BAD LUCK ผัวเลว นิยาย บท 3

EP 02

.

.

.

X-box คอนโด...

-เชอร์รีน-

"ตกลงจะเล่าให้พี่ฟังได้รึยังว่ามันเกิดอะไรขึ้น.."

พี่พาร์ท พชร รุ่นพี่คนสนิทของฉันเอ่ยถามขึ้น ในขณะที่สายตายังเพ่งมองฉันที่อยู่ในชุดคลุมอาบนํ้าอยู่ ฉันได้แต่อํ้าอึ้งแล้วเดินไปเปิดกระเป๋าหยิบชุดนอนผ้าลื่นขึ้นมาแล้วเดินหายเข้าไปในห้องนํ้าอีกรอบ..

"นี้ใจคอรีนจะไม่พูดให้พี่ฟังจริงๆหรอ"

"รีนขอเปลี่ยนชุดก่อนนะคะเดี๋ยวออกมาคุยด้วย"

"แต่พี่ว่าตอนนี้รีนกำลังปิดบังอะไรพี่อยู่นะ"

"ป้าวซะหน่อย"

ฉันปฏิเสธไปแบบนั้นแล้วเดินหายเข้ามาในห้องนํ้า พร้อมกับหยิบชุดขึ้นมาสวม หลังจากที่ความซวยพาฉันไปล้วงรู้ความลับของใครบางคนที่ไม่ควรเอาชีวิตไปเสี่ยงแล้ว ฉันก็ไปลากกระเป๋าตัวเองเดินตามเสียงเพลงจากผับจนในที่สุดก็เจอผู้คน และสุดท้ายก็หนีไม่พ้นพี่พาร์ทที่ฉันต้องมาขออาศัยค้างห้องซักหนึ่งอาทิตย์...

"สาบานได้ว่านี้คือชุดนอนค้างห้องกับผู้ชายสองต่อสอง?" เปลี่ยนชุดเสร็จฉันก็เดินออกมาจากห้องนํ้า สายตาของพี่พาร์ทหรี่มองฉันแล้วอมยิ้มอยู่คนเดียวพร้อมกับกอดอก..

"ทำไมหรอคะ....กลัวอดใจไม่ไหวรอ" ฉันยอกย้อนกลับแล้วเดินนวยนาดไปกอดคอคนตัวโตด้วยท่าทีสนิทสนม ซึ้งเราก็เล่นแบบนี้กันประจำ ถามว่าฉันใจเต้นบ้างไหมก็มีบ้าง ก็พี่พาร์ทของฉันหล่อขนาดนี้ใครจะไม่หลงหล่ะจริงมั้ย"พี่ไม่กินน้องสาวตัวเองหรอก..ถึงจะสวยแค่ไหนก็เถอะ" มือหนายีหัวฉันไปหนึ่งทีแล้วรั้งฉันเข้ามากอด...อ่า...ให้ตายเถอะ..

"ไม่หวั่นไหวบ้างหรอคะ.."

"ทะลึ่ง"

ป๊อก !

"โอ๊ย...เจ็บนะ"

"ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเล่าให้พี่ฟังเดี๋ยวนี้ว่าเกิดอะไรขึ้น"

ฉันยั่วยวนคนตัวโตได้ไม่ทันใดก็โดนพี่พาร์ทดีดหน้าผากจนหัวโยก มือยกขึ้นลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ ก่อนที่มือหนาจะผละร่างฉันออกให้เป็นอิสระแล้วเดินไปหย่อนตัวนั้งลงบนโซฟา...พร้อมกับตบลงข้างกายตัวเองเป็นเชิงให้ฉันไปนั้งด้วย...ฉันจึงเดินไปนั้งข้างกายในเวลาถัดมา...

"หนูก็แค่อยากย้ายมาอยู่ไทยถาวร แต่พอมาได้ไม่ถึงวันกระเป๋าตังก็หายแถมนางสิริยังพาหนูหลงทาง เลยต้องมาขอความช่วยเหลือจากพี่พาร์ทสุดหล่อคนแรกไงคะ.."

"คนอย่างเชอร์รีนรักชีวิตสาวเมืองนอกจะตายคงไม่คิดสั้นกลับมาอยู่ไทยหรอก...บอกพี่มาเดี๋ยวนี้เพราะเหตุผลอะไร?"

"พี่จะรู้ทันหนูทุกอย่างไม่ได้นะ"

"ความจริงใช่มั้ยละ"

"ค่ะ"

ฉันยอมสารภาพตามตรงพร้อมกับพยักหน้าตอบ ขืนแถไปพี่พาร์ทก็ต้องบังคับให้ฉันเล่าความจริงอยู่ดี ในเมื่อปิดบังไม่ได้ก็ต้องบอกความจริง ถึงแม้ในใจจะไม่อยากบอกก็เถอะ

"ว่ามาเพราะอะไร"

"หนูเล่นหุ้นจนหมดตัวเลยต้องกลับมาตั้งหลักที่ไทย...ตอนนี้หนูก็ไม่เหลือใครแล้วด้วย"

"แล้วที่นั่งอยู่ตรงนี้ไม่ใช่คนรึไง"

พี่พาร์ทถามแล้วยื่นหน้าเข้ามาไกล้ๆ ฉันจึงก้มหน้าหลบสายตา จริงๆแล้วบางทีฉันก็ยังคิดกับตัวเองอยู่เลยว่าจะอยู่ไปทำไม ในเมื่อชีวิตนี้ไม่เหลือใครอีกแล้ว...

"บางทีหนูก็พึ้งพี่ทุกอย่างเลย...จนรู้สึกไม่รู้ว่าชาตินี้จะตอบแทนยังไงแล้ว"

"รีน...รีนเหมือนน้องสาวแท้ๆของพี่เลยนะพี่รักรีนเหมือนสายเลือดเดียวกัน เพราะฉะนั้นมีปัญหาหรือเรื่องอะไรต้องบอกพี่เป็นคนแรก พี่ยินดีช่วยเราทุกอย่าง..."

"ค่ะ...พี่ชายที่แสนดีของหนู"