น้ำเสียงของ ฉียวี่เจียขึ้นสูงมาก
ไม่ว่าสตรีตรงหน้าจะสวยขนาดไหน แต่นางก็เป็นแค่คนบ้านนอกในพื้นที่เล็กๆ
แต่นางเป็นศิษย์ภายในของสำนักใหญ่อย่างฉียวี่เจียและอนาคตของนางก็ยาวไกล
สตรีคนนี้จะเทียบกับนางได้อย่างไร?
“ถ้าพูดออกไปก็มีแต่จะทำให้เจ้าตกใจกลัว ข้าคือ...”
น้ำเสียงของนางสูงส่งมาก แต่ก่อนที่นางจะพูดจบ ก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงที่เย็นชาของเย่จายซิง
“ศิษย์สายตรงของผู้อาวุโสสี่ในสำนักเสวียนปิงข้ารู้ตั้งแต่แรกที่เห็นเจ้าแล้ว”
ฉียวี่เจียและ กัวเจียงสะอึกไปทันทีและยากจะเชื่อ
“เจ้า เจ้ารู้ได้อย่างไร!”
พวกเขาสวมชุดลูกศิษย์ นางก็สามารถรับรู้ได้ว่าพวกเขาคือลูกศิษย์ของคือสำนักเสวียนปิง นี่นับว่ามีเหตุผล แต่นางรู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาเป็นลูกศิษย์สายตรงของผู้อาวุโสสี่? !
ทั้งสองรู้สึกทันทีว่าเย่จายซิงไม่ธรรมดา
ฉียวี่เจียทำใจแข็งพูดว่า “เจ้าต้องเคยไปที่เซียนเหอมาแน่นอน เมื่อเห็นพวกเรา ดังนั้นถึงได้รู้จักพวกเรา ใช่ ต้องเป็นแบบนี้แน่นอน”
ปากของเย่จายซิยกยิ้มอย่างเย็นชา
นางขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจทั้งสองคน จึงเดินจากไป
ฉียวี่เจียยังคงต้องการที่จะไล่ตามไป นางไม่ยอมให้ใครมาตบหน้าฟรีๆ หรอก
ฉียวี่เจียดึงนางไว้ “ช่างเถอะ อย่าไปเลย นางเหมือนไม่ใช่คนธรรมดา”
ฉียวี่เจียโกรธมากจนตบเขาไปหนึ่งครั้ง “ข้าคิดว่าเจ้าหลงใหลในเสน่ห์ของจิ้งจอกตัวนั้น!”
“เจ้า”
เมื่อถูกตบหน้าอยู่ต่อหน้าทุกคน ใบหน้าของกัวเจียงก็นิ่งขรึมลง
เย่จายซิงและซินเสียนมองไม่เห็นสถานการณ์ตรงนั้นแล้ว
แม้ว่าความรู้สึกของเย่จายซิงจะได้รับผลกระทบจากหมวก แต่นางก็ยังไปที่ร้านยาทิพย์ เพื่อซื้อยาทิพย์ทั้งหมดที่ต้องการก่อนกลับสำนัก
ตราบใดที่นางไม่ออกไปจากสำนักไกลเกินไป พลังของคำสาปจะไม่ส่งผลกระทบมากนัก
แต่ต้องกลับไปให้เร็วหน่อยถึงจะดี ไม่อย่างนั้นอาจจะเวียนหัว พลังจิตไม่เพียงพอ
กัวเจียงลากคนไปยังที่หนึ่งแล้วถาม
“เมื่อครู่นี้สตรีผู้นั้นเป็นใคร”
“นางเป็นของคนของสำนักเฉียนคุน!”
คนผู้นั้นตอบเสียงสั่น
“สำนักเฉียนคุน? สำนักเสื่อมโสมอะไร ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน! ข้าเคยได้ยินว่าเป็นแค่สำนักที่ไร้ความสามารถ และถูกจัดอันดับให้อยู่อันดับล่างสุด”
ฉียวี่เจียดูแคลน
“สำนักเฉียนคุนเป็นสำนักที่แย่ที่สุดในเมืองยวี่หลัวของพวกเรา แม้แต่เจ้าสำนักก็อยู่แค่แดนราชาทิพย์”
คนผู้นั้นพูดอย่างระวัง
“ได้ยินหรือไม่ ศิษย์พี่ เจ้าสำนักของสตรีคนนั้นแค่แดนราชาทิพย์เท่านั้น ช่างน่าขำยิ่งนัก ตามความเห็นของข้า ลูกศิษย์ของเจ้าสำนักของพวกเราก็เริ่มต้นจากระดับนี้ทั้งนั้น”
ฉียวี่เจียเอ่ยเยาะเย้ยไม่หยุด น่าเสียดายที่เมื่อครู่นี้คิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเก่งกาจ จนหลังจากถูกตบก็ลืมที่จะเอาคืน
ถ้ารู้ว่าสตรีคนนี้แค่วางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาคนอื่น แม้ว่าศิษย์พี่ต้องการจะขวางนาง นางก็ต้องตบหน้าของหญิงคนนั้นให้ยุ่ย
ยังไม่สายเกินไปที่จะไปตอนนี้ ต่อให้ทั้งสำนักเฉียนคุนมารวมกันต่อสู้ก็เกรงว่าคงสู้นางกับศิษย์พี่ไม่ได้
คนที่ถูกจับมาผู้นั้นกลับบอกว่า “ที่ข้าพูดเมื่อครู่นี้เป็นอดีต แต่ตอนนี้สำนักเฉียนคุนเก่งกาจกันมาก ก็คือสตรีคนเมื่อครู่นี้ สังหารเจ้าพรรคเทียนฉาน และเอาของในคลังของพรรคเทียนฉานไปจนเกลี้ยง”
“เจ้าพูดอะไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์ชายาหมอเทวดา
มาอ่านเรื่องนี้ต่อค่ะ หวังว่าจะลงเนื้อหาจนจบ...
115จนถึงถึง159ไม่มีเลยค่ะลงต่อให้ครบได้มั้ยค่ะ😂...
ตอนที่ 115-159 หายไปค่ะ อ่านต่อไม่ได้อ่ะค่ะ...
115-159หายไปไหนอ่าคะ...
อัพวันละหลายๆตอนได้มั้ยค่ะ ขอบคุณค่ะ...