Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 70

@ผ่านไปอาทิตย์กว่าๆ

#โรงพยาบาลเอกชน

คุณเวคินพาฉันมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล เขาเองก็ยังไม่หายดีหรอก แต่ก็อยากจะแน่ใจว่าฉันท้องจริงๆ หรือเปล่าก็เลยพาฉันมาตรวจที่โรงพยาบาล

หลายวันมานี้คุณเวคินแพ้ท้องอย่างหนักหน่วงจริงๆ เขาดูซูบผอมลงไปเยอะเลย เพราะกินอะไรไม่ได้

ต่างจากฉันที่ไม่มีอาการอะไรเลยในครั้งนี้

แม่คุณเวคินบอกว่าคุณเวคินเป็นแทนฉันหมดทุกอย่างแล้ว อาการแพ้ท้องก็เลยรับจากฉันไปเต็มๆ

"คุณมาริสาเชิญเข้าห้องตรวจค่ะ"

"..." ฉันกับคุณเวคินเดินไปเข้าห้องตรวจ เมื่อคุณพยาบาลเรียกผ่านไมค์

"สวัสดีค่ะคุณหมอ//สวัสดีครับหมอ"

"สวัสดีครับ"

"..." ฉันหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับคุณหมอ

"ตามที่ได้แจ้งเอาไว้ มาตรวจครรภ์ใช่ไหมครับ"

"ใช่ค่ะมาตรวจครรภ์"

"งั้นเดี๋ยวรบกวนคุณไปฉี่ใส่กระปุกให้พยาบาลเก็บผลตรวจหน่อยนะครับ และก็ขอตรวจเลือดของคุณทั้งสองคนด้วย"

"ค่ะ"

ก็เหมือนกับที่ฉันมาฝากท้องครั้งแรกนั่นแหละ คุณหมอก็ให้ฉันตรวจฉี่ตรวจเลือดตรวจหลายๆ อย่าง แต่ครั้งนั้นไม่มีคุณเวคินมาตรวจด้วย

@ผ่านไปสักพัก

"คุณท้องที่สองแล้วใช่ไหมครับ"

"ค่ะ ท้องแรกได้ลูกแฝดสองคน"

"เดี๋ยวรบกวนขึ้นไปนอนบนเตียงหน่อยนะครับ หมอขอตรวจครรภ์หน่อย"

"ได้ค่ะ"

ฉันเดินไปนอนที่เตียงตามที่คุณหมอบอก ก่อนที่คุณหมอจะเริ่มตรวจครรภ์ตามขั้นตอนของคุณหมอ

"ทำไมไม่เห็นอะไรเลยครับ?" คุณเวคินถาม แล้วก็จ้องไปที่หน้าจออย่างใจจดใจจ่อ

"จุดขาวๆ นี่คือทารกนะครับ ขนาดตัวยังไม่โต ประมาณจิ้กจกตัวน้อยๆ ทารกจะไปเติบโตประมาณช่วง 4 เดือนขึ้นไป คุณแม่เคยมีลูกแล้วน่าจะรู้นะครับ"

"ค่ะ"

"แล้วอาการแพ้ท้อง?" คุณเวคินถาม

"อ๋อ...คุณแม่มีอาการแพ้ท้องหรือเปล่าครับ"

"ฉันไม่มีอาการแพ้ท้องหรอกค่ะ เพราะคนแพ้ท้องนั่งอยู่ตรงนี้" ฉันมองไปที่คุณเวคิน และคุณหมอก็ยิ้มใส่เล็กน้อย

"เดี๋ยวผมจะจัดยาแก้แพ้ไปให้คุณพ่อนะครับ มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วครับเรื่องแบบนี้ ประมาณซัก 4-5 เดือนก็น่าจะหายแล้วครับ"

"ครับ ผมรู้ครับ ผมเคยเป็นแบบนี้มาก่อน"

เคยเป็นแบบนี้มาก่อนก็จริงแต่ครั้งก่อนเขาไม่รู้ตัวว่าความจริงแล้วตัวเองกำลังแพ้ท้อง ก็เลยไม่ได้มียาแก้แพ้อะไรเลย

@เวลาต่อมา

"เอ่อ...เดี๋ยวนายช่วยแวะไปที่บ้านของพี่ชายฉันหน่อยนะ"

"ได้ครับคุณมาย"

"จะไปทำอะไร?"