บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 393

แม้ว่าวิหคเพลิงน้อยไม่ได้เตือน โม่เสิ่นยวนและเย่จายซิงก็สัมผัสได้ถึงไอสังหาร

“คนขี้ขลาดที่ไหนกัน แม้แต่หัวก็ไม่ยอมโผล่ออกมาหรือ?”

โม่เสิ่นยวนน้ำเสียงเยือกเย็น สายตาไปตกอยู่ในจุดที่ผู้อาวุโสห้าป๋ายหลี่ที่ซ่อนตัวอยู่

ผู้อาวุโสห้า ตกใจมาก ไม่คิดว่าคนหนุ่มนั่นจะรู้ว่าเขาซ่อนอยู่ที่ไหน เขาหลบซ่อนตัวได้เป็นอย่างดี

“รนหาที่ตาย”

เขาพ้นลมหายใจเย็นครั้งหนึ่ง และพุ่งตัวเหาะเหินออกมาจากทราย มุ่งหมายปลิดชีวิตเย่จายซิง

เย่จายซิงดูเหมือนว่าจะอ่อนแอ เขาแค่ต้องการจัดการผู้หญิงคนนี้ก่อน ชายอีกคนต้องดิ้ดพล่านมาปะทะเองแน่

เมื่อได้เห็นเจตนาของผู้อาวุโสห้า สีหน้าของโม่เสิ่นยวนกลับเป็นมืดมน นัยน์ตาเย็นชา ราวกับเพลิงไฟถูกน้ำแข็งดับลง

เมื่อชักดาบออกมา ฟ้าดินพลันเปลี่ยนสี

ลมปราณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน และความกดดันอันทรงพลังทำให้ทุกคนโดยรอบที่เตรียมจะดูความสนุกต่างต้องถอยหนี

หนานกงจิ่น เสวียนหยวนป๋ายและคนอื่นๆ ออกมาจากกระโจม เมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ ก็เอ่ยอย่างตกใจ:

“พลังของ โม่เสิ่นยวนแข็งแกร่งมาก! เขาก้าวเข้าสู่ครึ่งก้าวของกึ่งมกุฏทิพย์ไปแล้ว!”

“เพียงแต่ ผู้อาวุโสห้าป๋ายหลี่ก็ใช่ว่าจะรังแกได้ง่าย เขาอายุมากกว่าสามร้อยปี และอยู่ในกึ่งมกุฏทิพย์มาหลายปีแล้ว ยิ่งกว่านั้น ของขลังชีวีของเขายังเป็นกึ่งศัสตราวุธที่แตกหักด้ามหนึ่ง !”

แม้จะแตกหัก แต่ก็ยังเป็นกึ่งศัสตราวุธ ย่อมแข็งแกร่งกว่าภัณฑ์เทพอยู่มาก

“พวกเราต้องไปช่วยพวกเขาหรือไม่”

เสวียนหยวนป๋ายถามหนานกงจิ่นว่าคิดเห็นอย่างไร

“รอก่อน แม่นางเย่ดูสงบมาก ข้าไม่คิดว่าพวกเขาจะแพ้”

หนานกงจิ่นกล่าว เขาสังเกตุเห็นความสงบของเย่จายซิงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

ไม่นาน โม่เสิ่นยวนก็ผู้อาวุโสห้าป๋ายหลี่ต่อสู้กันในความมืด พายุทอร์นาโดก่อนมวลพวยพุ่งออกมาจากทรายเหลือง

“ที่แท้ก็ดูแคลนเข้าไปแล้ว อายุยังน้อย กลับสามารถบำเพ็ญได้ถึงเพียงนี้”

ผู้อาวุโสห้าป๋ายหลี่ไม่คิดว่าโม่เสิ่นยวนที่ไม่เป็นที่รู้จักผู้นี้ แต่มีการบำเพ็ญเทียบเท่ากับเขาแล้ว หากรอต่อไปอีกสองสามปี ก็เป็นไปได้ที่เขาจะแซงหน้าตนไป

“เพียงแต่ เมื่อมาเจอผู้อาวุโสอย่างข้า เจ้าทำได้แค่ตาย”

เขาแสยะยิ้ม จะไม่ยอมให้คนแบบนี้มาเป็นศัตรูของตระกูลป๋ายหลี่ ดังนั้น โม่เสิ่นยวนต้องตายเท่านั้น

เขาหยิบของขลังชีวีของตัวเองออกมา นั้นเป็นกึ่งศัสตราวุธ ชื่อว่าค้อนราชามังกร เป็นสิ่งที่เขาได้มาจากแดนลึกลับเมื่อหลายปีก่อน

หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่า ศัตรูเก่าต้องตายเพราะค้อนราชามังกรไปแล้วกี่ราย

“อ้หนู ให้เจ้าได้ตายด้วยค้อนราชามังกรของข้า เป็นสิริมงคลของเจ้าแล้ว ไปดีเถอะนะ”

ค้อนทองเหลืองบินขึ้นไปสู่อากาศธาตุ และจู่ๆก็ใหญ่ขึ้น ดูเหมือนว่าจะมีเงาของมังกรอยู่รอบๆ และมีคลื่นเสียงคำรามของมังกรที่ดุร้าย

เสวียนหยวนป๋ายอุทานอย่างตกใจ “ค้อนราชามังกรนั่นมีวิญญาณมังกรจริงๆ โถ่สวรรค์ ดูเหมือนโม่เสิ่นยวนจะต้องแพ้เข้าแล้ว”

หนานกงจิ่นขมวดคิ้วเป็นปม และให้ผู้อาวุโสตระกูลหนานกงที่อยู่ข้างๆเตรียมตัวลงมือ

ในเวลานี้ เสียงคำรามของมังกรที่ชัดเจนขึ้นก็ปรากฏขึ้น ราวกับว่ามังกรยังมีชีวิตอยู่

ทุกคนรู้สึกหนวกดับ ดวงตาเบิกกว้าง เต็มไปด้วยความคลางแคลงอยู่ในใจ เสียงมังกรมาจากไหน? อย่างกับของจริง!

ทันทีหลังจากนั้น ทุกคนก็เห็นฉากที่น่าตื่นตกใจ พวกเขาเห็นมังกรสีน้ำเขียวขนาดใหญ่ตัวหนึ่งปรากฏขึ้นบนหัวของ โม่เสิ่นยวนดวงตาของมังกรมองไปที่ค้อนราชามังกรมองดูทุกอย่างโดยรอบ จู่ๆทุกคนก็อยากจะคุกเข่ายอมจำนน!

เป็นมังกรจริง！

และยังเป็นอสูรเทพมังกรเขียว

ไม่ใช่วิญญาณ แต่เป็นมังกรเขียวของจริง

วิญญาณมังกรบนค้อนราชามังกรที่แต่เดิมยังคงยิงฟันและกางกรงเล็บของมัน เปิดเผยพลังอย่างหยิ่งทะนง อย่างไรก็ตามในเวลานี้เอง มันหลุดจากโซ่ตรวนบนค้อนราชามังกร ลงไปคลานอยู่บนดิน

“กลับไปเกิดใหม่ซ่ะ”