บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1075

หยู่เหวินเห้ากล่าว: “หลังจากที่ข้าจำความได้ ก็เหมือนจะเคยได้พบสองสามครั้ง เขาไม่ได้กลับมาบ่อย กลับเป็นขณะนั้นที่เสด็จพ่อยังไม่ได้ขึ้นครองราชย์ พาข้าไปรอบหนึ่ง ตอนนั้นอ๋องชินเฟิงอันสามีภรรยาอาศัยอยู่กับเขา เพียงแต่ตอนนั้นไม่ได้พบพวกเขาสามีภรรยา บอกว่าออกจากบ้านไปรอบหนึ่ง อ๋องผิงหนานเป็นคนที่เรียบง่ายเข้ากับคนง่ายเป็นอย่างยิ่ง อ่อนโยนมาก นอกเหนือจากนั้น ก็ไม่ได้มีความทรงจำมากนัก”

“แต่ท่านมีความเชื่อมั่นต่อเขาเพียงนี้ จะต้องมีเหตุผล” หยวนชิงหลิงจำได้ครั้งแรกขณะที่เอ่ยขึ้นมาว่าอ๋องผิงหนานมีความน่าสงสัย เขาไม่แม้กระทั่งจะไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน ก็รีบปฏิเสธทันที ความไว้ใจเช่นนี้ ราวกับว่าสลักอยู่ในไขกระดูก

หยู่เหวินเห้ากล่าว: “เขาไม่แก่งแย่งกับผู้อื่น ใช้ชีวิตเรียบง่ายทุกอย่าง นอกจากนี้แล้ว ทั้งยังทำให้คนรู้สึกแบบ......ตอนนี้ข้านึกขึ้นมาแล้ว ควรจะเป็นความบริสุทธิ์ ดวงตาของเขาบริสุทธิ์ทะลุปรุโปร่งเป็นอย่างมาก แม้แต่ตอนนี้ก็รู้สึกว่าเขาดีมากๆ เป็นคนหนึ่งที่ดีมากๆจริงๆ”

หยู่เหวินเห้าเองก็ไม่มีปัญญาอธิบายให้เข้าใจได้ว่าความไว้ใจเช่นนี้มาจากที่ใด ดังนั้น ชะงักครู่หนึ่ง กล่าวว่า: “บางที รอให้เจ้าพบเขาแล้ว เจ้าก็จะเข้าใจความมั่นใจเช่นนี้ของข้า เขาก็มีเสน่ห์เช่นนั้น เจ้าเห็นเขา ก็จะเชื่อใจเขา”

ได้ยินเขาพูดเช่นนี้ ก็นึกถึงการตั้งหน้าตั้งตารอของสามผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่ที่มีต่อเขา ในใจก็อดไม่ได้อยากพบเจออ๋องผิงหนานให้เร็วๆหน่อย จี๋เอ๋อร์ที่ปากสามผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่พูด พระราชนัดดาองค์ใหญ่แห่งราชวงศ์ฮ่องเต้เซี่ยน

แม่นมสี่ที่อยู่ข้างๆกล่าวว่า: “แม้ว่าข้าจะไม่รู้สถานการณ์ของราชสำนัก แต่หากบอกว่าอ๋องผิงหนานมีความมักใหญ่ใฝ่สูง เป็นความเหลวไหลมากเพคะ เขาไม่มีทางเป็นไปได้เด็ดขาด สำหรับเรื่องมากมายใต้โลกหล้าเขาล้วนไม่สนใจ ใช้ชีวิตเรียงง่ายเป็นที่สุด เขาคุ้นชินกับความลำบากในหอจัยซิงแล้ว เขาไม่มีการแย่งชิงไม่มีความปรารถนาไม่มีต้องการใดกับโลกอย่างแท้จริง”

หยวนชิงหลิงค่อนข้างงงงัน “คุ้นชินกับความลำบากในหอจัยซิง? หอจัยซิงไม่ได้อยู่ในจวนอ๋องซู่หรือ? การใช้ชีวิตควรจะมีความสุขถึงจะถูกนี่”

นางจำได้ว่าจวนอ๋องซู่ก็คือฮ่องเต้ฮุยจง จวนของอ๋องชิน จะลำบากได้เพียงไหนกัน?

แม่นมสี่หัวเราะขึ้นมาแล้ว “ลำบาก อับจน วุ่นวาย เป็นหนี้ติดตัวก้อนโต เป็นการบรรยายที่แท้จริงของหอจัยซิงในตอนนั้นเจ้าค่ะ ขาดแคลนเงินมาหลายปี เพื่อการมีชีวิตที่ดีหน่อย กินดีหน่อย หลังจากนั้นชายาเฟิงอันได้ริเริ่มส่งเสริมให้ทุกคนไปขโมยหลอกล่อฉกชิงทรัพย์แล้ว แต่ก็ยังดูแลไม่ทั่วถึง คนมากมาย การกินก็มาก ค่าใช้จ่ายแต่ละอย่างขาดไม่ได้สักอย่างเจ้าค่ะ”

หยวนชิงหลิงกล่าวอย่างตะลึง: “ขโมยหลอกล่อฉกชิงทรัพย์?”

“ใช่แล้วเจ้าคะ!” แม่นมสี่ปิดปากแอบหัวเราะ “แม้แต่ข้าก็เคยไปขโมยของในห้องเก็บสินค้าน่ะเจ้าคะ”

หยวนชิงหลิงตะลึงตาค้าง “เกินไปรึเปล่า? เชื้อพระวงศ์ของจวนอ๋องนี้ กลับใช้ชีวิตถึงขั้นนี้เชียว?”

“หลักๆเพราะติดหนี้ เป็นหนี้มากเกินไปเจ้าคะ เพื่อชําระหนี้ จำเป็นต้องรัดเข็มขัดให้แน่น เงินเดือนขุนนางและอาหารพระราชทานของอ๋องชินเฟิงอันเองล้วนต้องเอาออกไปทำเงินบำรุงขวัญ หอจัยซิงอยู่ในจวนอ๋องซู่ก็แยกอิสระออกไปแล้ว กินของกินทั่วไปของตําหนักบูรพา......”

หยวนชิงหลิงตัดบทนาง “ทําไมถึงได้กินของกินทั่วไปของตําหนักบูรพา?”

แม่นมสี่นึกถึงตอนนั้น ทั้งน่าขบขันและขบคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น “ตอนนั้นอ๋องชินเฟิงอันเป็นทายาทควบทั้งสองบ้าน บ้านของพระโอรสองค์หัวปีเป็นเขาที่สืบทอด ในจวนอ๋องซู่ไม่จัดหาให้ จึงกินของตำหนักบูรพา กินของตำหนักบูรพาล่ะสินะเพคะ เดิมทีตำหนักบูรพาเองก็เลี้ยงคนมากมาย ตอนนั้นรัชทายาทก็เป็นหนี้มากเกินไปอีก จนปัญญาน่ะเพคะ เป็นความลำบากจริงๆ”

หยวนชิงหลิงนึกภาพสถานการณ์เช่นนี้ไม่ออก เชื้อพระวงศ์ของราชวงศ์ เป็นหนี้ก้อนโตติดตัวจนแทบจะใช้ชีวิตอยู่ไม่ได้ ยังต้องให้เจ้านายใหญ่พาออกไปขโมยหลอกล่อฉกชิงทรัพย์อีก? เป็นการขโมยหลอกล่อฉกชิงทรัพย์จริงเหรอ?

นางคิดถึงอ๋องชินเฟิงอัน ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีปัญญาเอาคนที่ท่าทางน่าเกรงขามนั่นเทียบกับคำว่าหลอกล่อฉกชิงทรัพย์สี่คำนี้ได้ นางมองดูหยู่เหวินเห้า เอ่ยถาม: “เป็นเช่นนี้หรือ?”

หยู่เหวินเห้ากินขนมเล่น “บอกแล้วว่าตอนนั้นลำบากมาก แต่ตอนนั้นเสด็จพ่อบอกว่าเป็นเพราะฮ่องเต้เซี่ยนมัธยัสถ์ ในประเทศก็สนับสนุนให้มัธยัสถ์ ดังนั้นจึงได้ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย”

แม่นมสี่หัวเราะจบ “นั่นคือด้านที่ดีเจ้าคะ ยากจนถึงขนาดนั้น จะกล้าพูดว่าตัวเองอับจนหรือ? ต้องพูดว่ามัธยัสถ์เป็นแน่เจ้าค่ะ”

แม่นมสี่หัวเราะจบ ก็กลับถอนหายใจเบาๆอีก “แต่ทั้งชีวิตนี้ของข้า ตอนนี้ก็หกสิบกว่าแล้ว ที่มีความสุขที่สุดกลับเป็นช่วงเวลานั้น ลำบาก ลำบากจนมีความสุขเป็นอย่างมากจริงๆเจ้าค่ะ”

หยวนชิงหลิงมองดูสายตาที่เหม่อลอยของนาง กลั้นความรู้อยากเห็นเป็นที่สุดต่อช่วงเวลาในหอจัยซิงนั้นของพวกเขาไม่ได้ คนที่ออกมาจากในหอจัยซิง ตอนนี้ล้วนมีชื่อเสียงโด่งดัง ที่นั่นเป็นสถานที่ล้ำค่าประเภทไหนกันแน่? กลับออกมาเป็นฮ่องเต้ของราชวงศ์หนึ่ง โสวฝู่ของสองราชวงศ์