บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 270

เย่จายซิงสูดหายใจเข้าลึกๆ

สายเลือดมังกรรึ

นางไม่มีทางเอามาได้จริงๆ

ถ้าเป็นสายเลือดทิพย์นั้นยังพอหาได้ สายเลือดทิพย์ก็คือแร่ทิพย์นั้นเอง ที่ด้านในเป็นหินทิพย์ทั้งนั้น ตามพลังทิพย์ของนางแล้ว การหาเส้นสายเลือดทิพย์มาเส้นหนึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

แต่ในแผ่นดินเทียนเหย้านี้ มีสายเลือดมังกรเส้นหนึ่งอยู่ใต้พื้นวังเทพมังกร ในนั้นมีจิตวิญญาณมังกรอยู่ด้วย เพื่อให้แคว้นเทพมังกรเจริญรุ่งโรจน์

ดั่งโชคมังกร

อย่าว่าแต่นางไม่มีวิธีหาสายเลือดมังกร ถึงแม้จะมีวิธี เมื่อดึงสายเลือดมังกรออกมาแล้ว โชคของแค้วนเทพมังกรก็จะน้อยลงไป ไม่แน่ว่าอาจจะทำให้แคว้นเทพมังกรนั้นค่อยๆพินาศลงไป ราชวงศ์ต้าถ่งนี้ก็อาจสลายสูญสิ้นไป มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย

ถึงแม้นางจะเกลียดฝ่าบาทและฮองเฮา แต่ก็ไม่เคยมีความคิดที่จะทำลายแคว้นเทพมังกรนี้

เพราะมีความยิ่งใหญ่ของแคว้นเทพมังกร จึงมีความสงบของแผ่นดินเทียนเหย้านี้ และไร้สงครามและความโกลาหล

สายเลือดมังกรใต้พื้นวังเทพมังกร ไม่สามารถขุดออกมาได้

“ถ้ามีห้วงกาลเวลาที่มีสายเลือดมังกร ห้วงกาลเวลานั้นก็สามารถที่จะยกระดับขึ้นไปอีก อย่างน้อยน่าจะเลื่อนได้เป็นสิบขั้น เจ้านายท่านเป็นนายของห้วงกาลเวลา โชคชะตานั้นจะย้ายไปอยู่ในตัวเจ้าของ และนั่นจะเป็นการสืบทอดทายาทโชคชะตาที่แท้จริง”

“ไม่เพียงแต่ต้นผู่ถี่เซิ่ง แม้แต่ต้นเทวเบิกนภานี้ก็น่าจะเร่งการเจริญเติบโตได้เช่นกัน แต่ว่า สายเลือดมังกรนี้น่าจะถูกตระกูลเก่าแก่ สำนักต่างๆหรือราชวงศ์ครอบครองไปแล้ว เจ้านายอยากครอบครองสายเลือดมังกรนี้ ยังฟังดูยากกว่าการเป็นเซียนซะอีก”

เสี่ยวไป๋พูดอย่างเชื่องช้า มันก็อยากได้สายเลือดมังกรเช่นกัน แต่มันก็เข้าใจ สายเลือดมังกรนั้นใช่ว่าอยากได้ก็จะได้

ได้เพียงแต่ฝันกลางวันไปก่อน

เย่จายซิงก็ถอนหายใจไปหลายเฮือก

ถ้าห้วงกาลเวลาสามารถเลื่อนขั้นขึ้นสิบขั้น เมื่อเทียบกับเวลาด้านนอกหนึ่งวัน ด้านในก็เท่ากับผ่านไปเป็นร้อยปีแล้ว

ถ้าผลผู่ถี่เซิ่งออกผลเร็วขึ้น แล้วให้เสด็จอาทาน ก็จะสามารถเพิ่มอายุขัยจิตเดิมเพิ่มอีกหลายปี

ช่างเถอะ ค่อยหาวิธีอื่นแล้วกัน

สายเลือดมังกรนี้ดูแล้วไม่น่าจะเป็นไปได้

หลังจากออกมาจากห้วงกาลเวลา เย่จายซิงเอายาต้านพิษเพื่อจะเตรียมให้เหยียนเฟิงเอาไปถวายให้ฝ่าบาท

เมื่อเปิดประตูออกไปก็เห็นหญิงรับใช้ไป๋จู๋วรออยู่ด้านนอก ด้วยสีหน้าบึ้งตึง เมื่อเห็นนางก็เรียกนางด้วยท่าทีอึกอัก

“เป็นอะไร ไป๋จู๋ว เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“คุณหนู……ด้านนอก ด้านนอกร่ำลือกันว่า ฝ่าบาทจะสละราชบังลังก์ให้เซ่าตี้ และจะให้เซ่าตี้กับเทพธิดาโฮ่วานนั้นอภิเษกกันแล้ว……”

ไป๋จวู๋ลังเลไปสักครู่ แต่ก็จำใจเล่าเรื่องนี้ให้นางฟัง

เพราะลูกค้าของหอยาไป๋เป่าที่อยู่ด้านล่างต่างกำลังพูดถึงเรื่องนี้กันอยู่ คุณหนูลงไปก้จะได้ยิน

“ฝ่าบาทจะจัดงานอภิเษกรึ? ทำไมช่างเจรจายากนัก”

สีหน้าเย่จายซิงเคร่งเครียดไป แววตาเงียบสะงัดพร้อมท่าทีที่เย้ยหยัน

ในใจไป๋จู๋วนั้นว่าวุ่นมาก เพราะเห็นอยู่ว่าคุณหนูกับเซ่านั้นรักกันมาก แล้วเหตุใดฝ่าบาทต้องมาแยกเขาทั้งสองให้จากกันด้วย

“คนพวกนั้นยังพูดว่า มีข่าวลือออกมาจากในวังเกี่ยวกับท่านอาคมในเหวปีศาจ ไม่ใช่ท่านที่เสกมันไว้ ตอนนี้ผู้คนต่างสงสัยในตัวท่าน! ข้าเครียดจนจะเป็นบ้าแล้ว!”

“งั้นรึ?”

นางยิ้มอย่างเยือกเย็น

“คุณหนู ท่านอย่าเครียดไปเลย เซ่าตี้ต้องไม่รับการสืบทอดนี้แน่!”

ยิ่งไม่แต่งกับเทพธิดาคนนั้นอย่างแน่นอน

“ไม่เป็นไร เจ้าไม่ต้องคิดมาก ข้าได้เตรียมใจไว้แล้ว”

นางพูดขึ้น

ตอนนี้ เหยียนเฟิงเข้ามาแล้ว