บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 394

มังกรเขียวนั้นแข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เกล็ดมังกรเขียวสะท้อนแสงสีเงินเย็นยะเยือกภายใต้ดวงอาทิตย์สีชาด มองแล้ว ดูเหมือนจริงมาก แต่ให้ความรู้สึกเหมือนฝัน ราวกับว่าอยู่ในจินตนาการ

แต่ทุกคนรู้ว่านี่ไม่ใช่ภาพลวงตา นี่คืออสูรเทพมังกรเขียวตัวจริง และชายหนุ่มรูปงามที่อยู่ตรงหน้า เขาคือเจ้าของวิญญาณของอสูรเทพมังกรเขียว

ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครยังไง แต่รู้แน่ชัดว่า ตั้งแต่วันนี้ไป ชื่อของเขาจะเป็นที่รู้จังมากยิ่งขึ้น

เมื่อมีอสูรเทพออกมา ใครจะกล้าต่อกร?

ในใจเทพธิดากู่หลิงเกลียดชังโม่เสิ่นยวน แต่ในเวลานี้ นางต้องยอมรับว่า ความแข็งแกร่งของเขาน่าหลงใหลมาก

นางขบเม้มริมฝีปาก เหลือบมอง เย่จายซิงอย่างอิจฉาและถอยห่างจากฝูงชนอย่างเงียบ ๆ

นางต้องบอกพ่อของนางเรื่อง ผู้อาวุโสห้าป๋ายหลี่ถูกฆ่าตาย

เป็นการดีที่สุดถ้าพ่อของนางจะสามารถส่งคนมาฆ่าเย่จายซิงได้ แล้วนางสามารถใช้โอกาสนี้เข้าไปได้

ไม่มีศัตรูที่ถาวร ถ้าเขาเต็มใจที่จะแต่งงานกับตน ตระกูลป๋ายหลี่ ก็จะยอมรับเขาเช่นกัน เขามีพลังมากขนาดนี้ จะมีอนาคตที่ไร้ขีดจำกัด ซึ่งสามารถก่อให้เกิดประโยชน์มากมายแก่ตระกูล

เมื่อคิดอย่างนั้นมุมปากของนางก็กระตุก

ส่วนร่างของผู้อาวุโสห้าป๋ายหลี่ ตายก็ตายไปแล้ว ร่างนั้นยังจะมีความจำเป็นอะไรอีก

แม้แต่แหวนมิติของของเขา ก็ยังถูก โม่เสิ่นยวนทำลายเป็นผุยผง

……

มังกรเขียวทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ไม่ง่ายเลยที่จะออกมาอีกครั้ง แต่ก็ยังออกมาอย่างเปิดเผย มันเลื้อยไปเลื้อยมาอยู่บนเมฆ แต่ไร้ผู้ที่จะสามารถมองเห็น

กิเลนน้องชายของมันไม่มีโชคเช่นนี้ และยังต้องอยู่ในห้วงกาลเวลาของนายท่านเป็นเวลานาน

โม่เสิ่นยวนจับมือเย่จายซิงไว้ และกลับไปในเรือทิพย์

ไม่ว่าโลกภายนอกจะตื่นตระหนกหรือกล่าวขานเรื่องนี้อย่างไร ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเขา

“เสด็จอา มังกรเขียวของท่านทรงพลังมากเลย ถ้าเทาเที่ยของข้าออกมา เด็กน้อยนั้นต้องตกใจร้องไห้เป็นแน่”

หากมองจากที่ไกล ก็อยู่เหมือนวิญญาณหมีดำตัวหนึ่ง

ใครจะจินตนาการได้ว่า เทาเที่ย หน้าตาเป็นอย่างไร ถ้านางไม่เห็นเทาเที่ยในห้วงกาลเวลา ให้ตายยังไงนางก็ไม่คิดว่าเทาเที่ยหนึ่งในอสูรเทพ จะหน้าตา......ไร้คำอธิบายอย่างนั้น

และไม่รู้ว่าจะยังมีห้วงกาลเวลาที่การกลายร่างอีกหรือไม่

โม่เสิ่นยวนยิ้มอยู่ตรงหน้านางและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า:

“เทาเที่ยแม้ว่าจะค่อนข้างอัปลักษณ์และทึ่ม และยังค่อนข้างตะกละ ข้าอ่านเจอในตำราโบราณว่า เทาเที่ยในวัยผู้ใหญ่จะมีความสามารถในการต่อสู้ ไม่ได้ด้อยไปกว่ามังกรเขียวของข้าเลย"

นางส่ายหน้าแล้วพูดว่า “แต่มันก็ยังห่างไกลจากวัยผู้ใหญ่อีกนาน ข้าจะจนเพราะความตะกละของมันแล้ว และข้ายังต้องทำงานหนักเพื่อให้ได้หินทิพย์มา”

“ข้าจะช่วยน้องซิงหาหินทิพย์ เป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว”

เขาพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อรักเรือนหลังนี้ก็ต้องรักแม้กระทั้งนกอีกาที่เกาะอยู่บนหลังคาเรือนหลังนี้ด้วย เขาเต็มใจลำบาก เพื่อเลี้ยงดูน้องซิงรวมถึงวิญญาณอสูรของน้องซิงด้วย

“พวกเราเข้าไปในห้วงกาลเวลากันเถอะ ข้าจะเอาหินทิพย์ให้เจ้าเอาให้เทาเที่ยกิน”

เย่จายซิงไม่ได้ท้เหมือนเขาเป็นคนนอก เมื่อได้ยินก็พยักหน้าพลางพูด “ได้สิ” หลังจากนั้นก็พาเขาเข้าไปในห้วงกาลเวลา

นางคิดแค่ว่าหินทิพย์ที่เขาพูดถึงจะมีเพียงเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าการใช้แหวนมิติของเขาเพียงหนึ่งครั้ง ก็สามารถเอาเขาหินทิพย์มาได้ทั้งลูก

ดวงตาของนางเบิกกว้าง: "ทำไมมากมายขนาดนี้!"

อย่างน้อยต้องเป็นหินทิพย์จากเหมืองหินทิพย์หลายแห่ง!

และทั้งหมดเป็นหินทิพย์ชั้นหนึ่งและหินทิพย์ชั้นเยี่ยม ไม่เห็นหินทิพย์ชั้นต่ำเลยสักก้อน

หินทิพย์เหล่านี้ สามารถซื้อถนนนหลายแห่งในเซียนเหอได้อย่างไม่มีปัญหา