เย่เจียเยี่ยนเกิดความรู้สึกหวาดหวั่นบางอย่างขึ้นมา นางไม่กล้าตอบเพราะกลัวว่าโลหิตของตนจะไหลทวนกระแส ถ้าเป็นอย่างนั้นนางจะต้องเจ็บปวดมากแน่
นางคิดว่าการไม่ตอบจะทำให้ไม่มีใครรู้ความจริง แต่ใครเลยจะรู้ว่าผ่านไปอีกครู่หนึ่ง หลอดเลือดทั่วร่างของนางจะเต้นตุ้บๆ ราวกับว่ามันกำลังจะระเบิดออกมาเต็มที
เย่จายซิงมองนางเงียบๆ ดวงตาของนางลึกซึ้งราวก้นบึ้งมหาสมุทร
“ไม่พูดก็เท่ากับเป็นการโกหก พี่สามยังมีเวลาอีกสิบลมหายใจในการคิด เมื่อถึงเวลานั้นหลอดเลือดของเจ้าจะแตกระเบิดพร้อมกันทั้งหมด ตอนนั้นเทพเซียนก็คงช่วยเจ้าไม่ได้”
เย่เจียเยี่ยนเจ็บปวดจนร่างของนางสั่นระริก นางกลัวตายจึงอ้าปากตะโกนออกมาว่า “ใช่! ข้าเป็นคนสั่งให้สาวใช้ใส่ร้ายเจ้าเอง!”
เมื่อกล่าวจบ เลือดที่ไหลปั่นป่วนก็กลับมาอยู่ในสภาพปกติ เย่เจียนเยี่ยนอ้าปากกว้างเพื่อหายใจ ศีรษะของนางมีเหงื่อออกชุ่ม
โอ้!
เมื่อกล่าวคำพูดเช่นนี้ออกมา สถานการณ์จึงโกลาหลขึ้น ไม่มีใครคิดเลยว่าเย่จายซิงจะถูกใส่ร้าย โดยคุณหนูสามซื้อตัวสาวใช้ของนางเพื่อวางแผนใส่ร้าย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยากจะเชื่อ
แววตาของเย่เจียหยูวุ่นวาย ในอกของนางเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองที่ยากจะควบคุม นางจะไปรู้ได้อย่างไรว่าบนโลกใบนี้จะมียาคำจริงจริงๆ ทำให้สาวใช้กับเย่เจียเยี่ยนสารภาพออกมาเช่นนั้น
ไม่ได้ หากเย่จายซิงยังถามต่อไป บางทีนางอาจจะสารภาพทั้งหมดออกมา
เย่เจียหยูจึงกัดฟันและใช้มือตบหน้าเย่เจียหยี่ยน “น้องสาม เจ้าทำให้ข้าผิดหวังมาก เจ้าใส่ร้ายน้องสี่ได้อย่างไร เจ้าทำเอาข้าเกือบเชื่อเรื่องโกหกที่เจ้ากุขึ้นมาใส่ร้ายน้องสี่ ข้าคิดไมถึงเลยว่าเจ้าจะร้ายกาจขนาดนี้ เจ้าเป็นลูกอนุ แต่ที่ผ่านมาข้าปฏิบัติกับเจ้าราวกับเป็นน้องสาวพ่อเดียวกัน ส่วนเจ้าก็คงอิจฉาข้าที่ท่านพ่อรักข้ามากกว่า อิจฉาที่ข้ามีพรสวรรค์ในการกลั่นยา เลยตั้งใจเผาห้องกลั่นยาของข้า เผาสูตรยาที่สำคัญ แถมยังใส่ร้ายน้องสี่อีก!”
เย่เจียเยี่ยนตกใจจนเอามือกุมใบหน้าของตนเอาไว้ นางรู้ดีว่าตนเองเป็นลูกอนุ ไร้ตำแหน่ง ดังนั้นที่ผ่านมานางจึงเชื่อฟังคำสั่งของลูกสาวสายเลือดหลักอย่างเย่เจียหยูตลอดมา นางยอมทำตามเย่เจียหยูทุกอย่าง แต่สุดท้าย เย่เจียหยูกลับโยนความผิดทุกอย่างมาไว้ที่นาง
“น้องรองจะรีบร้อนอะไร ข้ายังไม่ทันถามพี่สามจบเลย บางทีเบื้องหลังนางอาจจะมีคนคอยสั่งการอยู่ก็เป็นได้”
แววตาของเย่จายซิงเต็มไปด้วยความถากถาง
เย่เจียหยูลนลาน “จะเป็นไปได้อย่างไรล่ะน้องสี่ ข้ารู้ว่าเจ้าโกรธ ข้าจะช่วยเจ้าสั่งสอนน้องสามเอง ข้าจะพาน้องสามกลับเดี๋ยวนี้!”
นางคว้าตัวเย่เจียเยี่ยนเอาไว้ แล้วตั้งท่าจะกลับ
องครักษ์ลับที่เปล่งไอสังหารออกมาขวางทางนางเอาไว้
แม้แต่เจ้าพระยาเซี่ยที่อยู่ข้างๆ ยังไม่กล้าเอ่ยปากอะไร
“พี่รอง ท่านรีบร้อนขนาดนี้ จนข้าคิดไปว่าเจ้าคือคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดเสียเอง”
เย่จายซิงมองเย่เจียหยูอย่างเรียบเฉย
“เจ้าอย่ากล่าวเหลวไหล ทุกคนต่างรู้ดีว่า ข้าไม่ใช่คนแบบนั้น”
เย่เจียหยูแทบจะคุมสติตนเองเอาไว้ไม่อยู่ นางพลันนึกถึงคำสอนที่พี่ใหญ่เคยสอนนางเอาไว้ว่าการเป็นคนต้องใจเหี้ยมถึงจะประสบความสำเร็จ ทันใดนั้นแววตาของนางจึงปรากฏแผนการชั่วร้ายขึ้นมา
“โอ๊ย! น้องสาม เจ้าคิดจะฆ่าข้างั้นรึ!”
ฝ่ามือของเยียเจียหยูปรากฏกริชขึ้นมาหนนึ่งเล่ม เมื่อเอาเข้าไปใกล้เย่เจียเยี่ยนแล้วก็กุมมือของเย่เจียเยี่ยนจับมีดเอาไว้แล้วหันปลายมีดมาที่ท้องของตนเอง
เลือดสดไหลซึม เย่เจียเยี่ยนตกใจจนพูดไม่ออก เมื่อนางดึงมือกลับมาแล้ว สีหน้าของเย่เจียหยูก็น่าสยดสยอง พลางกล่าวว่า “เจ้าคิดจะฆ่าข้า” พลางยกมืออีกข้างขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วใช้กริชแทงมาที่หัวใจของนาง
เย่เจียหยูใช้พลังทิพย์บังคับกริชบดขยี้หัวใจของนางอย่างเงียบเชียบ จากนั้นจึงโยนกริชเล่มนั้นออกไปด้วยสีหน้าหวาดกลัว
จากนั้นนางจึงเอามือปิดปาก เบิกตากว้างและกล่าวอย่างเศร้าสลด “คุณพระ น้องสามเไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่ ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าแค่ทำไปเพื่อป้องกันตัวเท่านั้น มันเป็นสัญชาตญาณ เจ้าอย่างเพิ่งเป็นอะไรไปนะ ข้าจะตามหมอมาให้!”
เย่เจียเยี่ยนเบิกตากว้าง แววตาของนางเต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ นางกระแทกลงบนพื้นและสิ้นใจทันทีโดยดวงตาของนางยังไม่ปิด
น้องสามข้าขอโทษ ถ้าจะต้องโทษใครสักคนก็ต้องโทษเย่จายซิง อีกอย่างการตายของเจ้าครั้งนี้ก็ถือว่าไม่เสียเปล่า
เย่เจียหยูคิดในใจเช่นนี้
เย่จายซิงไม่ได้แสดงท่าทางโกรธ นางเพียงยิ้มออกมาพร้อมอยากจะตบมือให้เย่จายซิง ทักษะการแสดงของนางนางอยู่ในขั้นที่ดีมาก โหดร้ายกับตัวเองขนาดนี้ยากที่จะมีใครสู้กับนางได้
เป็นฝีมือขั้นสูงอย่างยิ่ง
“น้องหยู เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่!”
เจ้าพระยาเซี่ยรีบเดินเข้ามาหาแล้วพยุงเย่เจียหยูที่มีสีหน้าซีดเผือดและตัวสั่นโงนเงนเอาไว้ ที่เอวของนางมีเลือดไหล น้ำตาอาบแก้ม ท่าทางของนางอ่อนแอไร้ที่พึ่ง ไม่รู้ว่ามีผู้ชายกี่คนรู้สึกสงสารนาง
“ท่านเจ้าพระยา น้องสามของข้าตายแล้ว ข้าจะตามนางไปด้วย ไม่ต้องช่วยข้านะเจ้าคะ”
เย่เจียหยูร้องไห้อย่างเศร้าสลด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์ชายาหมอเทวดา
มาอ่านเรื่องนี้ต่อค่ะ หวังว่าจะลงเนื้อหาจนจบ...
115จนถึงถึง159ไม่มีเลยค่ะลงต่อให้ครบได้มั้ยค่ะ😂...
ตอนที่ 115-159 หายไปค่ะ อ่านต่อไม่ได้อ่ะค่ะ...
115-159หายไปไหนอ่าคะ...
อัพวันละหลายๆตอนได้มั้ยค่ะ ขอบคุณค่ะ...