BAD LUCK ผัวเลว นิยาย บท 24

EP 23

"ก็ได้ครับ...ไม่ถามแล้วก็ได้" ตอบเพียงเท่านั้น ร่างเล็กก็ถูกดันไปติดกับผนักโซฟามากกว่าเดิม จมูกคมสันซุกไซร้ตามลำคอระหงแล้วดูดเม้มเบาๆ เชอรีนยืนกลั้นหายใจด้วยความยากลำบากใจ เปลือกตาคู่สวยหลับแน่นภาวนาขอให้ฤทธิ์ยาแสดงอาการเร็วๆ จนในที่สุดไมเคิลก็เริ่มหยุดรุกรานร่างกายเธอ ชายหนุ่มค่อยๆพล็อยหลับไปในที่สุด...

"....." เชอรีนถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แล้วพยุงร่างไมเคิลมานอนที่โซฟา ในใจคิดหาทางต่อว่าจะเอายังไงต่อไป...ปล่อยทิ้งไว้แบบนี้แล้วชิ่งกลับ หรือจะรอให้เวลามันผ่านไปนานกว่านี้ เพราะถ้าทุกคนรู้ความจริงขึ้นมา มีหวังเธอโดนไล่ออกแน่...

.

.

.

ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!

เสียงปืนถูกยิงรัวใส่กลางเป้าตามอารมณ์ขุ่นเคืองของชายหนุ่ม ตอนนี้เขาได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านไหม่ที่ใหญ่ราวกับคฤหาสน์ มีสระว่ายนํ้าและสนามยิงปืนอยู่หลังบ้าน รอบๆมีการ์ดมากมายคอยยืนรักษาความปลอดภัย

"ถ่ายโอนข้อมูลคลิปเสียงไว้รึยัง" มิกซ์ถามน้องชาย ตอนนี้ทั้งสองกำลังยืนมองแทนไทยิงปืนอยู่ห่างๆ เรื่องที่ได้ทราบมาวันนี้มันทำให้เขาต้องระวังตัวมากกว่าเดิม เพราะไคล์เริ่มลงมือแล้ว...

"เสร็จเรียบร้อย แต่อีกไม่นานข้อมูลนั้นคงถูกลบไปอย่างอัตโนมัติ"

"ถึงแม้เจคจะห้ามเรื่องมาดาม แต่สิ่งที่เราพอจะช่วยมาคัสได้คือการเปิดเผยธุรกิจสีดำของมัน"

"ได้ยินข่าวมาว่าอีกไม่กี่วันมันจะเปิดงานฉลองบริษัทไหม่ที่ไทยไม่ใช่หรอ"

"อืม มันวางแผนล่วงหน้าไว้หลายเดือนก่อนจะบินมาที่นี้ ฉลาดกว่าที่เราคิดไว้เยอะ" มิกซ์ตอบ เขาพึ้งรู้มาว่าไมเคิลเตรียมขยายธุรกิจที่ไทย โดยทำเป็นบริษัทเล่นหุ้นบังหน้าแต่ลับหลังกลับค้าอาวุธเถื่อน ค้ามนุษย์ และธุรกิจผิดกฎหมายอีกมากมาย...

"คงหวังผลประโยช์นหลายทาง ตั้งใจจะโค้นมาคัส แถมยังใช้โอกาสหาเงินทองเข้าตัว"

"คนแบบนั้นไม่รู้จักคำว่าพอสำหรับเงินหรอก ไม่งั้นมันจะทำได้ทุกอย่างเพื่อเงินหรอ" พูดจบมือหนาก็เคาะซองบุหรี่ออกมาแล้วจุดสูบเป็นจังหวะเดียวกันกับที่แทนไทยิงปืนเสร็จพอดี ชายหนุ่มถอดอุปกรณ์ต่างๆออก แล้วเดินมากระดกเหล้าเข้าปาก ก่อนจะคว้ามือถือขึ้นมากดอะไรบางอย่าง...

"นายจะออกไปไหน" มิกซ์เอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มมีท่าทีจะออกไปข้างนอก

"ผับ"

"มิกซ์ลาออกให้มึงแล้ว จะไปทำไม?"

"ไม่ต้องรู้ซักเรื่องก็ดี"

แทนไทตอบอย่างนึกรำคาน คนที่ฝากบอกมิกซ์ให้ตามเชอรีนตลอดรายงานชายหนุ่มว่าเธอออกไปทำงานตามปกติ เขาจึงอยากไปดูว่ามันปกติจริงๆหรือเปล่า หรือแอบไปหาใครอีกกันแน่ เพราะวันนี้เขายังติดใจเรื่องที่เธอแอบกลับก่อนเลยจะไปเคลียให้มันรู้แล้วรู้รอด พอแทนไทขับรถออกมาได้ไม่นาน มิกซ์จึงสั่งคนให้แอบขับรถคอยดูแลความปลอดภัยห่างๆ..

พอมาถึงจุดมุ่งหมายชายหนุ่มก็ตรงดิ่งเข้ามาข้างใน แล้วดักรอเชอรีนที่เคาน์เตอร์บาร์พร้อมกับสั่งเครื่องดื่มไม่นานบาเทนร์เดอร์ประจำของที่นี้ก็เอาเครื่องดื่มยี้ห้อดังมาตั้งไว้ตรงหน้า มือหนาจึงเอื้อมมันมาจรดริมฝีปาก สายตาคมกริบกวาดมองรอบๆ จนไปสะดุดกับหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่ส่งยิ้มเชื้อเชิญมาให้ แทนไทจึงยิ้มกลับตามมารยาท ไม่นานเธอคนนั้นก็เดินมาหาพร้อมกับยกแขนพาดขึ้นบนเคาน์เตอร์บาร์...

"มาคนเดียวหรอคะ"

"ครับ" นํ้าเสียงเรียบนิ่งเอ่ยตอบกลับไป สายตายังคงเบือนมองไปทางอื่น ไม่ได้สนใจหญิงสาวตรงหน้าแม้แต่นิด

"พิ้งขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ ถ้าไม่รังเกียจ.."

"...." มีเพียงความเงียบตอบกลับมา เขาไม่มีอารมณ์มาทำความรู้จักกับใครทั้งนั้น มันกระวนกระวายว่าเชอรีนอยู่กับใคร กำลังทำอะไรอยู่ ยิ่งคิดมันก็ยิ่งหงุดหงิด...

"เย็นชาจัง" พิ้งเหยียดยิ้มแล้วเค้นหัวเราะออกมา เธอคิดว่าคนตรงหน้ากำลังเล่นตัว จึงเดินนวยนวดเข้าไปหาแล้วหมุนเก้าอี้ให้แทนไทหันหน้าเข้ามาหาตัวเอง เธอก้มตัวลงจนเสื้อเกาะอกเปิดกว้างเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มโผล่ออกมา ทวาสายตาเรียบนิ่งกลับไร้อารมณ์ใดๆ "แค่อยากทำความรู้จักให้มากขึ้น ใจคอจะไม่ยอมคุยกับพิ้งหน่อยหรอ"

"ไปทำความรู้จักกับคนอื่นเถอะ ฉันไม่ชอบผู้หญิงร่าน" พูดจบมือหนาก็ผลักร่างอวบอิ่มออก จนร่างเธอเซถอยหลัง คำพูดของแทนไททำเอาพิ้งหน้าชาวาบเจื่อนลงในทันใด "ถ้าฉันสนใจ ยืนเฉยๆฉันจะเข้าหาเอง"

พิ้งกำหมัดแน่น เธอแทบเก็บเศษหน้าไม่ทัน ยิ่งสาวแสร้งมองไปทางอื่นแล้วเค้นยิ้มออกมาก่อนจะเดินนวยนาดออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เมื่อหมดความรำคานสายตาคมกริบก็เหลือบมองนาฬิกาก่อนจะคว้าแก้วเครื่องดื่มมากระดกเข้าปากจนหมดไปหลายขวดก็ไม่มีวี่แววว่าเชอรีนจะออกมาซักที ไหนจะแชทที่เธอไม่ยอมตอบ...

"คงได้เวลาแล้วสินะ" เชอรีนบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อเห็นว่าเวลาเหมาะสมเธอก็เดินออกไปเปิดประตู เป็นจังหวะเดียวกันกับที่แอนดริวมือขวาของไมเคิลเดินมาพร้อมการ์ดอีกสองคนตามหลังพอดี

"คุณแอนดริวใช่มั้ยคะ"

"อืม"

"พี่ไมค์เขาเมาจนหมดสติ ยังไงก็ช่วยพาเขากลับทีนะคะ รีนต้องขอตัวก่อน"

"แล้วก็ช่วยปลดล็อคประตูให้ด้วย หนูคิดว่าเราไม่มีอะไรจะคุยกัน" เชอรีนกัดริมฝีปากตัวเองแน่น หยดนํ้าตาเม็ดโตหยดแหมะลงบนเบาะ ผู้หญิงที่จะได้รับความอบอุ่นแบบนั้นจริงๆ คงไม่มีวันเป็นเธอ มันก็แค่ความสุขชั่วข้ามคืนเท่านั้นแหละ...

"ฉันจะบอกอะไรให้นะ...ผู้หญิงที่จะได้รับสัมผัสแบบนั้นจากฉัน มันไม่มีวันเป็นเธอหรอก.."

"....." เชอรีนนิ่งฟังคำพูดตอกยํ้าของคนข้างกาย เธอออกเเรงบีบสายกระเป๋าแรงขึ้นเรื่อยๆ..

"ที่ฉันทำเพราะต้องการให้ผู้หญิงใจร่านแบบเธอไปไหนไม่รอด แต่สุดท้ายรู้มั้ย ฉันคิดว่ามันไม่สำเร็จ เพราะสันดานเธอมันคงแก้ไม่หาย..."

หมับ !

"อ๊ะ!?" ร่างเล็กถูกคว้าต้นแขนมานั่งควบบนตัก มือหนาค่อยๆลูบรอยดูดด้วยแววตาแทบลุกเป็นไฟ เรือนร่างนี้เธอมีสิทธิ์ให้คนอื่นแตะต้องงั้นหรอ ?

"ไหนลองพูดดิ...ไปเอากับใครมา?" ถ้อยคำดูถูกที่หลุดออกจากคนตรงหน้า ทำเอาดวงตากลมโตสั่นระริก ใบหน้าชาวาบ ความหวาดกลัวและความเสียใจมันถาโถมเข้ามาพร้อมกัน...

"หนูไม่ได้เอากับใครทั้งนั้น ในสมองพี่มันมีแต่เรื่องสกปรก" เธอเค้นเสียงตอบด้วยความผิดหวัง

"ก็เพราะว่าเธอมันทำตัวสกปรกไง" แทนไทขบกรามแน่น ด้ามมีดถูกไล่ตามเอวขอดเป็นเชิงขู่ทางอ้อมจนคนตัวเล็กบนตักตัวสั่นระริก เธอหลับตาแน่น ไม่ชอบเวลาชายหนุ่มโมโห มันทำให้เธอเสียงชีวิตทุกครั้ง...

"เธอกล้าดียังไงให้คนอื่นแตะเนื้อต้องตัว!?"

"....." เสียงตวาดดังลั่นทำเอาเชอรีนสะดุ้งตกใจ เธอเผลอกัดปากตัวเองกลั้นเสียงกรี๊ดเอาไว้..

"ฉันถามว่ากล้าดียังไง!!"

.....

พี่แทนโหมดเหี้ยกลับมาแล้วค่ะ โปรดทำใจ555555555555555555555

Next..

"อยู่ดีๆไม่ชอบ หรือว่าเห็นผู้ชายแล้วมันคัน"