อกับแม่เราคงเข้าใจแหละ"

"มายก็หวังว่าอย่างนั้น"

"ไปขึ้นรถกันเถอะ วันนี้เราต้องขนของเข้าบ้านทั้งวันเลยนะ"

"เดี๋ยวมายตามไปนะพี่"

"โอเค รีบตามมานะ"

มายยืนมองบ้านอยู่อีกสักครู่หนึ่งก่อนจะหันหลังเดินไปขึ้นรถที่จอดรออยู่หน้าบ้าน จากนั้นพี่ชายของเธอก็ขับรถออกไป

@เวลาต่อมา

"เป็นไงบ้านหลังใหม่ของเรา ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมมั้ย"

"บ้านหลังใหญ่มากๆ เลยครับลุงหมอก" สองแฝดไม่เคยเห็นบ้านหลังใหญ่แบบนี้มาก่อน ใหญ่กว่าบ้านที่เคยอยู่เป็นสองเท่าเลยก็ว่าได้

"มีสระน้ำด้วยค่ะ หนูอยากว่ายน้ำค่ะแม่"

"ช่วยกันขนของให้เสร็จก่อนนะลูก แล้วค่อยไปเล่นกัน"

"ค่ะแม่"